Inteligencja gracza a inteligencja postaci

[WinterWolf]

Rozumiem, szanujemy pasję gracza, ale to jest jednak gra fabularna, odgrywanie postaci (mniej lub bardziej) i wypadałoby się trzymać jakiś - choćby najluźniejszych i możliwie najbardziej elastycznych - zasad. Nie wspominając o realizmie.

Zgadzam się w pełni choć już w sumie nawet nie tyle chodzi o trzymanie sie jakichkolwiek zasad, bo MG jest po to by w razie czego wszystkie zasady łamać i ustanawiać własne, ale o realizm właśnie. Gra RPG jest po to by próbować czegoś nowego. Uczymy się w ten sposób wczuwać się w sytuację innych osób. Gry RPG rozwijają inteligencję właśnie daltego, że stawiają nas przed wieloma różnymi problmami często dla nas nowymi i uczą nas radzić sobie tym co mamy. Więc nie można zawsze pozwalać graczom by wykazywali się swoją wiedzą i umiejetnościami w jednej ulubionej dziedzinie bo nie chodzi tu przecież tylko o to by popisywać się tym co umiemy ale też pokazać jak umiemy sobie poradzić w inny sposób. Wykazać się zaradnością i pomysłowością oraz samodzielnością.
No to tyle... Jeśli coś jest niejasne to dlatego, że mam gorączkę -_-'

[Karczmarz]

Hmmm

Rozumiem, szanujemy pasję gracza, ale to jest jednak gra fabularna, odgrywanie postaci (mniej lub bardziej) i wypadałoby się trzymać jakiś - choćby najluźniejszych i możliwie najbardziej elastycznych - zasad. Nie wspominając o realizmie.

Sam sobie odpowiedziałeś na pytanie. Jasne że wypadałoby. Nikt nie zamierza tego kwestionować, więc o co chodzi? Chodzi o to, żeby nie zmuszać gracza do ograniczania się wyłącznie do wyimaginowanych zdolności bo to nikomu frajdy specjalnej nie da. Stwierdzenie "twoja postać zna się na medycynie więc wyleczyłeś go" jest mniej więcej pokroju "twoja postać czuje strach". O niebo lepszy efekt osiągniemy gdy to nie postać będzie się bać tylko faktycznie Gracz. Tak samo o niebo lepszy efekt osiągniemy gdy to nie postać się na czymś zna tylko Gracz. Ile to razy widziałem błysk w oku nadziei i pasji gdy Gracz, który studiuje weterynarie ma okazje opisywać działania lekarskie swojego bohatera. Widzę, że chłopakowi daje to o niebo większą satysfakcję niż innemu graczowi który weterynarii nie studiuje i na leczeniu nie zna się kompletnie, za to jego postać ma to w małym palcu. Oczywiście tępmy munchkinizm o którym wspomniano, ale nie ograniczajmy graczy.

Więc nie można zawsze pozwalać graczom by wykazywali się swoją wiedzą i umiejetnościami w jednej ulubionej dziedzinie bo nie chodzi tu przecież tylko o to by popisywać się tym co umiemy ale też pokazać jak umiemy sobie poradzić w inny sposób.

Zawsze nie, ale w 60% tak. Moim zdaniem właśnie o to chodzi, aby pokazać co umiemy. Gracz czerpie przyjemność jeśli jego umiejętności są przydatne, a nie umiejętności jego postaci. Kumpel ma gigantyczną wiedzę z zakresu elektroniki, którą przecież nie będzie się popisywał przy piwku bo go wyśmiejemy. Czuje się źle, że taką wiedzę może wykorzystywać tylko i wyłącznie w pracy. Jeśli damy mu szansę wykorzystania tej wiedzy w gronie przyjaciół, popisania się, pokazania co umie, i pokazania że ta wiedza może być przydatna w jakiejś wyimaginowanej sytuacji osiągniemy naprawdę ciekawy rezultat.

Poza tym zawsze jest możliwość pisania historii postaci podczas gry. Niby grasz tępym chłopem, ale gdy trafiasz do starożytnej mieściny nagle chłop wspomina "moja babka opowiadała mi kiedyś....(i tu wklejamy wiedzę gracza)" trudne? Chyba nie. Zawsze można jakoś fabularnie wytłumaczyć wiedzę graczy.

[Kokesz]

Z całym szacunkiem, ale jeśli chłop był tępy to i jest bardzo prawdo podobne, że i jego matka nie grzeszyła potężną wiedzą.

To tak żartem. To co piszesz jest nawet ciekawe. Lecz jest to możliwe jeśli MG zgodzie się na to by umiejętności postaci określał sam gracz według jego "widzi mi się". W większości systemów umiejętności są losowane i MG trzymają się losowego tworzenia postaci. To powoduje, że ten kolega od weterynarii musi mieć po prostu szczęście by trafić na podobne do swoich umiejętności.
Moje postacie są raczej podobne do mnie, ale po względem wyglądu lub charakteru. Umiejętności mają losowe i to mi się podoba, bo muszę się postarać odpowiednio daną postać zagrać i wykorzystać jej umiejętności.

