Lektury szkolne

[Neprijatel]

"Syzyfowe prace" to sztandarowy przykład nudy w lekturach. Całą ksiazke można opowiedzieć jednym zdaniem - "Polska młodizeż pod zaborami była uparcie rusyfikowana, jednak sie nie dawała".

[Uciekinier]

To zależy Neprijatelu. Ja osobiście dopatrzyłem się w "Syzyfowych pracach" nie tylko zabiegów rusyfikacyjnych, jak dla mnie ta książka opowiada o młodym człowieku, rzekłbym naszym rówieśniku, który musi żyć w takich, a nie innych realiach. Ma tak samo swoje ciężkie problemy i swoje radości, brzmi to trochę banalnie, ale czy to właśnie nie upodabnia do naszego zwykłego życia?

[Eglarest]

hmm najlepsza lektora coz jest ich kilak zdecydowanie "zbrodnia i kara", "mistrz i małgorzata", "ferdydurke", "następny do raju", "inny świat"

calkiem niezle było też "quo vadis" ale ekranizacja mnie przerazila

[Alucard]

Moim skromnym zdaniem najlepszymi lekturami są "Szewcy", "Ferdydurke", "Inny świat" i opowiadania Borowskiego

No i nie można zapomnieć o "Boskiej Komedii"

[Uciekinier]

Do "Boskiej komedii" niedługo się zabiorę, za to "Nie-boska komedia" to było coś wspaniałego, choć pierwsza część nieco mnie rozczarowała. Druga byla świetna.

[Father Tucker]

1. "Mistrz i Małgorzata" (bo Bułchakow wszelaki piękny jest)
2. "Mały Książę" (bo to pierwsza przypowiastka filozoficzna jaką dane było mi czytać)
3. "Boska komedia" (za język i wciągającą lekturę)
4. "Zemsta" (za Fredrę)

Zdziwieni? Wątpię, to chyba najczęściej typowane tutaj lektury (nie licząc Małego Księcia). A nie lubię (nawet bardzo) "Syzyfowych prac" (najnudniejsza lektura jaką czytałem. ever.) i "Ten obcy" (Jurgielewiczowa zawsze potrafiła skutecznie zniechęcić swoimi wypocinami).

[Glamdring]

- "HOBBIT" (naj naj naj)
- "Chłopcy z Placu Broni"
- "Krzyżacy"
- "Quo Vadis"

Dotychczas mało czytaliśmy, może coś dodam w Liceum .

[Koval]

Niestety wybór lektur jest dosyć tendencyjny (wybór, nie same książki) i brakuje książek, które śmiało możnaby dołączyć do listy. Stąd najlepsza lektura nijak nie pokrywa się z najlepszą książką, bo z reguły więcej dobrych dzieł nie jest lekturą. Gdybym jednak miał wskazać tą jedną, to pewnie "Zbrodnia i kara". Całkiem niezłe studium morderstwa, a i świat w powieści niemal WOD - owy.

[Elfin]

Najlepsi jak do tej pory najlepsi byli Krzyzacy... Teraz mam Stary Czlowiek i morze.... Zobaczymy jak to bedzie...

[Alucard]

Opowiadania Borowskiego...

kto czytał ten wie

[Koval]

Tak, tak... i "Medaliony" Nałkowskiej i "Zdążyć przed Panem Bogiem" Krall.
Jakiś nihilista z Ciebie, Alu

[Alucard]

Od razu nihilista
a zdążyć przed panem Bogiem dla przykładu do mnie nie przemówiło...
INNY ŚWIAT.. To było świetne

[Perzyn]

Nie zgodzę się z tobą Alucard. Inny świat nie był świetny. Owszem książka ciekawa. Język i styl też nie budzą jak dla mnie zastzeżeń. Jednak nie powiem, że jest to świetna lektura z prozaicznego powodu. To co tam jest opisane jest zbyt straszne aby się mogło pofobać.

[Alucard]

No masz rację...
Ale tu raczej nie chodzi o kwestię podobania się czy nie, tylko oddziaływania na czytelnika. Skoro książka potrafiła wzbudzić we mnie, lęk, smutek i żal, to znaczy, że ma cos w sobie. Może przez język, treść, bohatera... ale ma to coś, dzięki czemu można czytać wiele razy i wciąż od nowa przeżywać...

[Koval]

Alucard ma oczywiście rację i dlatego uważam, że trudno znaleźć wśród lektur szkolnych wiele wybitnych pozycji. Znać je oczywiście trzeba, bo nie wypada wykształconemu człowiekowi ich nie znać, a i potem wielu twórców nawiązuje do klasyki (wychodząc z założenia, że wszyscy się domyślą o co biega, bo przecież było w szkole). Może obecnie lista lektur jest trochę inna, ale jak ja zdawałem maturę, to niewiele było arcyciekawych pozycji, choć większość była niezła.

[Saturas]

Ja tam ogolnie nie lubie czytac ksiązek, ktore narzucaja mi nauczyciele, wole se wybrac cos sam. Jak dotej pory najlepszą lekturka byla "Dzieci z Bulerbyn" <--- Może i dla malych dzieci ale ja takie lubie

[Trankvilus]

Uściślijmy, że w kanonie lektur są niemal same pozycje wybitne. Może nie pasujące do waszych zainteresowań, przez to czytanie ich nie sprawia wam takiej frajdy, ale są to pozycje wybitne, które coś znaczą i które prezentują poziom - pod względem fabuły i warsztatu pisarskiego - wyższy poziom, niż większość dzieł pisarzy fantastycznych.
Moją ulubioną było "Quo Vadis". Potem jak doszliśmy do "Przedwiośnia" też przypadło mi do gustu. Podobała mi się również "Dżuma" i "Jądro Ciemności". Ogromne wrażenie robiły dzieła Borowskiego i Herlinga-Grudzińskiego. Z przyjemnością przeczytałem też "Pamiętniki" Chryzostoma Paska - choć to już poza "kanonem"