[DnD] Szukam MG - Przygoda pt. Wieża Cieni

[Ouzaru]

Marina

Zaufała Elfowi, nie miała wyboru. Postanowiła, że pomoże Zak'owi jak tylko będzie mogła. Zrównała konia z koniem uciekiniera i utrzymywała się blisko. Skręciła lekko wodzami i rumak znalazł się na wyciągnięcie ręki od Aspera. Mocno trzymając wodze lewą ręką sięgnęła prawą po jeden ze swych noży do rzucania. Tylko w ostateczności zaatakuje jeźdźcę... i to tak, by nie zranić jego konia. Biedne stworzenie nie powinno być zamieszane w walkę, wszak całą ta ucieczka go nie dotyczyła.
*W niczym tu nie ma winy tego konia, muszę uważać!* - pomyślała wystraszona. Dłoń drżała jej z zimna, lecz adrenalina krążąca we krwi rozgrzewała dziewczynę. Skupiła się teraz na drodze przed sobą, by i swego konia nie narażać. W taką pogodę mógł łatwo się poślizgnąć i złamać nogę. Jednak stworzenie biegło pewnie, jakby doskonale znało te tereny.
- Zak, uważaj na siebie! - rzuciła odwracając się na ułamek sekundy i spoglądając mu w oczy. Zdziwił ją widok jego łez. Otarła prawą ręką krew z twarzy i przez chwilę mignęło Drow'owi ostrze w dłoni bardki. Stanowcze spojrzenie nie wróżyło nic dobrego, teraz nie miała zamiaru się wycofać!

[BLACKs]

[Marina i Zaknafein]
Asper popatrzył nerwowo na zbliżające się elfy. Zaknafein nie ma innej możliwości niż rzucenie się na Aspera i zepchnięcie go z konia, przy okazji samemu spadając. Przygotował się do skoku. Marina popatrzyła przez ramię na drowa, który nagle się zerwał i skoczył na Aspera próbującego wyjąć miecz z pochwy. Obydwaj upadli na ziemię, u podnóża wielkiego drzewa.

Koń Aspera pojechał dalej. Marina zatrzymała się.

Zaknafein leżał na Asperze. Z ciała drowa sączył się ciepły płyn. Miecz Aspera wbił się w nogę fechtmistrza i nieomal przebił ją na wylot. Sam Asper leżał nieprzytomny po uderzeniu głową w konar drzewa. W ręku zaciskał rękojeść swojego miecza. Zak z wysiłkiem odsunął się na bok...

[Ouzaru]

Marina

Przez chwilę jej umysłem zawładnęła panika. Drow był ranny i ona nie wiedziała, co teraz ma czynić. Mogła czekać na pomoc, lecz kto by ich teraz odnalazł? Przełknęła ślinę i trupio bladą twarzą spojrzała na wciąż wypływającą z rany krew. Jedna ręką przytrzymała się drzewa, drugą złapała za żołądek.
*Nie powinnam była jeść... Co za obrzydliwy widok!* - pomyślała i zemdliło ją jeszcze bardziej.
- Zak... Postaram ci się pomóc, tylko powiedz mi co mam robić... Zaknafein? - troska w jej oczach mieszała się z przerażeniem. Powinna go zabrać do zamku i to jak najszybciej. A Aspera związać i wlec za koniem...

[Zaknafein]

Zaknafein

W jego głowie echa szalały jak płatki śniegu w zamieci. W jego głowie drżał głos Mariny: -Zak... Zaknafein Zaknfein, zaknafein, zaknafein,zaknafein...
Nie był przyzwyczajony do spadania. Nigdy wcześniej tego nie doświadczył. Przez chwilę myślał że nie żyje, lecz silny ból w udzie wypędził z jego umysłu tą myśl. Spróbował wstać, opierając się o drzewo. Upadł, lecz troszkę oprzytomniał. Spojrzał na bardkę ze wzrokiem:"Co się dzieje? Gdzie ja jestem? Mówiłaś coś?", po czym zapytał o to samo drżącym głosem.

[Ouzaru]

Marina

Stała obok niego przytrzymując go. Nie czekała, aż cokolwiek powie, delikatnie wyjęła ostrze i zawiązała ranę oderwanym od bluzki paskiem materiału. Kiedyś ojciec ją uczył, teraz pod wpływem stresu te wspomnienia wracały. Powinna nieco ucisnąć nad nią,gdy krew nie przestanie się sączyć.
- Hej, Elfie! Patrz na mnie, nie odpływaj! - powiedziała do niego głośno i uchwyciła jego twarz dłonie. - Musimy się nim zająć, związać czy coś... Jak się... czujesz? Możesz wsiąść na konia?

