[Storytelling horror] Dziewczyna

[Kawairashii]

Natalka roześmiała się na reakcję Agi.
-…hehe weź nie rób wiochy, ja idę sprawdzić, kto przyjechał. Hehehe…jak chcecie to zostańcie. Pokręciła głową patrząc na zastrachaną gromadkę. Najniższa z trupy wyszła z pokoju i w ciemnościach udała się do schodów.
Jej zachowanie mogło być spowodowane (czystym) rozsądkiem bądź jego brakiem.
Okazując inicjatywę do realistycznego zerkania na sytuacje, napędzała motorek ciekawości, bądź nigdy w życiu tak naprawdę nie trzęsła portkami, ciekawość to pierwszy stopień do piekła.
Nati zerkała w cień przed siebie starając sobie przypomnieć mglisty zapis wyglądu korytarza, którym już się przechadzała, w co mroczniejszych kawałkach trzymając się ścian. Mało, co widziała bez szkieł kontaktowych.
Jeśli ktoś dotrzymuje jej towarzystwa, ta rzuca jakieś satyryczne komentarze na temat, kogo mogą spotkać, albo jak obaj zareagują na ich widok.

[olympiaa]

Agata spojrzała na dziewczynę. W tym momencie jej strach został zastąpiony innym uczuciem. Mglistym, błąkającym się gdzieś na skraju świadomości. Zawsze kiedy próbowała to uchwycić, wymykało się. I zawsze kiedy się pojawiało, nie wróżyło nic dobrego. W duchu przeklęła swój porywczy temperament, z rozpędu przeklęła też Natalię. Kilka razy powtórzyła sentencje, którą podsuwali jej bliscy. "Nie tykaj g** bo będzie śmierdzieć" - myślała. Powtórzyła to także na głos, jednak tak cicho, że tylko osoby będące naprawdę blisko niej mogły to usłyszeć. Otrząsnęła się i zawołała za oddalającą się Natalią.
- Zanim zaczniesz szukać guza, włóż coś na siebie. - jej głos ociekał subtelną złośliwością, po chwili cichym szeptem dodała jeszcze - Chyba że szukasz ich tylko w celach, do których im mniej ubrania tym lepiej.
Agata wzdrygnęła się. Wszystko zdawało się mówić, że Nati należy do tego typu dziewczyn, które reprezentują osobowość schodka. A powiedzieć, że właśnie takich Agata nie trawi, to jest bardzo łagodnie ujęte.

[Alucard]

NATALIA

Natalia chyba zignorowała odpowiedź Agaty, bo uśmiechając sie pod nosem powoli zaczeła schodzic po schodach. Nie bała sie az tak jak pozostali. Odwaga czy głupota? Sama nie wiedziała. Gdy doszła na sam dół spowiły ją egipskie ciemności... Widocznie nikt nie przyjechal. "Co do jasnej cholery"-Pomyślała. Zaczęła szukac włącznika swiatla. Znalazła pstryczek i nacisnęła. W holu gdzie jedli kolację nic sie nie zmieniło. Rozejrzała sie jeszcze raz. Jedynym elementem, który zwrocił jej uwagę, byla "gospodyni" ktora leżała z głowa na blacie. "Widoczniue biedulka usnęła"-Pomyślała ze złośliwa satysfakcją. Podeszła do niej i zamieżala obudzić czyniąc przy tym jakaś kąśliwa uwagę. Ujęła jej głowę w dłonie i ostrożnie podniosla.
Poczuła nieludzkie zimno w miejscu, gdzie powinien byc kręgoslup.
Kobiea była uśmiechniąta i miała szeroko otworzone oczy.

I ktoś poderżnął jej gardło.
Opuściła z odrazą głowę.

RESZTA

Siedzieli spokojnie ( no moze nie dio końca spokojnie ) na gorze i zastanawialiście się, gdzie teraz jest i z kim. Agata patrzyla na schody spode łba. Wyraźnie nie polubiła młodej dziennikarki. Nagle usłyszeliście ludzkie głosy.

