"nie cały umieram" - powiedział ojczulek
rodzimej poezji - a rodem był z Polski -
- i z hukiem mityczno-antycznym wpadł z bólem
w współczesny brąz błota - tak bardzo nie dworski!...
a spadł, bo nie znalazł oparcia na skale,
miast dłoń swą położyć na barku Kaliopy,
to wziął i, o własne potknąwszy się stopy,
wpadł w topiel niemiłą - zapewne wpadł z żalem...
Kaliopy nie było, uległa - w bezwstydzie -
- makDOnaldyZAcjom ciekawym, cyklicznym,
przez antyk, renesans - to dłużej niż tydzień...!
popadła w różowy wir słodki, prześliczny.
tak myślę, że muzy to nie ma co czekać...
bo HIV czy syfilis zdążyła już... zdobyć
a nawet jak nie to zostaje ból głowy,
a wtedy z selbstmordem* to nie ma co zwlekać!
a skała po muzach jest miejscem udatnym
By na niej uczynić szalety - (bez)płatne!
---
* selbstmord - (niem.) samobójstwo
Ten wiersz warto traktować z przymrużeniem oka... Powtarzam to, co poprzednim razem - jeśli by, mimo wszystko, zyskał uznanie moderatora, proszę o nieumieszczanie go w TRPG, w PL. Czekam tylko na opinie.
Zalecam czytanie "Kaliopy" bez archaicznego wzdłużenia - "Kalijopy", tylko tak: [kal'opy]
to coś 
FAJNY