[Zaknafein]

Zaknafein

Widział wszystko jak przez mgłę, ale głos Mariny do niego doszedł. Odpowiedział, łapiąc się za udo, przprawiając się tym samym o dodatkowy ból:
-Czuje się tak, jak wyglądam. Raczej nie będe mógł wsiąść na konia... A co z nim nie wiem, Darthiless. Masz może jakiś sznur, aby go związać?

[Ouzaru]

Marina

Pokręciła przecząco głową, lecz szybko zdała sobie sprawę z tego, że Drow na nią nie patrzy. Oczy miał zamknięte i zaciśnięte w bólu.
- Och, Zak... - szepnęła jak najciszej, tak by jej nie usłyszał. W oku dziewczyny pojawiła się jedna łza, którą szybko otarła rękawem. Jedyny sznurek jaki miała to mocny rzemień przy dekolcie bluzki... Zaplotła w niego palce bawiąc się przez chwilę i zastanawiając.
- Będzie musiało wystarczyć! - stwierdziła po chwili, wyjęła go i podeszła do Aspera. Zerwała z mężczyzny płaszcz i kurtkę; rzemieniem związała bardzo mocno dłonie nieprzytomnego uciekiniera. Może nawet zbyt mocno, gdyż po chwili zsiniały... Płaszczem przykryła Drow'a, a kurtke zwinęła i podłożyła mu pod nogę.
- Jeśli nie możesz iść, nie pozostaje nam nic innego jak poczekać tu. Za jakiś czas psy powinny nas odszukać. Przyśpieszą i szybciej złapią trop, gdy tylko poczują zapach twojej krwi...
To mówiąc ukucnęła koło niego i mając oko na Aspera przygotowała broń. Miała nadzieję, że nie będzie musiała jej używać. Może uda się go ewentualnie tylko nastraszyć.

[BLACKs]

[Marina i Zaknafein]
Bardka opatrzyłą prowizorycznie głęboką ranę Zaka, która poważnie uszkodziła mięśnie albo zrobiła coś gorszego. Palce Mariny były w krwi jej współtowarzysza, zrobiło jej się źle, o mało co nie wymiotowała. Ułożyła drowa w wygodnej pozycji, a Aspera związała i położyła koło niego. Teraz trzeba było czekać. Deszcz zamywał ślady... Jeżeli nie wytyczono pościgu szybko, nie ma szans znalezienia Mariny i Zaknafeina w puszczy...

Na szczęście koło trzydziestu minut po tragicznym złapaniu Aspera, Marina ujrzała lśniącą zbroję Willa, po której ściekały strugi deszczu. Wraz z Willbertem było kilku łowców. Wszyscy byli bardzo przejęci pościgiem za złoczyńcą. Czym prędzej podbiegli do rannego Zaka i jego towarzyszki.

- Na Pelora! Co ci się stało szlachetny towarzyszu? - zapytał drowa Will nie oczekując odpowiedzi. - Szybko, podejdź tu i opatrz mu rany! - wykrzyknął rycerz do jednego z łowców, który wyciągnął narzędzia medyczne i zaczął profesjonalnie opatrywać rany fechtmistrza.

[Zaknafein]

Zaknafein

Elf leżał pod płaszczem i jęczał. Jęczał cicho, lecz żałośnie. Gdy zobaczył jeźdźca, nie wiedział czy ma się cieszyć, czy bać. W głowie szalały mu myśli, wspomnienia. Spojrzał na Marinę, potem na Willa. Wyskrzeczał coś niezrozumiałego. Spróbował podnieść ręke. Opadła na ziemię. Znowu zaskrzeczał. Gdy podchodził do niego łowca, odsłonił nogę i zaskrzeczał. Spojrzał na bardkę i zaskrzeczał.