-Nathalie... czy on... nie żyje? Co mu jest
-Nie wiem... Nie mam pojęcia... Chtyba ma poderżnięte gardło
-NATHALIE!!! UWAŻAJ!!! ZA TOBĄ!!!
Krzyk kobiety wrzaski i... cisza...

-Telewizor-Szepnął Norbert.-Te odgłosy dochodza z telewiozora. Ktoś go włącza i wylącze na zmianę... tylko co ta za film, program... juz nic nie wiem...-Mieszal się w swej nieskładnej wypowiedzi
Spojrzeliście na zdziwieni. Zdfziwieni i wystraszeni.

NATALIA.
Huk Ciemnosć.
Obudziłas sie w jakims ciemnym czarnym miejscu. Komórka? Garaż? Schowek na mioty.. Szarpnęłas sie na podlodze i poczułaś, że ręce masz związane. Nogi też. Byłaś przerażona. Zdołałas ednak trzeźwo myśleć.
-Idiota nie skrepował mi dłoni z tylu tylko z przodu... amator-Mimo tego czulas przerażenie. Za duzo się napisalaś w życiu o psycholach, mordercach i gwalcicielach... Mrugnełaś i sprubowalaś dostosowac wzrok do ciemności. Niewyraźne zarysy półek, jakies narzędzie i cięźkie zamknięte drzwi przed tobą. "Zamknał mnie w skrytce na narzędzia... nie, to nie jest idiota. To baran do potęgi entej"-Powiedziałaś do siebie próbując zagluszyc szumienie w głowie. Tępy ból póki co dawał o sobie znać pulsowaniem całej głowy. Poczułas, że robi Ci sie niedobrze...

[Kawairashii]

W miarę możliwości, obejrzała swoje ciało i pomieszczenie, w którym się znajdowała. Jeśli daje radę się podnieść, zerka poprzez dziurkę od klucza.
Bez względu na okoliczności, stara się w jakikolwiek sposób pozbyć się więzów krępujących jej dłonie. Niezależnie czy udaje jej się manewr czy nie, Natalia o ile nikogo nie słychać na zewnątrz, stara się sforsować drzwi i wydostać na zewnątrz.

[Sihamaah]

Norbert zawsze umiał opanować nerwy. Co prawda, miał tendencję do wybuchania gwałtownymi uczuciami, ale kiedy czuł, że najwyższa potrzeba opanować nerwy, robił to. Wziął kilka głębokich oddechów i spróbował opanować drganie ciała i głosu.
-Słuchajcie... Myślę że nie powinniśmy się rozdzielać. Tu dzieje się coś dziwnego... Może ktoś robi sobie po prostu jakieś głupie żarty... Ktoś... Nie wiem. W każdym razie... Nie myślicie że powinniśmy poszukać Natalki?? W czwórkę będzie lepiej... Albo zobaczyć chociaż, co się dzieje z tym pieprzonym telewizorem.

[olympiaa]

Agata spojrzała na Norberta. Chłopak gadał z sensem, rozdzielanie się nie było dobrym pomysłem. Pogrzebała chwilę w plecaku i wyciągnęła aparat. Chwilę zajęło jej przystosowanie go do zdjęć nocnych, ale kiedy się już z tym uporała podniosła się z łóżka.
- No to chodźmy. Proponuję zacząć od tego głupiego telewizora. Nie wiem co to za film leci, ale wolałabym go oglądać z własnej woli i w zaciszu mieszkania - posłała chłopakom blady uśmiech.
Wyszła za drzwi i czekała aż dołączą do niej pozostali i przede wszystkim, aż ktoś inny obejmie dowodzenie. Nerwowo ściskała aparat, można by się dziwić że w obliczu dziwactw dziejących się tutaj ona zamierzała robić zdjęcia. Jednak przy fotografowaniu Agata uspokajała się i wyciszała, a to właśnie było jej teraz potrzebne.