Sihamaah pisze:Bo w BG walka jest nudna, izometryczna (taka strategiczna, fe!), nic tylko się gapię jak się naparzają, w dodatku trzeba sterować kilkoma postaciami naraz (bo AI sobie nie radzi prawie wcale). A w G1? Dbasz prawie że tylko o własne d***o, inne NPC sobie radzą
OK.
Odnośnie walki strategicznej: co kto lubi. Dla mnie całkiem fajna jest zręcznościowa siekana w Gothicu, ale mimo wszystko wolę BG, bo lubię mieć kontrolę nad taktyczną stroną starcia. Poza tym utworzenie pewnej koordynacji (choćby czarów magów: najpierw jeden zdejmuje osłony z celu, potem drugi wali Dezintegracją, nim koleś zdąży je przywrócić) dawała niejaką satysfakcję. Ty możesz tego zupełnie nie lubić, innych może razić naparzanie w klawisze.
Odnośnie AI powiem tak: ja uważam, że AI kompanów w Gothicu było przede wszystkim irytujące i lepiej się robiło wszystko w pojedynkę. Dlaczego? Przykład: pamiętacie akcję z jedynki, kiedy to Stary Obóz napadł na Wolną Kopalnię? Wybrałem się tam z tym gościem z Nowego Obozu, tym, który trzyma z Diego i spółką, tylko zapomniałem, jak miał dziad na imię. Od razu po wejściu gość się na mnie rzucił i zaczął mnie siekać. Mimo iż wczytywałem grę dziesiątki razy, jedynym wyjściem było na wstępie uciekać tak daleko, jak to tylko możliwe (prosto pod kusze Strażników Starego Obozu). Nie wspominając już o tym, że nawet Milten lubił zaszarżować w bandę wrogów akurat tak, żeby wleźć mi pod ostrze/strzałę/kulę ognia. Ostro wnerwiające. A w BG (szczególnie II) skryptów jest sporo, jak ci nie pasują, to ich nie używasz, jak pasują, to używasz, ale bardzo rzadko są chamskie i przeszkadzające w grze. Proste. Ja tam lubię takie drobne zautomatyzowanie przy zachowaniu dokładnej kontroli poczynań.
Sihamaah pisze:
A jak przeczytałem, że postaci Z BGII nie dirastają do pięt tym z morka, to omal butów nie pogubiłem z wrażenia. Mówimy o tej samej grze?
Tak jest! Casius Cosedaes, Vivek, Dagoth Ur... Dwie ostatnie postacie tragiczne niczym w teatrze greckim - tak podobne, tak różne... A w BG? Nuudyyy, postacie standardowe do bólu rzekłbym.
Panie, pan kpi, czy o drogę pyta? Wybacz, że radykalnie naruszam reguły kulturalnej forowej dyskusji, ale inaczej nie mogę, bo coś we mnie kipi. JAKĄ osobowość miały postacie z Morrowinda? Były ich na pęczki, ale każda albo miała do powiedzenia dwa zdania, albo powtarzała w kółko dokładnie to samo, co x innych postaci w danym mieście. O cechach i przeszłości tych najciekawszych dowiadywaliśmy się głównie z książek (a'propo: czy tylko ja mam tak, że czytam w cRPG wszystkie napotkane książki?). A to nie jest dobra opcja. A BG? Proszę: Sarevok, MINSC (i Boo), Yoshimo, Irenicus, Jaheira, Viconia i wiele innych. Każda na swój sposób wyjątkowa, ciekawa, z osobowością, z tekstem, z przynajmniej dobrym dubbingiem (nigdy nie zapomnę końcowego tekstu Sarevoka w jedynce w wykonaniu Zborowskiego). Wybacz, ale w żaden sposób nie mogę się z tobą zgodzić - a zwykle nie lubię się kłócić. Bardzo nie lubię.
Odnośnie taktyk walki w Gothicu: głupoty waść gadasz, zamki na lodzie stawiasz. Faktycznie była dużo bardziej osobista ze względu na perspektywę, ale czy to było tak dużo? Skoku z altem nie użyłem w grze podczas ani jednej walki. Najwygodniej było znaleźć jakąś skałę i stanąć do niej plecami, żeby przeciwnicy cię nie zaszli od tyłu. Szermierka? Bzdura. Na początku ważny był tylko blok, a jak już byłeś twardszy, wystarczyło machać na lewo i prawo i nie bawić się w ciosy do przodu - dzięki temu przeciwnik nie był w stanie się zbliżyć, a ty nie opuszczałeś bezpiecznej skały. Ja nie widzę tu żadnej filozofii.
Poradzisz raczej.
No, chyba w G1 nie grałeś. Walka to było: zwykły ruch, ruch z altem (okrążanie przeciwnika, skakanie) uderzanie - trzeba było mieć dobre wyczucie ciosów i myśleć, jak wyprowadzić cios - do przodu, do góry jaką bronią (1 czy 2 ręczną). Po prostu - czułeś broń! Do tego magia. I wszystko takie naturalne - jak Cię goniło stadu wilków, to czułeś że uciekasz. A w BG? Stajesz w miejscu, bo i tak nie uciekniesz i tylko czekasz aż ci postać zatłucze (lub zatłuką postać 
Koniecznie zabieram też Alorę. Ajantisa. Często Khalida. 
