Oda do metalowej

[Alucard]

Wiersz napisany dzień po pierwszym cięciu...

::Oda do metalowej
Wiersz zadedykowany Eli F.

To nie o to
nie o to
że boli

To nie o to
że krew po ręce
nie o to

To nie czerwień
krzyczy
To czerń
tak absolutnie czarna...
i... piękna

Moja
nawet ona
... mój kolor umarł... !
już nawet Moja
jest czarna

To nie o to
nie o to
że oczyszczenie
i że jak już na podłodze
to lepiej
nie o to

Bo wiesz...
ona płynie w górę
wraz z nurtem przerażenia...
oplata twarz
i twarz jest brudna
i twarz cuchnie
jak posoka
lęgnąca się
w duszy... na samym dnie...

I nie o to
że dla niej
bo ona nie może widzieć
bo ona by się lękała
i wszyscy by pomarli
w drodze ku czerni
absolutnej
a ja chcę żeby ona żyła
po prostu chce
nie o to

Tu Chodzi o mnie
ja konam
wiesz o tym
i będę konał następne -dziesiąt lat
chcę pójść spać godnie
z bliznami zamiast zmarszczek
z napisem wyrytym
na straconej duszy

Tu leży żołnierz
poległ w czasie boju
z samym sobą...

zabił się

metalową żyletką[/u]

[Elfin]

Nie ocenie... Ale uwazam ze jest w porzadku... Mi wydaje sie taki troche naciagany... ALe podoba mi sie ze komus go dedykujesz.... To Cie usprawiedliwia...

[Aurora]

Wyżej ktoś zapytał czy poezja może nas jeszcze zaskoczyć czymś nowym. Potem otwieram ten wiersz i jakbym znalazła odpowiedź na to pytanie. To jest właśnie to zaskoczenie. Nieforemna zabawa słowem, jakby specjalna deformacja, pozbawienie całości szkieletu - a jednak jest w tym coś dobrego, co przyciąga uwagę i każe nam dotrwać do końca,a potem głowić się nad sensem i przekazem całości. Do tego fakt, iż jest to wiersz inspirowany i dedykowany. To co najważniejsze, to nasze najgłębsze uczucia i to, że potrafimy się z nich jeszcze publicznie spowiadać.

6

[Alucard]

Wyżej ktoś zapytał czy poezja może nas jeszcze zaskoczyć czymś nowym. Potem otwieram ten wiersz i jakbym znalazła odpowiedź na to pytanie. To jest właśnie to zaskoczenie.
6

Hehe... To właśnie ja sie pytałem
Ludzie Moje pierwsze 6 na forum.