[brak++]Czas poszukiwaczy przygód "Magia Świata"

[Heimdall]

Hm, karzmarz jak karczmarz, nie ma dużo klientów, więc jest miły. To chyba normalne - powiedział, po czym zaczął bardzo szybko i łapczywie jeść mięso postawione przed nim. Zorientował się, że wszyscy na niego dość dziwnie patrzą, więc w porę się zreflektował, mówiąc: Przepraszam, zwierzęce przyzwyczajenia. Tak to jest, czasem się zapominam.

[PrQ]

Loran Anavries

Znów się uśmiechnął..."-Ja bym isę tak nie przejmował karczmarzem tylko tym co może nam zgotować ten cały Alamuis"- powiedziął po czym zaczął jeść rozglądając się po karczmie...*Hmm...szkoda że nie ma tu jakiś ładnych kelnerek*...

[Asd7]

-"Od tego czekania aż zgłodniałem.
Karczmażu przynieś i mnie jakąś ciepłą strawę!-" Po czym uśmiechnął się do niego uprzejmnie i ponownie łyknął wina.
-"Jak sądzicie długo nam jeszcze przyjdzie czekać? W ostateczności możemy tu przenocować i dowiedzieć się wszystkiego jutro ale czy tego się spodziewaliśmy? No.. nie ma co narzekać tak czy tak musimy zaczekać. Może w międzyczasie opowiecie coś o sobie?"-

[PrQ]

Loran Anavries

"Heh...cóż...jak już wiesz mam na imię Loran, urodziłem się w niedużmy mieście kilka dni drogi na wschód z tąd. Mój ojciec chciał abym został wojownikiem, no ale nie lubię walczyć-tu się skrzywił-"Dlatego sprawy siłowę wolę zastąpić bardziej finezyjnymi rozwiązaniami'-po chwili jednak dodał-"Hej podobno ten Alamuis mieszka w pewnym klasztorze....może zamiast czekać tutaj pójdziemy do niego??"...

[Heimdall]

Harald Wilk

"Moje imię chyba znacie, a jeśli nie to się powtórzę. Nazywam się Harald, czasami zwą mnie Wilkiem. Ojciec uczył mnie walczyć za pomocą łuku, a także za pomocą kłów i pazurów. Jeśli kiedyś znajdziemy się na pustkowiu, ze mną nie zginiecie. No, chyba że jesteście kompletnymi mięczakami" - zaczął spokojnie popijać wino, a na propozycję Lorana odrzekł: "Nie mam zamiaru iść do żadnego klasztoru, najchętnij poszedłbym teraz spać, podróż tutaj była straszliwie wyczerpująca.

[Alder]

Po chwili usłyszeliście dźwięki lutni! Rozglądaliście się po karczmie, jednak nie wiedzieliście skąd te dźwięki dochodzą. Nagle przypomnieliście sobie o młodym chłopaku, który wszedł do karczmy. To on grał tę melodię. Przygrywał tłumowi.
Po chwili Coiran wyszedł na zaplecze, a do karczmy wszedł mnich. Podszedł do lady i poczekał na szynkarza! Gdy osobnik wyszedł z zaplecza niosąc tacę z jadłem, powiedział.
- "Alamuisie, chodź za mną, chyba wiem o kogo Ci chodzi!"
Mnich odpowiedział.
- "Dobrze, Ale jak możesz, to przynieś mi coś co ugasiło by me pragnienie!"
Podeszli do was, gdzie Coiran postawił zamówione jadło i odszedł. A przysiadł się do was Alamuis!
- "Nazywam się Alamuis! Jestem kapłanem świątyni Eulum. A wy jak się nazywacie?"

[scorez]

Parsival Gaveriell Galadium

Wbiegł szybko do karczmy. Uhh... przepraszam za spóźnienie. Stąd do klasztoru to pół dnia drogi... musiałem polecieć. Powiedział do toważyszy. Nagle zamilkł spostrzegając zmiennokrztałtnego. Jesteś zmiennokrztałtny... w klasztorze mieliśmy kiedyś takiego jak ty tylko że klątwa nie pozwalała mu się przemieniać. Zamilkł chwile patrząc mu w oczy. Nazywam się Parsival Gaveriell Galadium i jestem tutejszym Magiem. Uśmiechnął się delikatnie. Nie używam mieczy bo zazwyczaj wszystkie zaczynają się topić w rękach moich przeciwników. Powiedział po czym usiadł. Dziękuję, nie. Powiedział karczmarzowi. Najadłem się w klasztorze i mam jeszcze spoooreee zapasy.

