[Sesja][Wampir: Maskarada] Modern Night

Ivan Dimitrij

Jadę, jadę, jadę, jadę ... Kiedy dojadę??

Starszy Tremere wybija szybę jednej z gablot... Michael wybija drugiej... Całe wyposażenie jakie Brujah oddali do sprzedaży jest teraz na wyciągnięcie ręki! Gdy podchodzicie by zebrac wasze trofea, Artemus obrywa strzałem z niewiadomej strony i przylega do ściany z harpunem w piersi...
- Heh... jednak ci lunatycy są przydatni... Jak widzicie ograniczyliśmy wampirze zmysły waszego Biskupa! Poddajcie się a może zginiecie w humanitarny sposób...
Do sklepu weszły trzy postacie , jedna w garniturze, druga w zielonym kapeluszu i garniturze tego samego koloru a trzecia w skórzanej kurtce z wyrzutnią harpunów...

Kloner

Michael.

-Ojcze żyjesz?-Krzycze poczym zwracam się do obcych- A wy to kto?

Ubrany w garnitur mężczyzna uśmiecha się nieznacznie, po czym mówi:
- Jestem Andre Deltor, Brujah siódmego pokolenia, syn Jacquesa Deltora, Zabójcy Wrogów Camarilli... Ale, po co ja to mówię... czas negocjacji minął... teraz umrzecie.
Brujah unosi brękę, stojący obok Malkavianin spogląda na Georga ze smutkiem, po czym wyjmuje dwie małe strzelby zza pleców... W tym czasie słyszycie przed sklepem pisk opon...

Kloner

Michael.

Używam akceleracji poczym podnosze najbliższy karabin i chowam się za lade.

Ivan Dimitrij

-Mozesz być nawet samym Lucyferem i tak jesteś do niczego.
Strzelam do Andre Deltora

Zeschnięte wnętrzności Deltora, wyskakują na podłogę sklepu, a jego dwaj towarzysze odwracają się... w tym czasie Michael z wielką szybkością chwyta karabin i wskakuje za ladę, w tym czasie George i Tobias rzucają się na tego z wyrzutnią harpunów, Nosferatu wrzeszczy do Plage'a:
- Bfroń IDFIOTFO! BIERZF BFROŃ!

Kloner

Michael

Dalej używając akceleracji podbiegam do ojca, wyjmuje mu charpun z piersi i odciągam na bok

Ivan Dimitrij

Strzelam do tego z wyrzutnią harpunów

Dziecko zaciąga starszego za ladę, cała jego krew wylewa się w tej chwili... zdajesz sobie sprawę że mogą to byc jego ostatnie chwile... Tymczasem Ivan strzela w drugiego Brujaha, na którym leżą Tobias i George... obydwaj przy strzale wrzeszczą i zeskakują z trafionego... wykorzystując okazję Malkavianin w zielonym garniturze strzela z obydwu strzelb w Dimitrija, trafiając i nadrywając ramię ofiary...

Kloner

Michael.

-Ojcze nieumieraj.
Przecinam sobie ręke tak żeby sączyła się krew poczym przykładam ją do jego ust
-Ojcze pij.

Wampir zamyka usta, po chwili cicho mówi:
- N-nie... nadszedł już mój czas... Zbyt wiele zła zostało przeze mnie uczynione... teraz muszę odpokutowac...
Milknie na chwilę, bierze oddech i kontynuuje...
- Je- jestem z ciebie dumny Michael... tak wiele się nauczyłeś, w tak krótkim czasie... żałuję że nie zobaczę jak zostajesz nowicjuszem... Ale masz moje przyzwolenie... nie nauczę cię nic więcej czego inni by nie mogli... wybacz mi...
Cichnie... Jego ciało zamienia się powoli w popiół, aż po chwili masz jego sylwetkę, okulary i ubranie niczym posąg z tak kruchego materiału...

Kloner

Michael

-Ojcze nie!!!!!!!
Używam jeszcze raz akceleracji wbijam się z karabinem pomiędzy wrogów i strzelam do nich serią.

Wyskakujesz zza lady mając przed sobą oblicze Malkavianina który przed chwilą postrzelił Ivana... ostatnią rzeczą jaką ujrzało jego roześmiane oblicze była twoja twarz, pełna nienawiści bólu... ty zaś zauważyłeś że uśmiech zniknął z jego twarzy gdy zamieniał się w kupkę popiołu... towarzyszy temu okropny jęk...

Kloner

Michael.

Rozglądam się jak jest jeszcze jakiś wróg to go atakuje.
Po skończonej walce zbieram prochy mojego ojca.

Ivan Dimitrij

-Michael... Tak mi przykro. Moze gdybym przybyl wcześniej...

Zbierasz prochy Artemusa... znajdujesz niedaleko średniej wielkości czerwony pojemnik i przesypywujesz popiół do niego... W milczeniu przechodzicie z powrotem do samochodu Ivana i wsiadacie do środka...