Sacred 2: Fallen Angel – recenzja

Sacred 2: Fallen Angel to gra cRPG z gatunku hack’n’slash przygotowana przez studio Ascaron Entertainment oraz firmę Deep Silver. W Polsce jej wydaniem oraz polonizacją zajęła się Cenega.

Produkt ten jest przedstawicielem podgatunku komputerowych gier fabularnych, w których główny ciężar rozgrywki przeniesiony jest na efektywne i zarazem efektowne rozprawianie się z dużą ilością przeciwników. W takich przypadkach nie należy zazwyczaj nastawiać się na skomplikowaną i głęboką fabułę, roztrząsanie problemów moralnych naszej postaci i tym podobne banialuki, a na akcję w czystej postaci.

Oczywiście w tle całej gry znajduje się jakaś historia. Dzięki temu jest na przykład możliwe wybranie przez gracza klasy postaci. Sacred 2 umożliwia wcielenie się w Serafię – anielską wojowniczkę posługującą się zarówno magią jak i mieczem; Wysoką Elfkę – typowego przedstawiciela magicznej profesji; Driadę – posługującą się łukami i bronią dystansową; Strażnika Świątyni – pół istotę żywą, pół maszynę; Wojownika Cienia – niedoścignionego w walce wręcz, oraz Inkwizytora – czerpiącego moce z Ciemności.

Już pierwszy wybór pozwala na zagranie dosyć różnymi typami postaci, które znacząco różnią się od siebie umiejętnościami, a przede wszystkim sposobami działania. Prócz podstawowych atrybutów wspólnych wszystkim klasom (takich jak: inteligencja, siła czy wytrzymałość), każda postać nauczyć może się do dziesięciu umiejętności wpływających na rozgrywkę.

Dodatkowo, każda postać ma dostęp do unikalnych sztuk walki, będących czarami, specjalnymi atakami czy też klątwami. One same podzielone są na trzy różne drogi rozwoju – i tak Wysoka Elfka może stać się np. Mistrzynią Burzomagii, Arcypiromanką lub posiąść wiedzę na temat Arkan Delfickich.

Podczas rozwoju postaci gracz może rozdawać punkty, ucząc się kolejnych sztuk lub też rozwijając już znane, np. zwiększając ich moc czy zasięg działania. To od tych decyzji zależy, czy postać stanie się wyspecjalizowaną w kilku potężnych zaklęciach, czy też używającą różnych słabszych w zależności od potrzeby.
Oczywiście, podczas gry przyjdzie nam znaleźć całe masy różnorodnego ekwipunku, eliksirów, run i innych przedmiotów wpływających na statystyki i rozwój bohatera gry.

Już podczas tworzenia postaci gracz wybrać musi również to, po której ze stron konfliktu się opowie – wybierając pomiędzy Kampanią Jasności i Ciemności. Nie wszystkie postaci mają możliwość takiego wyboru (np. Serafia może opowiedzieć się tylko po stronie dobra). Również linia fabularna w każdej z kampanii zależy częściowo od wyboru postaci.

W momencie rozpoczęcia rozgrywki zarówno przed graczem, jak i jego bohaterem pojawia się możliwość zbadania ogromnego świata gry. Takich przestrzeni nie spotyka się w ostatnio wydawanych pozycjach. Ich eksploracja może zająć długie godziny. Na szczęście, po pewnym czasie postać natrafia na możliwość zakupu wierzchowca (lub innego środka transportu), który znacznie przyspiesza podróże.

Gdziekolwiek nie uda się gracz, czekają na niego niezliczone zadania do wykonania. Prócz głównego wątku gry, w każdym jej momencie można zająć się wykonywaniem jednego z niezliczonych zadań pobocznych. Wszystkie one tworzą pewna całość, dzięki której możemy poznać lepiej otaczającą nas rzeczywistość. Oczywiście, jeśli ktoś chce wczytywać się dokładnie w opisy zadań, jeśli nie, może zająć się likwidacja kolejnych rzesz wrogów, nie przejmując się fabułą w tle, a skupiając jedynie na rozwoju postaci, zwiększaniu jej umiejętności zadawania obrażeń i likwidowaniu przeciwników.

Sacred 2 jest przedstawicielem gier, które nie są w pełni udźwiękowione. Właściwie, prócz krótkich rozmów i rzucanych w tle przez postacie okrzyków i fraz, wszystko przyjdzie nam samodzielnie przeczytać. Właśnie dzięki temu, wydawałoby się staromodnemu i rzadko spotykanemu podejściu, w grze udało zmieścić się tak dużą ilość zadań i opisów, których nie sposób by było udźwiękowić.

Sama polonizacja gry ma również charakter typowo kinowy. Przetłumaczono bowiem tylko same teksty. Momentami jest to nieco zaskakujące, w szczególności, gdy okazuje się, że trafiamy na np. angielskojęzyczne intro bez polskich podpisów lub też nie wiemy, co mówi do nas jakaś postać niezależna. Oczywiście dla osób angielskojęzycznych nie jest to problem, dziwi jednak, że twórcy gry zapomnieli, że będzie ona tłumaczona i nie pozostawili furtki w postaci możliwości dodania napisów pod filmikami.

Te drobne niedociągnięcia są oczywiście niwelowane przez bardzo dobrą muzykę i wszelkie efekty dźwiękowe, jakie przyjdzie nam usłyszeć podczas gry.

Oprawa wizualna Sacred 2 zasługuję na pochwałę. Mimo iż przez większość czasu przyjdzie nam oglądać bohatera z pewnej odległości – podziwiając jednocześnie bardzo dobrze odwzorowane otoczenie – po przybliżeniu kamery nadal będziemy bardzo zadowoleni z wysokiej jakości obrazu. Dzięki temu można spokojnie zajmować się grą i likwidacją przeciwników, obejmując wzrokiem dość dużą połać terenu, a jednocześnie cieszyć oczy zbliżeniami i oglądać dokładnie, jakie to bestie właśnie eliminujemy.

Z zasłyszanych opinii wnioskować można, że pierwotna wersja gry – dystrybuowana na nośnikach – nie należy do najbardziej stabilnych. Często mają występować błędy, a nawet kompletne zawieszanie się programu. Jednakże po zainstalowaniu patcha, którego można ściągnąć z oficjalnej strony gry, nie występują one już tak często, a są wręcz incydentalne.

Sacred 2 został wyposażony w ciekawe zabezpieczenie antypirackie – grę bowiem należy aktywować poprzez Internet w ciągu 24h od jej instalacji. Dla posiadaczy oryginałów nie powinno to stanowić w obecnym czasie żadnego problemu. Grę jednak można zanieść koledze, zainstalować i pozwolić mu na 24-godzinne granie bez potrzeby wpisywania jakiegokolwiek kodu, czy posiadania nośnika. Po tym czasie może on zdecydować, czy kupi sobie oryginał, czy też nie.

Reasumując, kupując grę Sacred 2: Fallen Angel otrzymujemy dokładanie to, czego się spodziewaliśmy – grę hack’n’slash z wartką akcją i dużymi możliwościami rozwoju i zróżnicowania postaci. Dodatkowe jej atuty, takie jak ogromny świat, duża ilość zadań pobocznych oraz istniejąca, a jednocześnie nie narzucająca się fabuła, sprawiają, że jest to doskonała pozycja dla fanów tego gatunku. Drobne niedociągnięcia (nieuciążliwe po zainstalowaniu aktualnych patchy) nie powinny nadto sprawiać problemu i zmniejszać ogólną ocenę gry.