Sorka za opóźnienie. (Pół dniowe). Ale mam brata który mi przeszkodził. Za szybko się zaczęło.

[PrQ]

Loran Anavries

"-Zwą mnie Loran Anavries...do usług"-rzekł znów lekko się kłaniając-"A to moi towarzysze: Harald zwany wilkiem oraz Elcalane. Słyszłęm żę masz jakieś zadanie warte naszej uwagi."-mówił pokazując wspomniane osoby otwartą dłonia.*Mam nadzieję że mnie za to nie zabiją * pomyslał po czym się uśmiechnął do Alamuisa...

Gdy Persival wszedł do karczmy tylko na niego spojrzał po czym wrócił spojrzeniem na Alamuisa...

[scorez]

Parsival Gaveriell Galadium

"Emmm... uhmm... akhem! Niestety muszę cię rozczarować Loran'ie Anavries'ie ale ja jestem tu aby z wami wziąść udział w tej misji. Wiem o niej tyle co wy."

[PrQ]

Loran Anavries

"-O!! Wybacz, tyle czekaliśmy na Alamuisa zapomniałem o dobrych manierach"-znów się usmiechnął i spojrzał na ich przyszłego zleceniodawcę-"A więc jest z nami również jakże potężny i wszyechwiedzący mag Parsival Gaveriel Galadium, a teraz siadaj i rzeknij nam co Cię trapi mnichu"-powiedział po czym zwrócił się do reszty z uśmiechem spojrzał po ich twarzach....

[Asd7]

Atmosfera stała się chyba trochę napięta ale starał się na to nie zwracać uwagi. Kidy zostało wymówione jego imię kiwnął głowa i nieznacznie się uśmiechnął. Następnie zwrócił sie do Alamuisa
-"Widzę że jesteś strudzony i spragniony.. co zatrzymało Cię tak długo, że teraz musiałeś spieszyć sie aby zdążyć na spotkanie z nami?"-

[Alder]

- " Przepraszam, ale moce i armia naszego przeciwnika bardzo szybko się rozwija... Jestem tutaj, aby zapytać się, czy weźmiecie udział w bardzo ważnej misji. Jeśli się zgodzicie, to możemy pójść do mojej posiadłości, gdzie możecie przenocować, a jutro z rana udzielę wam niezbędnych wskazówek i sprawdzę wasze umiejętności, które mogą się przydać w podróży!" Spojrzał na was, każdemu dokładnie się przyglądając!

[scorez]

Parsival Gaveriell Galadium

"Ach... czemu wszystkie przygody zawsze zaczynają się w karczmach lub oberżach. Nie mam wyboru niż tylko się zgodzić... po to tu jestem." Powiedział bawiąc się iluzjorycznym płomyczkiem w lewej dłoni. "Panie. W imieniu mojej szkoły i swoim przyjmuję twoją propozycję."

[Alder]

- "A więc Persivalu! Zostałeś jednym z wybranych! A reszta? Zgadzacie się?

[Asd7]

-"Taki jest cel mojego pobytu tutaj wiec nie pozostaje mi nic innego jak tylko się zgodzić, tymbardziej że sprawa ta bardzo mnie ciekawi.
Daleko stąd do Twej posiadłości??"-

[Alder]

- "Daleko to nie jest, ale to zależy dla kogo. Dalej jest do klasztoru, gdzie będziemy musieli pójść następnego dnia.

[Heimdall]

Harald

Oczywiście, zgadzam się, ta wyprawa z całą penością pozwoli mi na chwilowy odpoczykek od zgiełku miast - odrzekł po czym wstał, podniósł swój łuk, zarzucił kaptur i rzekł: Ja mogę wyruszać od razu, a wy, towarzysze, jesteście gotowi?