) i tam walka inaczej niż z tarczą wydawała się bezsensowna. Przykład:
)Tja, dlatego, jak już mówiłem, taki rycerz nie dopuszczał do zamachnięcia się wroga. Żeby się buzdyganem zamachnąć to potrzeba trochę czasu (te 2 sekundy). Tyle starczało szybkonogiemu, żeby obiec woja dookoła. No ale prawda, że to nieprzydatne na prawdziwym polu walkiMieczyk penie by się złamał a ręka poszła by się paść.
No, nie wiem czy zamach buzdyganam trwa dużo dłużej niż zamach mieczem. Poza tym człowiek walczący dwoma mieczami musi być ubrany w lekką zbroję, natomiast wojownik z buzdyganem może "swobodnie" walczyć w płycie z tarczą. A mieczem nie jest wcale tak łatwo przebic płyty, a już na pewno nie szybkim ruchem. Dlatego w takiej walce dwumieczowiec nie miałby żadnych szans.FatMan pisze:Tja, dlatego, jak już mówiłem, taki rycerz nie dopuszczał do zamachnięcia się wroga. Żeby się buzdyganem zamachnąć to potrzeba trochę czasu (te 2 sekundy).
Byk, który walczył tym buzdyganem walił nim trochę szybciej niż dwie sekundy, ale ten z mieczem (też nie ułomek) walił nim tak szybko, że aż oko bieleje. Co zresztą w oczywistym wręcz fakcie zaprzecza temu, że chudy i słaby fizycznie elf wywija dwoma mieczami półtoraręcznymi szybciej niż silny rycerz jednym takim żelastwem. poza tym walka dwiema brońmi jest promblematyczna ze względu na to, że mogą sobie te bronie przeszkadzać w zamachu. Co porawda niby szybki woj z dwoma mieczami/ toporami mógłby obiec ciężkozbojnego, ale co dalej? Cios w plecy opancerzone zbroją płytową to najwyżej sposób na kilka siniaków ( chyba, że silny jest ten z dwiema brońmi), cios w szyje, to chyba najlepszy pomysł obok ciosu między płyty zbroji, cios w łeb może co najwyżej wstrząsnąć cieżkozbrojnym, bo nie poto się robiło hełmy, żeby byle wieśniak mógł je rozłupać. Zresztą sam miecz to nic jeszcze potrzeba dwóch rzeczy: mianowicie siły i celności. Co po dwuręczniaku jeśli woj będzie go ciągnął za sobą po ziemi? Precyzja też jest ważna, bo nawet najsilniejszy cios jest do chrzanu jeśli chybi cel o pół metra. Cały ten post sprowadza się do jendego stwierdzenia: nie dwa miecze czynią szermierza, lecz umiejętność walki.FatMan pisze:Tja, dlatego, jak już mówiłem, taki rycerz nie dopuszczał do zamachnięcia się wroga. Żeby się buzdyganem zamachnąć to potrzeba trochę czasu (te 2 sekundy). Tyle starczało szybkonogiemu, żeby obiec woja dookoła. No ale prawda, że to nieprzydatne na prawdziwym polu walkiMieczyk penie by się złamał a ręka poszła by się paść.
Polemizowałbym. Nie wiem czy wiesz, ale pełna płyta jest cięższa od lżejszej broni. Pół godzinna walka w płycie męczy dużo bardziej niż bieganie w lekkiej zbroi. Tak właśnie ci Rosjanie walczyli. Odskakiwali, ciągnęli wroga za sobą, męczyli go, a gdy już był zmęczony to np. Kop w plecy (śmierć dla kogoś w płycie) i tylko dobićHeimdall pisze:Dlatego w takiej walce dwumieczowiec nie miałby żadnych szans.
wiesz jak dla mnie walka w płytówce na piechotę trochę mija się z celem, bo taki woj jest zwyczajnie wolny. Lecz, gdy wsiądzie na rumaka i zacznie szarżować to jak powiedział Yarpen z Wiedźminalndu Lepiej zejść mu z drogi. Zresztą kto normalny walczyłby w płytówce pół godziny ( Europejskie rycerstwoFatMan pisze:Polemizowałbym. Nie wiem czy wiesz, ale pełna płyta jest cięższa od lżejszej broni. Pół godzinna walka w płycie męczy dużo bardziej niż bieganie w lekkiej zbroi. Tak właśnie ci Rosjanie walczyli. Odskakiwali, ciągnęli wroga za sobą, męczyli go, a gdy już był zmęczony to np. Kop w plecy (śmierć dla kogoś w płycie) i tylko dobićHeimdall pisze:Dlatego w takiej walce dwumieczowiec nie miałby żadnych szans.
cóż chyba byli nienormalni )Oj, zebys sie nie zdziwil. Mowimy tu o wprawionych europejskich rycerzach, ktorzy w niespokojnych czasach cale dnie spedzali w pelnej plycie - takiego kogos latwo zmeczyc nie bylo. A jesli nawet, to kto wie, czy taki koles w lekkiej zbroi przezylby te pol godziny. Starcie na polu bitwy to gora pare minut i juz koniec. Nie wyobrazam sobie sytuacji, zeby dwoch kolesi w harmiderze walki naparzalo sie przez 3 godziny... A abstrachujac od tego, to koles w pelnej plycie na sto procent nalezal do stanu szlacheckiego i dosiadal konia bojowego (tak jak pisal Behemoth), zas ci niekoniowaci w pelnych plytach na pewno nie byli i to z prostej przyczyny - nie bylo ich na to stac! Tak wiec nie byli az tak bardzo obciazeni. Nie mowiac juz o tym, ze jesli dzierzyli wlocznie, to pan z dwoma mieczykami pewnie nie zdazylby sie zblizyc. Obejsc ich tez nie byloby latwo. Tak po prawdzie, to jedyne co by bylo w miare sensowne dla pana z dwoma mieczykami to zajscie od tylu.FatMan pisze:Polemizowałbym. Nie wiem czy wiesz, ale pełna płyta jest cięższa od lżejszej broni. Pół godzinna walka w płycie męczy dużo bardziej niż bieganie w lekkiej zbroi. Tak właśnie ci Rosjanie walczyli. Odskakiwali, ciągnęli wroga za sobą, męczyli go, a gdy już był zmęczony to np. Kop w plecy (śmierć dla kogoś w płycie) i tylko dobićHeimdall pisze:Dlatego w takiej walce dwumieczowiec nie miałby żadnych szans.