[Ouzaru]

Marina

Zaniepokojona jego stanem uchwyciła dłoń Zak'a i wbiła zmartwione spojrzenie w jego prawie nieprzytomne oczy. Trwała tak chwilę moknąc nieprzeciętnie w ulewie, po chwili niezdarnym ruchem odgarnęła mokre kosmyki włosów z twarzy. Rana na policzku trochę ją szczypała, krew powoli się sączyła zabarwiając jej opaloną skórę na czerwono. Nie było to nic poważnego, nie na tyle, by się tym chociaz przejęła. Nie w momencie, gdy jej przyjaciel leżał ciężko ranny... Marina dotknęła jego czoła i powoli wstała zwracając się twarzą do Will'a. Poprawiła swoją rozwiązaną bluzkę i zasłaniając swe wdzięki przed jego oczami powiedziała:
- Dziękuję, już się bałam, że Zaknafein nie przeżyje tego pościgu. Powiedz, czy nic mu nie będzie? Co się teraz stanie z Asper'em?
Spojrzała w stronę Elfa i niedoszłego uciekiniera. Wyraz zmartwienia nie schodził z jej twarzy, jasna bluzka była w jego krwi. Czekała teraz tylko, aż skończą go opatrywać i ostrożnie przewiozą.
- Zak, słyszysz mnie? - zapytała cicho kucając obok niego. - Już po wszystkim, zaraz wracamy... Będzie dobrze, zobaczysz...
Choć jej głos był ciepły i spokojny, czuła jak narasta w niej dzika furia. Gdyby ten leniwy Gustaw ruszył swoje cztery litery, na pewno nic by się nie stało. Oj, będzie musiała z nim poważnie porozmawiać!

[Zaknafein]

Zaknafein

Leżał przypatrując się kroplom deszczu spadającym powoli. Przynajmniej zdawało mu się, że spadają powoli. Odbijały światło gwiazd i księżyca niczym kryształy. Gwiazdy świeciły mocno. Odbijały się w oczach Mariny. Odbijały się jak w ciemnoorzechowych szlachetnych kamieniach. To wszystko wirowało w jego głowie. Gwiazdy. Descz. Marina. Jej głos. Zbliżający się świt. Świt. Świt. Świt. Oprzytomniał odrobinę. W jego oczach błyskał strach. Spojrzał na nią i zwrócił wzrok na rozcięcie na jej twarzy. Powiedział drżącym głosem:
-Jesteś ranna... Czy będzie dobrze? Oczywiście, że będzie dobrze. Musi być dobrze, nieprawdaż? Tutaj musi być dobrze... I osunął się na ziemię. Oparł się na łokciu i spojrzał na opatrującego go łowcę. Oczy przeszkliły mu się, gdy zobaczył co ten robi. Odwrócił wzrok. Spojrzał na nią.

[BLACKs]

[Marina i Zaknafein]
Łowca opatrzył Zaka - usztywnił jego nogę i pomógł mu wstać. Fechtmistrz mógł już chodzić, ale o bieganiu i skakaniu będzie musiał zapomnieć na pewien czas. Marina, Zak, Will i jego towarzysze zaczęli wracać do zamku. Deszcz powoli ustawał, lało coraz mniej.

- Przesłuchamy Aspera, droga pani - powiedział Will do Mariny. - Może coś z niego wyciągniemy, jestem ciekaw dlaczego próbował porwać hrabinę.

Powróciliście do zamku. Na dziedzińcu zebrało się dużo osób, które zaczęły wypytywać o Aspera i przy okazji powiadomili Marinę i Zaka, że hrabina, mimo szoku, czuje się dobrze. Po chwili pani, o której mówiono wystąpiła i powiedziała kilka słów, które wstrząsneły całym zamkiem: "Asper to Emerald Wyvernspur." Wszyscy są bardzo poruszeni tymi słowami, ale najbardziej Silvana i Edgar. Nie na codzień dowiadujesz się, że twój towarzysz to banita, gwałciciel i niedoszły morderca w jednej osobie. Dornan Wywernspur podaje dłoń hrabii Thundersword i gratuluje mu syna [Willa]. Marina słyszy, że Edgar i Sylvana rozmawiają między sobą o niewinności swojego przyjaciela. Są przekonani, że jest niewinny. Will mówi, że zaraz odbędzie się przesłuchanie Aspera. Ludność się rozchodzi.

Edgar i Sylvana podchodzą do Mariny i Zaka.

- Moglibyśmy zamienić z wami słówko? - pyta się Edgar.

[Ouzaru]

Marina

Była cała przemoczona i zziębnięta, adrenalina już dawno przestała krążyć w jej żyłach i rozgrzewać. Ubranie i włosy przylgnęły do ciała, z kosmyków kapały nadal krople wody, z rany na policzku spływała czerwona stróżka. Jasna koszula bardki miała na sobie ślady krwi i nadal nie została porządnie zawiązana, dlatego dziewczyna cały czas trzymała jedną ręką materiał, by biust pozostawał jak najmniej widoczny. Najchętniej poszłaby się teraz przebrać, wysuszyć i ogrzać, jednak jako bard nie mogła sobie na to pozwolić. Zbyt dużo ważnych i istotnych rzeczy się teraz działo, by tak po prostu odejść i to wszystko przegapić... Trzeba było mieć teraz uszy i oczy szeroko otwarte, zapowiadało się na kolejną wspaniałą pieśń. Jeśli się jej uda, to właśnie ona ją napisze i zaśpiewa.