[Karczmarz]

Hmmm

Lecz jest to możliwe jeśli MG zgodzie się na to by umiejętności postaci określał sam gracz według jego "widzi mi się".

Mówimy o wiedzy a nie umiejętnościach.

[Elfin]

A wiec doszlismy do tego ze intelekt zastepuje czynnosci mechaniczne postaci, wykorzystywana jest np. do uzywania magicznych urzadzen, lecz innych rzeczy typu zagadki, sposobu wyslawiania sie juz nie.. A ja tylko moge to poprzec..

[Kokesz]

Mówimy o wiedzy a nie umiejętnościach.

Chodziło mi o to, że jeśli ten kolega od weterynarii wylosuje np. inżyniera, który nie ma żadnych medycznych umiejętności a co za tym idzie wiedzy na ten temat, to ten Weterynarz nie ma jak się popisać swoją wiedzą w czasie sesji. Chyba, że na jego postać Bogowie ześlą jakieś objawienie czy coś.

[Septimus Helmheid]

Tak naprawde gracz powinien rzucic by sprawdzic czy jego postac jest w stanie odpowiedziec a potem sam podac odpowiedz. w ten sposob jest uczciwie. Jak nie zna odpowiedzi,zawsze moze pomodlic sie do swojego boga o pomoc... Pewnie ze w krytycznej sytuacji moze rzucic na Intuicje i dostac odpowiedz od MG, ale wtedy takiemu graczowi nie powinno sie pprzyznac doswiadczenia...

[Szasza]

Według mnie rzuty na Inteligencje gracze powinni wykonywać w celu złamania jakiegoś szyfru, rozpracowania mechanizmu itp.
Kojarzenie faktów, wyciąganie wniosków, podszywanie się pod naukowca i wszystkie akcje wymagające ciut pomyślunku od gracza powinno się rozwiązać narracyjnie, bo może się stać tak że gracz podpakuje sobie inteligencje do granic możliwości i stanie się bezmyślnym (bo zwolnionym z myślenia) kombajnem.

A i każdego MG szlag by trafił gdyby jego niezwykle zawiłą intrygę ktoś rozwiązał rzucając kilka razy na inteligencje.

[kajtek Raulin]

Pewnien kolega opowiada mi o swoim autorskim systemie:
[bla,bla,bla,elfy,świat fantasy,takie rasy,klasy itd]
Pomyślałem:
"Kolejny nudny system w świecie fantasy"
Po czym mówi:
-Nie będzie w nim inteligencji,charyzmy...
"Kolejny nudny system w świecie fantasy a nie będzie inteligencji i charyzmy?"
Hmmmm....pomyslałem znów.
-No jak gracz jest charyzmatyczny to taki jest jego bohater.Jak gracz jest inteligenty to taki jest jego bohater.

Co Wy sadzicie o tym?

[mqm]

Jeśli nie będzie inteligencji to jak będą wykonywane testy typu magia, majsterkowanie?

[Deep]

Co Wy sadzicie o tym?

No nie wiem... Nie przekonuje mnie za bardzo. Właściwie są to cechy, bez których nie sposób grać. Wydaje mi się, że w RPG właśnie o to chodzi aby grać osobą inną niż tą, którą się jest. Ja osobiście nawet nie próbowałbym zajrzeć do podręcznika Twojego kolegi (jeśli taki powstanie). Taki system wg mnie nie może być zbyt grywalny. A poza tym jak już wspomniał mqm, trudno będzie przeprowadzać testy (chyba, ze będzie to storytelling).

[Force]

Wydaje mi się, że w RPG właśnie o to chodzi aby grać osobą inną niż tą, którą się jest.

Nie oto chodzi żeby grać sobą a nie postacią, chodzi oto żeby nie wykorzystywać swoich informacji i zdolności przy odgrywaniu.

Kiedy zobaczyłem na tatuaż złowrogiej sekty na obojczyku krasnoluda aż krzyknąłem. A moja postać która nie miała bladego pojęcie co to za tatuaż musiała zachować spokój. I tak powinno być.

MG kupować podręcznik i zdradzić graczom 5% wiedzy o świecie. IMHO gra byłaby wtedy miodniejsza. Szkoda że tego u siebie nie wprowadziłem.

[fds]

MG kupować podręcznik i zdradzić graczom 5% wiedzy o świecie. IMHO gra byłaby wtedy miodniejsza. Szkoda że tego u siebie nie wprowadziłem.

