[Wojna] Trzy lata w Vietcongu

[AC]

Leżąc rzucam granat w stronę Wietnamców. Zeżryjcie to! Śmieję się głośno.

[mi3dzi4k]

Allan

Wychylam się zza namiotu i strzelam serią w Wietnamczyków. Ponownie chowam się za namiot i pytam się rannego jak się czuje. Po chwili mówię: "Kapitanie, mamy gdzieś w pobliżu jakąś artylerię? Wydaje mi się, że to jedyny sposób na wypędzenie tych szczurów"

[Seth]

- Artyleria!? W środku naszego obozu!? Kto cię uczył taktyki!?
Zakasłał. Zacząłem się bac że to jego ostatnie chwile. Wtedy nadbiegł Keitaro, by opatrzyc kapitana... Lena w tym czasie rwała namiot i oplatała jego kawałkami AC. Martin w napadzie furii, strzelał na otwartym polu...
- Martin! Wracaj! Jesteś tu nam potrzebny!
Krzyknąłem do niego. Wtedy zauważyłem jak trójka żołnierzy wroga po cichu przedziera się za namiotami, kilka metrów za nami... najwyraźniej nie zauważyli oddziału...

[Seto]

Już -krzycze i ile sił w nogach biegne do swoich w biegu ew. strzelam do wrogów

[AC]

Śmiejąc się rzucam granatami we wszystkie strony. Koniki, koniki bum cymk cyk!

[mi3dzi4k]

Allan

Ostrzegam pozostałych towarzyszy o wrogu za namiotami, po czym zaczynam celować w jednego z nich. Oddaję serię strzałów.

[CoB]

Zajmuję się kapitanem. Mówię do niego:
- Panie kapitanie, niech pan patrzy mi w oczy i się nie rusza. Muszę zająć się raną. Najlepiej to niech pan pomyśli o czymś przyjemnym... -
Po tym, cały czas na niego patrząc, rozdzieram tkaninę jego koszuli, itp. na wysokości jego brzucha i zerkam na ranę.

[AC]

Tak jak mówiłem: wszyscy tu zginiemy.

[Villemo]

Lena
Uderzam ACa po głowie - Cicho panikarzu! Nikt nie zginie!

[Seth]

Za nim AC zdążył wykonac jakikolwiek ruch, Lena obezwładniła go silnym ciosem w głowę. Widziałem jak trójka Wietnamczyków zbliża się do nich... wtedy Allan i Martin otworzyli tam ogień... ja także. Ale to moja kula zabiła człowieka. Wtedy pierwszy raz to zrobiłem! Przez chwilę się nie ruszałem... widziałem jak spogląda na mnie, w ostatnich chwilach swojego życia... jego wzrok mówił ,,co ja tu robię?''... rzuciłem karabin i uklękłem na błocie... Dwójka pozostałych Wietnamczyków upuściła broń i podniosła ręce, mówiąc coś w dziwnym języku... Tymczasem kapitan mówił po cichu gdy Keitaro uciskał jego ranę.
- Sue i Anna... dom... Keitaro, spraw bym ujrzał jeszcze raz moje córki...

[AC]

Jak tylko Lena mnie puszcza uderzam ją w twarz pięścią, potem zabieram jej morfinę i całość wbijam sobie ramię.

[mi3dzi4k]

Allan

Łapię Trevora za ramię i mówię po cichu: "trzymaj się chłopie. Nie ostatni raz to zrobiłeś." Po czym puszczam go i pokazuję Wietnamczykom, aby padli na ziemię i założyli ręce za głowę.

[CoB]

Robię wszystko by pomóc kapitanowi. Sam ukrywam łzy.
Nie martw się, na pewno Ci pomogę - mówię
Jeszcze ujrzysz swoje córki
Wstrzykuję jakieś środki przeciwbólowe. Zastanawiam się, czy będzie trzeba operować...

[Kloner]

Poza sesją: Ja tu gram w końcu? nie miałem neta i mam zaległości co się dzieje ze mną?

[Seto]

Martin

Jeśli medycy opatrują kogoś to w razie potrzeby osłaniam ich ogniem, a jeśli nie to chowam się za jakieś skrzynie albo coś takiego i strzelam w witnamczyków(oczywiście nie w tych dwóch co się poddają).