Rammstein dla starożytnych – recenzja 300 O.S.T.

Zack Snyder w 300 pokazuje nową jakość obrazu. Tyler Bates w soundtracku udowadnia, że muzyka do „historycznego” filmu wcale nie musi być historyczna.

To jeden z lepszych soundtracków jakie słyszałem. Wcale nie dlatego, że jest oryginalny, bo nie jest. Powiedzmy sobie szczerze – to nie jest dzieło sztuki. Muzyka z 300 nie ma przekazu sama w sobie, nie zachwyca jako osobny twór. Batesowi daleko do takich mistrzów, jak np. Peter Gabriel (Ostatnie kuszenie Chrystusa, Ptasiek, Rabbit Proof Fence). Z powodzeniem może za to rywalizować z takimi sławami muzyki filmowej jak Hans Zimmer.

Dlatego, że ścieżka dźwiękowa z 300 to doskonała, rzemieślnicza robota, soundtrack w iście hollywoodzkim stylu. A to znaczy, że kupując płytkę otrzymujemy kawał dobrej muzyki, która zapadła nam w pamięć w kinie, bo czyż po seansach filmowych nie powtarzaliśmy godzinami w myślach kawałków z Twierdzy, nie nuciliśmy motywu przewodniego ze Speeda? Muzyka Batesa to właśnie coś takiego – dobra, mocna muzyka filmowa, która grzmiąc w kinie mocnym Dolby wali w głowę niczym młot bojowy i nie pozwala o sobie zapomnieć.

Moc soundtracku z 300 tkwi w jego rozmaitości, ale i… przewidywalności. Rozmaitości, bo 25 kawałków, które składają się na ścieżkę dźwiękową, to spory wachlarz nastrojów; zaczniemy od snującego się, czającego klimatu grozy (Tree of the Dead, ale także, np., No Sleep Tonight), zanurzymy się w brzmieniach zmysłowych, ekstatycznych (Cursed by Beauty, ale też wyborne Xerxes Tent), przejdziemy przez pompatyczne, wprawiające podłogę w drżenie (a sąsiadów w ciężką kurwicę) mocne, męskie chóry (Come and Get Them), by zakończyć na psychodelicznych, dynamicznych, przepełnionych arabskim zawodzeniem ilustracjach scen walki (To Victory). W każdym z tych wydań „tematycznych” Bates spisuje się świetnie. Jego soundtrack jest zresztą doskonałym miksem stylów. Grając niepokojąco przypomina Świt Żywych Trupów (co nie dziwi; do tego filmu muzykę robił również Bates); chwilę później w uszy uderzają agresywne, gitarowe uderzenia. To naprawdę do 300 pasuje, choć takiej muzyki można by się prędzej spodziewać w Matrixie czy Equilibrium. Kompozytor jednak na tym nie poprzestaje – szybko dorzuca instrumenty orientalne, wprowadza wibrujące, hipnotyczne bębny, przeplata to wszystko arabskimi wokalami. Efekt jest bardzo smakowity.

No dobrze, a przewidywalność? Ano, w przypadku tego soundtracku to też zaleta. Jak wspominałem, jest to muza hollywoodzka w każdym calu; tym samym nie ma w niej wiele zaskakującego, to po prostu świetnie wyważona produkcja masowa, rozrywkowa, jak zresztą cały film. Produkcja jednak wyborna, dzięki swojej przewidywalności dobrze wpadająca w ucho i zadomawiająca się w nim na długi czas. A tego właśnie od muzyki filmowej oczekuję; tego, i żeby słuchało się jej z przyjemnością także poza filmem, na przykład w mp3, podczas wieczornego joggingu czy na sesji. Soundtrack z 300 wpisuje się w to doskonale.

Lista utworów:

1. To Victory
2. The Agoge
3. The Wolf
4. Returns a King
5. Submission
6. The Ephors
7. Cursed by Beauty
8. What Must a King Do?
9. Goodbye My Love
10. No Sleep Tonight
11. Tree of the Dead
12. The Hot Gates
13. Fight in the Shade
14. Come and Get Them
15. No Mercy
16. Immortals Battle
17. Fever Dream
18. Xerxses Tent
19. Tonight We Dine in Hell
20. The Council Chamber
21. Xerxes Final Offer
22. A God King Bleeds
23. Glory
24. Message for a Queen
25. Remember Us