A ja wprowadziłem, działa krótko i nie w każdym systemie. WoD ładnie pasuje do takiego grania, młotek, dnd, shadowrun, zc i inne Dobrą sprawą jest zaopatrzenie się w podręcznik gracza, wybranie z niego stron, których gracz nie musi czytać, a następnie kazanie przeczytania reszty. Czasem to samo da się zrobić z podręcznikiem głównym. Wybrać tylko niektóre fragmenty, które gracze powinni przeczytać i już. Jeśli postacie graczy nie mają tendencji do ginięcia co sesja, to stopniowy przyrost wiedzy gracza nie gryzie się z wiedzą jego postaci.

[Soreh]

Pewno nie wniosę nic zarówno ciekawego jak i nowego do dyskusji, ale jako gracz nie mogę powiedzieć że należę do najostrzejszych ostrzy w szufladzie xP Choć na każdą drużynę powinien wypadać jeden łamiglówkowiec

[Alucard]

Na początku troche krytyki :/

Pewno nie wniosę nic zarówno ciekawego jak i nowego do dyskusji.

To po co pisać

Choć na każdą drużynę powinien wypadać jeden łamiglówkowiec

Radzę przeczytać jeszcze raz temat. Głowimy się jak rozwiązać problem testów i rzutów na inteligencje i jak to powiązać z lotnościa gracza.
Takie posty to właściwie spam.



Ok. Moim zdaniem niedopuszczalna jest sytuacja, kiedy w czasie rozwiązywania jakiejś sprawy kryminalnej ktoś wypalił, że rzuca kośćmi. Ogólnie typy zagadek dzielą się na kilka rodzajów (przynajmniej u mnie)
-Ogólna intryga którą rozwiązuje się dłuuugi czas- Prosba o test to śmiech na sali
-Zagadki logiczne i matematyczne- Jeżeli nie moga dać rady to pozwalam na testz jednego y bohaterow. Test to nie rozwiazanie, a podpowiedz. Kazdy nasetpny test jest trudniejszy.
-Typowe zagadki (typu jeżeli brat twojego... et cetera)- nie ma zmiłuj się. Test odpada
-Szyfry, nadpalone teksty, zamazane słowa, jakaś dziwna odmiana języka itp. Kocham sie bawić w cos takiego i serwuje to graczom- Podobnie jak w zagadkach mat.
-Sytuacje, kiedy nie ma zagadek, ale gracze nie wiedzą jak do sprawy podejść-Hmmm... ale czy to mój problem? niech myślą
-Cos typu "czy znając niezle ten język przeczytam to pismo (bez rekwizytu)- Test. Trudność różna



To tak najkrócej. Ogólnie wolę jak mysla, bo to dodaje smaczku sesji. Kulanie tez jest zdrowe, ale z rozsądkiem i nie tam gdzie nie trzeba.

[Karczmarz]

Hmmm

-Ogólna intryga którą rozwiązuje się dłuuugi czas- Prosba o test to śmiech na sali

Etam od razu śmiech. Intrygę można rozwiązywać testami np uzależnionymi od zadawanych pytań. W sensie postać gracza może być o wiele sprytniejsza niż sam gracz i może coś odkryć bez problemu, w przypadku gdy gracz problem będzie miał. Ale żeby nie ograniczyć się do ślepego turlactwa, można test uwarunkować odpowiednimi pytaniami. Czyli gracze kombinują nad intrygą w zakresie "no to ja chce się dowiedzieć co X robił w tym czasie" - tu test "oki dowiedziałeś się że...." no i gracze kombinują. No to jeśli X był wtedy tam, to teraz ja chce się domyślić jaki to może mieć związek z Y która była tam w tym samym czasie - tu test "przykro mi nie udało się, nie jesteś sobie w stanie teraz tego poukładać". "No to ja chce się zastanowić jakie Y robiła wspólnie interesy z X w przestrzeni ostatniego czasu" - test "po szperaniu w archiwach i gazetach dowiedziałeś się że..."

Może niezbyt atrakcyjna forma dla ludzi kochających odgrywać i uwielbiających klimat, ale to jest przykładowa alternatywa jak testami można rozgrywać intrygę :]

[Errer_Avares]

Moim zdanie wykonywanie testu na rozwiązanie zagadki jest po prostu niedorzecznością. Co do pytania zawartego w temacie: Moim zdanie każdy gracz powinien dopasować postać do swoich możliwości. Dajmy na to, że gracz raczej słabo rozgarnięty gra czarodziejem z wartością inteligencji 18... Jednak bardzo często zdarzają mu się wpadki słowne, jego słownictwo jest raczej ubogie, a i z główkowaniem u niego słabo. W takim przypadku lepiej żeby zagrał postacią bardziej "prymitywną" czyli np. wojownikiem (zaznaczam, że nie każdy wojownik musi być głupi), bądź przerzucić się na zaklinacza, który nie jest tak inteligentny jak czarodziej, a po prostu ma talent i potrafi czarować.