[PvP]Serce Marroka

[kajtek Raulin]

Troche na wstęp.
Zawsze przed właściwą treścią posta piszemy klasę postaci
(przykład)
Druid
(właściwa treść)

Daje uptade.Odpisuje 3 graczy i daje nastepny
Prosze mi nie SPAMOWAĆ skrzynki wiadmościami "Kiedy uptade?".




Tak piszemy po za sesją
Tak jeśli coś mówimy

Miłej gry życzę!

Mag
Samotny stoisz na Polach Chaosu.
Resztki drzew straszą połamanymi gałęziami.Wiatr hula przy czym gwiżdże.W pobliskich jaskiniach,tam gdzie światło nie dociera podobno czają się dzikie bestie.
Twa szata powiewa jak flaga.Czy masz tyle odwagi aby znaleźć serce Marroka? Czy jesteś na tyle mądry i uciekasz?

Łucznik
Zbudowałeś mały szałas ale i tak zimno Ci doskiera.Ziemia Pola Chaosu jest wilgotna i zarazem straszna.W nocy pod wpływem pioruna drzewo złamało się niczym rdzawy miecz.
Łuk masz na plecach,gotowy do ataku.
Wstajesz. Wyprostowujesz kości i rozglądasz się w około siebie...
nic! nic! pusto....ani jednej żywej duszy....lub zwierzęcia....
Przypomniałeś sobie iż pola te zwane są także Pustymi Polami lub Polami Ciszy.....

Druid
Opart o drzewo zasnąłeś.
Ale to wczoraj rano...teraz wycierasz z brudu szatę i zakładasz swój kaptur.Na Polach Chaosu doskwiera Cię zimno i strach.
Wstajesz i spoglądasz na pobliskie drzewa oraz na niebo....jest bezchmurne....
Po kilku minutach postanawiasz usiąść i odpocząć.....

[Fargoroth]

Druid
*Druid przeczesał swoje białe długie włosy i w myślach wyobrażał sobie chwile odnalezienia serca Maroka. Poprawił płaszcz i rozsiadł się wygodnie i powiedział cicho.*
Ja zwykły druid o imieniu Ganimedes ma być największym bohaterem i zdobywcom .
Świat z chodzi na psy.*Poczym nie zakrywając twarzy ziewnął*

[Dylan Wishop]

Łucznik

Dylan, bo takie imię było łucznika, rozejrzał się ponownie i wzdrygnął myśląc o miejscu w którym się znajdował. Zaczął pocierać dłonie, by było mu cieplej.
Co ja tu do diaska robię? Zachciało mi się wyprawy.
Mówił do siebie zły. Nagle poczuł, że musi iść za potrzebą, więc skierował się w kierunku krzaczka, jeżeli takowy był. Jeżeli nie odszedł po prostu kilka metrów od szałasu i zaczął robić to co musiał. Po chwili gdy skończył, przypomniał sobie to dziwne uczucie. Takie jakby nie był sam. Oczywiście, było to niedorzeczne gdyż na tych Polach, podobno nie było żywej duszy. Aczkolwiek czuł się dziwnie. Postanowił usiąść i odpocząć przed dalszą wyprawą. Po chwili wyciągnął jedną ze strzał z kołczanu leżącego obok i zaczął się nią bawić.

[Van Helsing]

Mag
Mag Van otrząsnął się i wyruszył przed siebie.

Ech gdzie jest północ

Spojrzał na drzewo i zobaczył, z której strony rośnie mech.

Aha tutaj.

I wyruszył na północ

[kajtek Raulin]

Druid
W Twe piękne białe włosy powiał wiatr....
Zasnąłeś i cicho opadłeś na ziemię.....
Twój sen znaczył tylko jedno...Śniło Ci się iż dotykasz Serca Marokka.
Obudziłeś się i uśmiechnąłeś zwycięsko...

Łucznik
Coś szło w Twą stronę.Był to człowieko-byk...tak,tak minotaur....ale ten miał obitą twarz maską z dziwnymi znakami....jego ręce....ręce?!...to były dwa ogromne,podwójne topory...kopyta były obitę w podkowy....
Potwór szedł powolnie gdyż na jego ciele spoczywała kolczuga z wystającymi kolcami.

Mag
Idziesz na północ coś około czterdziestu minut.Mijasz kolejne połamane drzewa a wiatr ucichł.....
Idąc kolejne kilkanaście minut widzisz małą,rozwaloną(tak naprawde to szcżatki) chatkę.Dach ledwo co się trzyma a ściany obrośnięte są mchem.Mech jest czarnawo-zółty gdzyż tego domu na_pewno dotknęły płomienie...
Dom leży od Ciebie w odległości dwudziestu metrów.....
Nie słyszysz nic niepokojącego....

[Dylan Wishop]

Łucznik

Szybko się podniósł z ziemi wystraszony. Zdjął z pleców łuk i naprężył strzałę celując w czoło potwora.
Na Tempusa, co to jest?
Mówił do siebie elf. Czekał aż kreatura podejdzie na tyle blisko, by jego strzała mogła wbić się jej w mózg. Próbował uspokoić oddech by cały czas celować w czoło. Lecz nie było to łatwe, gdyż nie dość że atmosfera Pól nie była za miła, a wręcz przerażająca, to jeszcze jakiś wielki Minotaur szedł w jego stronę. Łucznik pomyślał, że jeżeli te Pola rzeczywiście są jakieś magiczne, może to coś potrafi mówić i spróbował.
Stój. Czym jesteś?
Lecz nie oczekiwał odpowiedzi. Czekał.

