)
Już po tej wypowiedzi mogę stwierdzić, że grasz w DnD. Czemu? "(...)to ty się nie bierz za RPG bo tylko to zchańbisz" ("zchańbisz" przez "h" się piszeEberk pisze:Koleś jak ciebie nudzą "stworki" itp. to ty się nie bierz za RPG bo tylko to zchańbisz.
Popatrz ludzie na całym świecie grają z tymi "stworkami" i jakoś nie nażekają a tu sięznalzł taki co mu sie nie podoba.
Bez obrazy ale to mi się wydaje głupie bo według mnie to na tym polega ?RPG żeby można było się przenieść w tamte czasy.
No to ja mam tyle do poweidzenia, i jakby co to ja niechciałem nikogo obrazić.
). Nie rozumiesz, że bez walki da się prowadzić przygody? Ja wiem, że fani DnD mają na przemian walkę / turlanie kostkami (żeby się Falka nie czepiała - tylko paru MG i drużyn gra inaczej), ale ja, gracz i MG w WFRP nie umieszczam dużo walki w scenariuszu. Wolę postawić na klimat, zagadki, rozmowy, odgrywanie bohaterów, itp. 3-4 godziny przeznaczone na sesję schodzą błyskawicznie bez żadnej walki ani turlania.
). I gra się dobrze. Grałem kiedyś tą postacią w kampanię wojenną i się nie nudziłem.
), a WFRP to coś innego, prawdziwy role-play (chociaż druga edycja lekko przypomina DnD). Po moich i Twoich postach widać różnicę między graczami (i mistrzami) DnD a WFRP. Jeśli walka tobie służy (albo Twojemu MG) jako budownik napięcia, proponuję zastosować inne metody by je zrobić. Zobaczysz, że warto., a na koniec bard z wierszykami) Ogólnie gracze do dzisiaj wspominają tę sesję... (Szczególnie niziołek, który dosyć oryginalnie "przyprawił" świniaka) Dajcie se na luz 
Nie ma sensu dowodzić tego, że walki są potrzebne dla wszystkich - to zależy jedynie od MG i graczy. Przed zrobieniem paru scenariuszy bez walki też tak myślałem. Ale - dla chcącego nic trudnego!Durga pisze:Muszę przyznać że to dość ciekawy pomysł tylko że chyba trudno jest nie sprowadzić scenariusza do walki gdy ma się doczynienia z gildią skrytobójców etc. ale te wskazówki mogą pomóc wielu MG, którzy nie wyobrażają sobie gry bez walki (a pomiędzy nimi także i ja:D)
Chociaż jeden sprzymierzeniec... Odnośnie ostatnich zdań - bardzo podoba mi się pomysł z wykorzystaniem II WŚ w sesjach, ale nie prowadzeniu przygód na froncie. Raczej w np. okupowanej Warszawie, jako grupa dywersantów. Czy nie byłoby fajnie? Albo tak jak pisałem wcześniej - grupa cywilów, która chce uciec z miasta. Przygody za liniami wroga to taki standard, chciałbym coś bardziej ambitnego, ale mogą być.CoB pisze:Ja jako MG w d&d mogę zapewnić, że da się grać w ten system bez walki. Jedna z moich najlepszych (!) sesji polegała na przygotowywaniu kolacji na wesele (mógł się wykazać druid z ziółkami, niziołek z gotowaniem, a wojownik z precyzyjnym cięciem marchewki
Ale fanatycy d&d inaczej postrzegają świat
Wracając do tematu: Opracować system, który bliski jest współczesności jest bardzo ciężko. Ja sam pracuję nad przeniesieniem Nekroskopa na papier, a tyle jest w naszych czasach różnych dziwactw, że aż się nie chce.
Jednakże popieram całkowicie pomysł z wykorzystaniem 2 WŚ. Chciałbym się wczuć np. w Alka, czy Rudego... Albo w jakiegoś żołnierza przy lądowaniu w Normandii, albo w samego Hitlera...
Z DnD zgadzam się. Z CP - no zależy co kto lubi, bo ja CP uwielbiamLOD pisze:Podsumowując o walce w D&D:
Właśnie dlatego tak nielubię tego systemu
Wsumie to bym sobie zagrał w Neuroshimę chodź nie mam z kim i w CP ale dla ciekawości bo nie lubię klimatów Deus Exowskich... Zaś D&D nie strawię tak samo jak ryby. Wymęczę, zwymiotuję, ale nie strawię.
Żeby nie robić Offtopu to myślę że by zrobić grę w realiach WWII trza cholernie znać się na broniach, czołgach itp. A element z expieniem i klimat nastawić tak by był on otwarty na wolę MG. W dziale z doświadczeniem wypisać tylko co by ono dawało, a jak je rozdzielać to pozostawić informację "O tym decyduje tylko i wyłącznie MG". Gra by była wciągająca musi być i otwarta i prosta zarazem by grało się przyjemnie bez problemów a realia trza pozostawić moim zdaniem jako drugą pozycję.
. Co do WW II - wystarczy trochę w necie posiedzieć i posprawdzać parę stron. Ale nie trzeba znać się na tych rzeczach jak prowadzisz grupę dywersantów (coś jak "Kamienie na Szaniec").
. Co do ucieczki z miasta - gdyby bohaterowie byli cywilami, próbującymi się wymknąć? To byłoby fajne.