[Mroczna Wieża] Prorok

[Seto]

Lehron

Co terazm mamy zrobić? Jak powrócimy do naszych światów? -Zapytał spokojnym tonem jaszczuroczłek. Rozjerzał się po wszystkich. Najdłużej zatrzymał wzrok na jegomościa w ciężkiej zbroi. Czy drzwi do naszych światów się zamkneły na zawsze? -Zapytał niepewnie łysola(:D)

[Nyano]

- Nie wiem... - odparł łysy mężczyzna odwracając się (patrząc?) na Lehrona - Wszystkie drzwi prowadzą do tego świata, ale drzwi nigdy nie są jednostronne. Podejrzewam że możemy znaleźć tu drzwi do większości, albo nawet i wszystkich światów. Problem w tym gdzie ich szukać... Może ty masz jakiś pomysł Raziel'u? Wszak żyłeś tu całe swoje życie...

[Famir]

-Może i mieszkam tu całe swoje życie, ale bardzo mi przykro... nie przychodzi mi na myśl żadne miejsce...

[CoB]

Farion

Razielu i Ty starcze! Wskażcie przynajmniej kierunek, punk odniesienia... Od czegoś musimy zacząć... Przecież nie będziemy tracić wieczności w tym pomieszczeniu!
Mag strzepnął kurz z szaty i pytająco spojrzał na Raziela i Starca - był już lekko zniecierpliwiony, więc starał się poczuć magię tej części Wszechświata.

[Seto]

Lehron


Przysłuchiwał się rozmowie innych osób zgromadzonych w pokoju. Po chwili usiadł na podłodze pod ściąną i przysłuchiwał się dalej.

[Nyano]

- Z całą pewnością drzwi nagle nie pojawią się tutaj i nie wyciągną nas stąd. Zwykle stoją w bardzo odludnych miejscach, na przykład na pustyniach... Razielu, jak daleko stąd i w którym kierunku leży najbliższa pustynia?

[Famir]

Raziel

Chłopak zaśmiał sie najwodoczniej rozbawiony tym pytaniem

-Cała ta planeta to jedna wielko pustynia. To miasto jest ostanim miesjcem na Ziemi gdzie można zobaczyć choć troche trawy

[Trocinka]

Kyle

Gdzie ja jestem? Czy to zamek Wielkiego Pana? Nigdy wcześniej tu nie byłem, nie przypominam sobie..
I ci ludzie... ludzie... przecież niektrzy z nich nie sa nawet ludźmi
Co się stało? Co się właściwie stało...?
-Przepraszam, gdzie się właściwie znajdujemy? Bo ta kwestia chyba nie została jeszcze rozstzrygnięta, a jakże jest podstawowa...

[Kozax]

Zamior:

Zniecierpliwienie wzbiera w nim po woli. Rozgląda się po obecnych w pokoju i wysyłą mentalne ponaglenie. Zaczyna go zastanawiać, jak się mają jego repliki, na ojczystym planie. Czy poradzą sobie bez jego spajającej obecności?

[CoB]

Farion

Mag także poczuł się zniecierpliwiony, choć dobrze wiedział, że to nie jest dobre uczucie. Powiedział do Raziela: - To jak cała planeta jest pustynią, to może są tu jakieś inne miejsca szczególne - na przykład lasy! Mógłbyś coś nam opowiedzieć, bo jak mamy cokolwiek wymyślić...

[Famir]

Raziel

-Szczerze mówiąc to znam tylko tereny położone jakieś 10km od miasta... te tereny to pustynia... terenów dalszych nie znam ale domyślam sie że tam też jest tylko pustynia... nikt sie bowiem dalej nie zapuszcza gdyż to niebezpieczne.

[Kozax]

Zamior:

Słowa innych niewiele dla niego znaczą, lecz dostrzega, sondując ich myśli ogólny sens dyskusji. Dosztrzega w myślach Raziela obrazy pustyni, która dosyć przypomina jego odległy plan. Postanawia wyjść na zewnątrz i przeszukać ją, nie dbając o lata, które może to zająć. I tak w jego życiu nie istnieje nic więcej niż tylko przemierzanie pustkowi i replikowanie się. Wysyła innym sygnał, przekazujący im jego tok myślenia.

[Trocinka]

Kyle
-Wyruszmy więc, o zacna drużyno przed siebie i odkryjmy, co jest za pustynią. Ten wyczyn będzie opiewany przez setki lat... Nie mamy przecież nic do stracenia- dodaję po chwili, lekko zniecierpliwiony

[Kozax]

Zamior:

Nie zważając na innych rusza w stronę drzwi. Lekki wietrzyk porusza powoli jego szatą.

[CoB]

Farion

- Kim, lub czym jesteś?- Farion zadał bezgłośnie pytanie Zamiorowi, już zrozumiał, że to coś, porozumiewa się telepatycznie... Powoli poszedł za nim, także znużony już tym oczekiwaniem.

[Radar]

Archon

Długo przysłuchiwał się rozmowie i badał graczy.
A więc co robimy? Macie jakieś pomysły?

[Revotur]

Kael


Nieumarły nie zna pojecia nudy, wiec ani rozmowa, ani trzymanie starca na muszce go nie znudziły. Tymniemniej Kael, przy swojej masie o wiele pewniej sie czuje na stałym gruncie, niz na tych krochych podlogach, dlatego bez słowa zaakceptował propozycje wyjscia z tego pomieszczenia i udał sie w kiedrunku drzwi trzymajac sie pod sciana.