Tawerna RPG

Oto Twe oczy,
Losie,
Oczy dawno przez Ciebie głęboko schowane,
Byś nie widział tego, co czynisz ludziom.
Teraz niech one wrócą na swe miejsce,
Byś ujrzał prawdę.
Móc widzieć i dostrzegać...
Zagrajmy, Losie,
Zagrajmy o me oczy.

Oto Twe serce,
Losie,
Serce dawno zamienione przez Ciebie w skałę,
Byś nie czuł cierpienia, którym doświadczasz ludzi.
Teraz niech ono odtaje,
Byś poczuł prawdę.
Móc czuć i miłować...
Zagrajmy, Losie,
Zagrajmy o me serce.

Oto Twa pamięć,
Losie,
Pamięć dawno przez Ciebie zapomniana,
Byś nie miał wizji dotyczących przeszłości ludzi.
Teraz niech ona powróci,
Byś pamiętał prawdę.
Móc zapomnieć i stracić świadomość...
Zagrajmy, Losie,
Zagrajmy o mą pamięć.

Oto Twe sumienie,
Losie,
Sumienie nigdy przez Ciebie nie używane,
Byś nie miał wyrzutów po tym, jak doświadczasz ludzi.
Teraz niech się ono przebudzi,
Byś rozmawiał z prawdą.
Móc słyszeć i słuchać siebie...
Zagrajmy, Losie,
Zagrajmy o me sumienie.

Oto Twa siła,
Losie,
Siła wciąż tocząca koło fortuny,
Byś miał we władzy szczęście wszystkich ludzi.
Teraz niech ona Cię opuści,
Byś poznał prawdę.
Mieć siłę i wytrzymałość...
Zagrajmy, Losie,
Zagrajmy w kości...


* * * *

Żeście kazali szuflady otworzyć, to li macie.

przynajmniej trzyamsz sie stałej formy, jezyk mi się podoba wiersz czyta się dość dobrze i rytmicznie, a nwet miałem wrazenie ze to tekst piosenki, ale głęboki tekst. Przesłąnie nietrafia domnie - ale niemusi. Nie mniej jednak chyba rozumiem oco chodziło autorowi gdyż przekazał to dość przejżyście nie zabierając przytym zabawy przy interpretacji.
i ta koncowka "zagrajmy w kości" dobrą jest puentą, zagrajmy ze śmiercią...

dziękuję...

Zgrabnie napisany. "Rytmiczna" forma.
Trochę zbyt "patetyczny", zdaje się być taką delikatnieszą wersją Wielkiej Improwizacji. Jednak zamiast rządzy władzy płynie z niego tylko smutek i żal.
Bogactwo języka sprawia, że przyjemnie się czyta, tak samo jak dzięki jednakowej konwencji zwrotek (to miałam na myśli mówiąc o rytmice, bowiem osobiście nie czytam rytmu z wersów).
Przemyślenia ciekawe, intrugujący pomysł gry z przeznaczeniem (to już było, prawda?).
Nie zafascynowała mnie specjalnie żadna z fraz, mimo to wszystko jest na wysoce poprawnym poziomie.

Pisz więcej bom ciekawa co z tego dalej będzie ;].

Trochę zbyt "patetyczny", zdaje się być taką delikatnieszą wersją Wielkiej Improwizacji.

W zamyśle miał być ciężki... mimo to dziękuję...

Nie opierałem go na niczym konkretnym - żadnym innym dziele ni konkretnym zamyśle - koncept wpadł mi do głowy wracając do domu ze sklepu... jako odpowiedź na pytanie "co mądrego dać sobie na opis gg"... a później już samo poszło..
Śmieszna sprawa troche.

Suuuuper, temu to daję >> 6

Bardzo, bardzo mi się podoba Chyba sobie go nawet skopiuję na dysk

ps. wreszcie coś co rozumiem, wreszcie jakiś łatwy i niebanalny wiersz

Taaa... Mi też sie podoba.
Dowód, że nie trzeba sięgać po wyszukane środki aby uzyskać ciekawy efekt. Szczególnie podoba mi sie parareliz składniowy i kompozycyjny.

Daję 5 bo przyznam że czytałem lepsze, ale i tak szacunek dla autora

Po raz kolejny zgadzam sie z AC... niesamowite

A mnie się podoba... w ogóle.
Kołysanki z dziecinnych lat bardziej mnie wciągają.

Jednak porusza dobry temat, ma całkiem ciekawe stwierdzenia perełki i rytmika jest..

3+