Tawerna RPG

Ciekawi mnie jak sie zapatrujecie na systemy RPG. Czy wolicie klasyczne systemy, oparte na świecie tolkienowskim jak D&D lub Warhammer, czy też może znudziło sie wam grać ciągle elfami i krasnoludami, i poszukujecie czegoś nowego.

RPG dla mnie jest ciągłym poszukiwaniem.
Pośród systemów nie należących do mainstreamu i autorskich można znaleźć prawdziwe perełki, przy których można się świetniej bawić niż przy "standardowych" RPGach, jak DnD czy WFRP. Nawet kilkustronicowe systemy sprawiają czasem więcej frajdy niż pisane latami grube tomiska. Najlepiej wspominaną przez jednego z moich graczy sesją była dwugodzinna gra w InSpectres. System opisany jest na jakieś osiemdziesiąt stron. Rozgrywka trwa, tak jak napisałem, około dwóch godzin. A ile przyjemności z gry...
Najlepiej z ostatnich sesji wspominam Klanarchię i Burning Wheel, czyli systemy, które można zaklasyfikować jako nowości.
Nie oznacza to, że nie lubię klasyki. Właśnie zaczęliśmy grać kolejną kampanię w WFRP. Oprócz tego nadal sentymentem darzę Cyberpunka 2020 (mój pierwszy system! : )) i skorzystam z każdej okazji, by w niego zagrać.
Dlatego jeśli miałbym opowiedzieć się po jednej stronie, to nie byłby łatwy wybór. Uwielbiam RPGi zarówno klasyczne jak i nowe. Nie jestem dobrze nastawiony jedynie do takich eksperymentów jak Shock.

Innymi słowy, lubię klasyczny sposób grania z nowym, świeżym spojrzeniem na temat RPG.
A w ankiecie zaznaczyłem nowości.

Ja tam wolę nowsze systemy, dążące do urealnienia swych światów prawda klasyczne. epickie światy mają swój urok, ale powstały one w atmosferze zapatrzenia w nowe zjawisko fantastyki i są pozbawione krytycyzmu. A zresztą, większą satysfakcje daje zabicie jakiegoś chuchra w dark fantasy, niż narzezanie hord orków mieczem +5 i dopchnięcie ich zielonym smokiem.

Ja też cenię sobie różnorodność systemów i specjalnie nie kręcę nosem jak mamy zagrać w coś nowego. Niemniej zaznaczyłem opcje klasycznych erpegów, bo Kryształy Czasu są dla mnie najlepszym systemem i przedkładam je nad wszystkie inne. Choć z drugiej strony zdaję sobie sprawę że grając ciągle w jeden system w końcu można poczuć przesyt i chcieć zmiany.

Nieco sztuczny podział, Tolkien zawsze był tylko jednym ze źródeł inspiracji. Warhammerowi bliżej jest do Fallouta niż do Władcy pierścieni (jest to świat upadły, postakaliptyczny). Modny ostatnio steampunk to inspiracja twórczością Verne'a i innych pisarzy fantastycznych ery parowej.

Gdyby była taka możliwość, zaznaczyłbym fantastykę własną.

Zgadzam się z krucafuksem. Dark fantasy to raczej nowa fantastka.

Widze że jest problem z klasyfikacją. Klasyka fantasy to głownie systemy, ktore ukazały się jako pionierzy. Pamietam cztery główne. Były to systemy, które ukazały się na rynku ponad 10 lat temu: Kryształy czasu, Warhammer, RuneQuest, D&D. Uważam je za klasyczne fantasy (no moze RuneQuest troche wychodzi).

Definicje encyklopedyczne

Fantasy to opowieści, które czerpią z mitologii różnych ludów. Imiona starożytnych bóstw i bohaterów przewijają się w co trzecim dziele. Najczęściej na warsztat autorów trafiają mity: skandynawskie, celtyckie, greckie, rzymskie, egipskie, prekolumbijskie, saskie, słowiańskie, jak również judeochrześcijańskie, czy bliskowschodnie. Również legenda arturiańska jest jedną z najważniejszych podstaw i źródeł tego gatunku. Utwory te odtwarzają starożytny świat tych mitologii, nadając imionom znanych postaci mitycznych (jak Baldur, Artur, Odys, Thor, Morgana, Merlin) współczesny i bardziej ludzki wymiar. Ale nie do końca odtwarzają, równie często przetwarzają, przerysowują, wykorzystują, ale też parodiują i wyśmiewają. Znajdziemy w nich cały przekrój rodzajów literackich, nastrojów i idei, od przypowieści religijnej, baśni chrześcijańskiej, przez romans heroiczny, epos, dramat obyczajowy, fantazję polityczną, aż do horroru, love story, powieści psychologicznej, komedii, parodii, a nawet manifestów religii neopogańskich.

Dark fantasy to podgatunek łączący ze sobą fantasy (wraz z charakterystycznymi dla niej niezwykłymi zdolnościami) i horror.
Należy zauważyć, iż dzieła zaliczane do tego gatunku są często kwalifikowane jako horror lub fantasy, w zależności od tego, których cech posiadają więcej. W konsekwencji, terminem dark fantasy określa się często dzieła, które można by śmiało zaliczyć do bardzo różnych gatunków.
Prawdopodobnie najbardziej typowymi dziełami z gatunku dark fantasy są utwory H.P. Lovecrafta, które łączą w sobie fantasy i horror (oraz w mniejszym stopniu science fiction) a nie można ich w prosty sposób zakwalifikować do żadnej z tych kategorii.

Science Fiction SF - Fantastyka naukowa – gatunek literacki o fabule osnutej na przewidywanych osiągnięciach nauki i techniki oraz ukazującej ich wpływ na życie jednostki lub społeczeństwa. Razem z fantasy i horrorem, fantastyka naukowa zaliczana jest do fantastyki.


To podstawowe podziały. Klsayczne systemy opierają sie mcno o którys z nich, natomiast nowe systemy mieszają rózne elementy, często razem ze świata Fantasy i SF.