Gdy Edgar podszedł do nich, zgrabnie ukryła zaskoczenie i uśmiechnęła się promniennie. Wszak od niego mogła się najwięcej teraz dowiedzieć o ściganym...
- Ależ oczywiście, może pójdziemy do mojej komnaty? - zaproponowała.
Nie chciała by ktoś inny się przysłuchał rozmowie, liczyła też na zejście z zimnego dworu...

[Zaknafein]

Zaknafein

Elf zastanawiał się nad tym co się stało, nie wiedział o co w całej zaistniałej sytuacji mogło chodzić, miał nadzieję się dowiedzieć jak najszybciej, męczyło go to. Nierównym krokiem podążał za Mariną, mając nadzieję, że ona choć trochę mu to przybliży. W jego oczach można było zobaczyć mieszaninę uczuć, zarówno dziecięcą ciekawość, jak i zrezygnowanie i zażenowanie. W pewnym sensie nie wiedział co ma robić. Gdy Edgar poprosił ich o rozmowę, zgodził się bez wahania.
Zapytał:
-Pójdziemy do komnat Mariny, czy będziemy rozmawiać tu, przy wszystkich?

Nie wiedział, czy ta rozmowa coś zmieni, czy może coś zmienić. Ale nie mógł sobie pozwolić na obojętność.

[BLACKs]

[Marina i Zaknafein]
Na pytanie Zaka Marina odpowiedziała skierowaniem się do jej komnaty wraz z Edgarem. Gdy cała trójka znalazła się w środku, łucznik uważnie rozejrzał się po korytarzu, po czym zamknął drzwi od komnaty i przekręcił klucz. Przez chwilę patrzył w ziemię, stojąc w milczeniu. Nie wiedział jak zacząć rozmowę. Ciekawskie spojrzenie Mariny go krępowało. Odwzajemnił je, wykonał krok naprzód i zaczął mówić surowym tonem:

- Asper jest niewinny - powiedział. - Przynajmniej ja i Silvana w to wierzymy. Nie mamy do kogo skierować się o pomoc - tutaj ton Edgara przyjął bardziej przyjacielski ton. - Boję się, że zostanie mi odebrana nagroda za turniej za drążenie tego tematu. Jesteście w jakiś sposób wmieszani w te zdarzenia, może moglibyście mi pomóc? Chodzi mianowicie o... Dostanie się do więzienia i przesłuchanie Aspera. To jak? Mogę na was liczyć?

[Ouzaru]

Marina

Spojrzała zdziwiona na Edgara i jej oczy przybrały wygląd dwóch dużych monet. Przez chwilę stała zszokowana z otwartymi ustami i miała całkiem głupią minę. Odwróciła się do Zak'a kierując na niego pytający wzrok i uniosła jedną brew.
- Co robimy? - spytała Drow'a.
Przez chwilę się w niego wpatrywała. Nagle gwałtownie się odwróciła, przeszła przez pokój i ukucnęła przy swoich tobołkach.
- Dobra, panowie! - stwierdziła z uśmiechem na ustach. - Teraz pogadajcie sobie i odwróćcie się jeśli łaska, muszę się przebrać w coś suchego...
I nie czekając na ich reakcję wyciągnęła nową koszulę, a swoją mokrą zaczęła z siebie ściągać.
*Ja tam w niewinność tego gościa nie wierzę* - pomyślała. - *Jak dla mnie to on ich musiał nieźle oszukać, co za naiwna dwójka... A wyglądali całkiem rozsądnie!*
- I jak możecie to zawołajcie po grzane wino, zmarzłam trochę i całkiem przemokłam...

[Zaknafein]

Zaknafein

Pytanie Mariny zdziwiło go. Nie wiedział, co ma robić, sądził że ona wszystko załatwi. Odpowiedział tonem zdziwionego Drow'a:
-Może im pomożemy? Co nam szkodzi pomóc innym?
Odwrócił się w stronę Edgara i zapytał:
-Edgarze, czy wiesz gdzie jest Asper?


Za jakość posta serdecznie przepraszam...