[Wojna] Trzy lata w Vietcongu

[Mangelee]

ja tez chce grac!! moge?? prooosze
jak moge to moja postac
imie:Mangelee
wiek:23
wygląd:dlugie ciemnoblond wlosy, blekitne oczy, dosc wysoka
opis: jej rodzice zgineli jak miala 16 lat. od tego czasu nie wiedziala co ze soba zrobic. w koncu wstapila do wojska
Kim jest w armii: szegowiec
moze byc?

[CoB]

Jako że Trevor mi się spodobał podchodzę i cicho zagaduję:
Mogę z Panem porozmawiać?
Jeśli śpi obok na pryczy to nawet nie wstaję i tak do niego mówię... aha i staram się, żeby reszta oddziału tego nie słyszała.

[Seth]

Zobaczyłem go wtedy z bliska. Czarne włosy... typowy Wietnamczyk.
- Jasne. O co chodzi?
Odszedliśmy do mojej pryczy, usiadłem i gestem kazałem zrobic mu to samo.

[CoB]

Siadam z lekkim zażenowaniem obok... i mówię:

Pan ma córki tak? W jakim wieku? Wie Pan, ja muszę o czymś Panu opowiedzieć... Przepraszam za takie pytania. No więc... ...
Boję się. Ja nie chcę być tutaj. Trafiłem przez przypadek, moją całą rodzinę zabili miejscowi w odwecie na atak Amerykanów. Zostałem sam i przygarnęli mnie Ci, przez których zginęła moja rodzina - czyli Wy!
Podnoszę głos:
To przez Was zginęli moi rodzice! To przez Was będę musiał zabijać! A co potem!? Tylko śmierć mi została! To wszystko...
Głos mi się załamał, popłynęły łzy:
przez Was.

[AC]

Ciszej tam! Tu się próbuje spać.

[Seth]

- Hej, spokojnie! To nie ja zabiłem twoich bliskich! Zrobiły to jakieś gnojki. A ty... nie wyglądasz na żołnierza, to fakt, ale słuchaj, ja jestem tu dopiero od niedawna... nawet nie strzelałem... a p...
Wybuch. Jakieś krzyki... z zewnątrz słyszeliśmy, jak cały obóz się podrywa na równe nogi... Urney szybko wstał i krzyknął z całych sił:
- WSTAWAC! BRAC BROŃ I NA ZEWNĄTRZ!
Nie patrząc na kompana podbiegłem do skrzyni na której leżał nasz ekwipunek i jak najszybciej się ubrałem. Wziąłem karabin... wtedy naszła panika... pierwszy raz od przybycia do Wietnamu usłyszałem odgłosy prawdziwej wojny...

[AC]

Wreszcie!!

Biorę karabin snajperski i dużo amunicji, dodatkowo biorę kałasza, a jak nie ma to m16 z dwoma magazynkami i kilka granatów. Zakładam ubranie następnie.

[CoB]

Ja czekam niezdecydowany. Staram się gdzieś odnaleźć, ale tak naprawdę sam nie wiem, co mam zrobić...

[Seto]

Biore granaty, karabin i co ja tam jeszcze mam i wybiegam na zewnątrz.

[mi3dzi4k]

Allan

Zrywam się z pryczy, podbiegam do skrzyni i biorę m16 z jednym magazynkiem, po czym wybiegam przed namiot, aby ocenić sytuację.

[AC]

jeżeli nie rozstrzelano ani nie schwytano Allana to wybiegam za nim (z całym sprzętem (+ dodatkowy m16 z amunicją) i w ubraniu)

[Villemo]

Lena
Stoję przez chwilę niezdecydowana. Pierwsza walka...Po chwili wachania narzucam na siebie lekarski fartuch i zaczynam przygotowywać sprzęt.

[Seth]

Allan, Martin i AC wybiegli na zewnątrz... ja za nimi. Usłyszałem krzyki w jakimś niezrozumiałem języku i ich... Wietnamczyków. Wtedy widząc jednego parę metrów ode mnie po raz pierwszy spostrzegłem różnice między Japończykiem z którym gadałem a tym który celował we mnie karabin...
- TREVOR!
AC oddał serię w azjatę... ten jęknął i odleciał na ziemię, drgając nadal, lecz wciąż żyjąc... gdy jego krew ochlapała moją twarz zrozumiałem, że jeśli będę tak stał zginę... Rozejrzałem się. Obok mnie stała reszta oddziału, a po chwili z namiotu wybiegł kapitan, Japończyk, oraz ta kobieta.
- Skurkowańce ominęli linię obrony! Ale nie może ich byc zbyt wielu! Za mną!
Zaczęliśmy biec... przed nami znajdowały się namioty, jakieś skrzynie, a z oddali wróg ostrzeliwał naszych. Schowałem się za beczkami, razem z moim azjatyckim znajomym i Kapitanem Urneyem. Reszta oddziału była po lewej stronie... za skrzyniami. Dzieliły nas jakieś dwa metry. Wietnamczycy spostrzegli ruch i zaczęli strzelac...

[AC]

Krzyczę, a właściwię ryczę: SKURWYSYNY!!!! i strzelam do nich z m16 odrobinę wychylając się w bok. Mówię do ludzi obok mnie:

Nie wiem ilu ich jest, chyba będzie trzeba Mój wzrok stał się mętny, pomyślałem o jakiejś mocy. Wielkiej mocy cenzury. Chwilkę trwało to zamyślenie i ominąłem jedno słowo: z tego zakichanego miejsca. I to bez naleśników. Niech ktoś znajdzie drogę odwrotu. I czy nikt nie ma dżemu truskawkowego? Lub chociaż wina?

[Seto]

Lekko wychylam się zza skrzyń po bardzo krótkiej chwili chowam się jeśli widziałem mniej więcej ilu wrogów tam było to: Jeśli było ich bardzo dużo i w sporej odległości rzucam w nich granat, jeśli było ich mniej strzelam w nich z karabinu(czy co ja tam mam)

[CoB]

Na widok krwi zaczęło mi się zbierać na żyganie... Szukam wzrokiem najbliższej osłony.

[mi3dzi4k]

Allan

Wychylam się zza skrzyń i strzelam serią we wroga.