W przypadku mieczy dwurecznych nie tnie sie paru przeciwnikow na raz, tylko jednego przeciwnika trzyma na poldystansie ;P Dopoki sie go tam trzyma, nie moze on zbyt wiele zrobic (chyba ze ma wlocznie badz jest baaaaaardzo daleki i trzyma kuszeBehemoth pisze:Dwuręczniaki mogą atakować z zamachu kilku wrogów ( co prawda ciężko opanować siłę bezwładności oręża, i taki zamach nie wchodzi w grę w ciasnej formacji) co daje mocny i efektowny hmmm efekt??
). Za to jak juz podejdzie bardzo blisko, to zaczynaja sie kredki.Ale tez nigdy nie zaprzeczylem takiemu czemus. To jest oczywiste ze tak moze byc, w koncu i Herkules dupa, kiedy przeciwnikow kupa.Eperiel pisze:Craw mówisz tak jakby wprawiony wojownik w zbroi płytowej jest nie do pokonania a tak naprawdę wystarczało takiego ''herosa '' w pięciu dopaść ogłuszyć jednym uderzeniem tłukiem w głowę lub nawet widłami ,a później przewrócić i choćby nie wiem jak wytrzymały miał by hełm to i tak uderzenie by poczuł, a jak taki ''heros'' się przewrócił w zbroi płytowej to nawet zwyczajny giermek by go dobił.
Wybacz mojej ulomnej zdolnosci pojmowania jezyka, ale nie widze zwiazku pomiedzy wartoscia bojowa stylu walki dwiema bronmi a fartowi.Eperiel pisze:Więc mi nie mówcie że walka dwoma mieczami jest do kitu bo tak naprawdę jak masz na wojnie jakaś byle jaką broń ,w której się specjalizujesz to połowa sukcesu, a druga to czysty fart.
A to juz zalezy od tego o jaka walke Ci chodzi. Gladiatorzy na pewno nie walczyli w plytowkach, bo ich wtedy nie bylo. Jakies szumowiny tez w nich nie walczyly, bo ich nie bylo stac.Eperiel pisze:Co innego jeżeli chodzi o walkę na arenie załóżmy, ale i tak w tym rodzaju walki walczący używali lekkich i średnich zbroi ponieważ były one wygodne i nie męczyłeś się tak szybko po za tym ciężka zbroja ogranicza ruchy rękom i twoje ciosy są silne lecz nie tak szybkie aby zaskoczyć wroga.
)I znow pomijasz wazna rzecz, o ktorej niejako pisalem na poczatku tego posta. Noszenie zbroi plytowej=olbrzymi wydatek=posiada ja rycerz. A rycerze z samej zasady posiadali konia (bojowego, zeby ktos mi ze szkapa z jakiegos pola nie wyskakiwal). Jak ktos go nie posiadal, to nie byl rycerz. TyleDobrze powiedział Behemoth że rycerze w zbrojach pełno płytowych byli skuteczni tylko na rumakach służyli oni po to a by szarżą rozbijać linie wroga.
HAHAHAHAHAHA. Ciezkozbrojna husaria swiecila triumfy nawet w XVII wieku, kiedy to bron palna byla juz dosc powszechna na polach bitew, o kuszach i innych tego typu wynalazkach nie wspominajac.W późniejszych czasach opancerzeni wojownicy i tak nie byli skuteczni ponieważ produkowano kusze która z łatwością mogła przebić się przez najtrwalszy pancerz średniowieczny.
*LOADING...*Eperiel pisze:W sumie coś ztego co napisałes masz może racje ale husaria wpóżniejszych czasach nie była juz potrzebna
Po za tm ja tu mówie że pichota w cięz kich zbrojach nie była tak skuteczna
A dla nich zbroja płytowa była nie dość że nieosiągalna finansowo to jeszcze absolutnie niepotrzebna.
No chyba se jaja robisz, husaria była, parafrazując reklamę pewnego piwa, prawdopodobnie najlepszą formacją konną w historii. Polska na całą Europę i świat słynęła właśnie dzięki niej jako naród o najpotężniejszej konnicy. Taka 50 husarzy to gromiła przy sprzyjających warunkach (jeżeli chodzi o niesprzyjające, proszę przeczytać lub obejrzeć "Ogniem i Mieczem") ok. 10 razy większe siły piechoty. Gdyby nie rozbiory, prawdopodobnie stałaby się niepotrzebna i zlikwidowana po I wojnie światowej, bo czołg to dla nich niestety już by było za dużo. A jeżeli chodzi o bogactwo rycerzy (piszę z pamięci, co wyczytałem w jednym artykule swego czasu):Eperiel pisze:W sumie coś z_tego co napisałes masz może racje ale husaria w_późniejszych czasach nie była juz potrzebna
.