[Fargoroth]

druid
Jak najwięcej takich snów. *Powiedział po_czym ziewną i powoli wstał , rozejrzał się po otaczającej go krainie i ruszył przed siebie bo tak mówiło mu jego serce, Szedł krokiem wolnym gwiżdżąc cicho ulubioną piosenkę*

[Van Helsing]

Mag

Hym, co to za budynek?

Magik poszedł w strone ruin

[kajtek Raulin]

Druid
Idziesz przed siebie....patrzysz w dal...pustka...
Samotnośc,strach,zimno...tylko to czujesz idąc..

Cisza minęła....krzyk....pisk?!
Latająca kobieta krzyczy...sen? Nie to harpia pragnie Cię zaatakować!

Łucznik
Nie osłyszałeś odpowiedzi ...a minotaur chaosu był co raz bliżej Ciebie....
-Graaahrrr!
Warknął i podniósł toporu ku niebu....
Tak,to dobra okazja żeby strzelić.....

Mag
Dochodzisz to ruin chatki...dwa gobliny z kijami w ręku biegną w Twoją stronę...dzikie stworzenia krzyczą...jeden potknał się a drugi przyspieszył...

[Van Helsing]

Mag

Mag Zaczął dawać chodu

[Fargoroth]

Druid
*Zdjął spokojnie szatę i szybkim ruchem rzucił ją na ziemie, podrapał się po głowie i pomyślał (po co ja to zrobiłem) Następnie odwrócił się i zrobił to co umiał najlepiej :dał nogi za_pas*

[Dylan Wishop]

Łucznik

Dylan wstzymał oddech i naprężył łuk jak najmocniej. Wiedział, że to ta chwila.
-Teraz!
W ułamku sekundy wystrzelił strzałę, nawet nie mrugając okiem patrzył jak leci w kierunku potwora. Czekał na jego reakcję, wyciągając już następną strzałę z kołczanu.

[kajtek Raulin]

Van Helsing-postaraj się pisać dłuższe posty...
Druid
Uciekasz lecz skrzydlata harpia powoli dogaania Cię.Staje na ziemie i biegnie to jej wychodzi znacznie wolniej.Rzuca się na Ciebie z pazurami.Upadła co dąło Ci dodatkowy czas...

Łucznik
Strzał trafiła w czoło.
Minotaur chaosu zachwiał się i upadł z hukiem na ziemię.
Topory wbiły się w glebe a kolczuga zaszelestała o kamień.


Mag
Goblin biegnący w Twym kierunku rzucił kijem.On padł na ziemię a goblin wściekły został przy ruinach.Drugi goblin wbił kij w ziemie i zrobił zdenerwowaną mine.

[Dylan Wishop]

Łucznik

Chwilę stał w miejscu i oddychał ciężko. Patrzył na wielkie cielsko Minotaura leżące na wilgotnej ziemi. Uważnie patrzył na ostatnie chwilę potwora, bał się bowiem, że na tej przeklętej ziemi wszystko jest możliwe i na wszelki wypadek przygotował kolejną strzałę, lecz nie naciągnął cięciwy. Po kilku minutach odetchnął głęboko i opuścił łuk. Schował strzałę do kołczanu i rozejrzał się dokładnie by sprawdzić czy nie czai się jeszcze jakieś monstrum. Upewniwszy się, że nie podszedł do padliny i spojrzał na nią.
Na Tempusa, ale wielki...
Powiedział bardzo cicho.
Nie mogę stać w jednym miejscu.
Rozejrzał się ponownie i wrócił do szałasu. Wziął jeszcze rzeczy potrzebne i rozprostował kości.
A więc na północ.
Jako elf doskonale mógł wyznaczyć kierunek więc jak pomyślał tak zrobił. Przechodząc jednak obok zdechłego potwora nadal nerwowo trzymał łuk.

[Fargoroth]

Druid
A masz potworze!* szybko za pomocą czaru zamienił się w wilka i ruszył na harpie
Kiedy był już blisko podskoczył był złapać harpie ostrymi kłami i pazurami *

[Van Helsing]

Mag

Mag wyczarował goblina i rozkazał mu zaatakować wroga, gdy ten pobiegł do walki Magik rzucił w drugiego kulą ognia i sam zaczął biegnąć w strone napastników

[kajtek Raulin]

Druid
Chwytasz harpię pazurami a jej krew cieknie na wilgotną ziemię.Rozszarpujesz jej ciało a skrzydła wyrywasz.
To koniec jej nędznego życia.
Zamieniasz się spowrotem w człeka.

Łucznik
Potwór był martwy.Ani się ruszył.
Ty idziesz w kierunku północnym i widzisz ogromne góry o strzelistych wierzchołkach.
Blisko Ciebie stoi pare głazów wyrzeźbionych niczym schody.

Mag
Twój przywołany goblin wyciągnął kij z ziemi i zaczął walczyć z jedenym goblinem.Kula ognia trafiła w drugiego goblina i uśmierciła go.Zniszczone krzesło zaczęło się palić.
Twój przywołany goblin zabił goblina i znikł.