Tawerna RPG

Nie wiem, czy ten styl mi pasuje. Co tam! Wierszyk pt. "Jabłko":
------------------------------------------------------


Ars pro arte! Niech będzie
to nasze życie jedną wielką grą;
wieloma grami o płynnych regułach,
których mijanie razi tylko tych,
co mają oczy. Z rozmysłem
wtapiajmy się w nierozwagę,
a smak i sens niech nas poniesie
ze swoim mętnym nurtem.

Oto jabłko: szczerość, nieszczerość
to kolejne denka wielkiego pudełka
obłudy.

_________________________________

Jako że pamiętam błędy, błędy poprawiam.

Nie wiem czy dobrze odbieram... w sumie może to wibna tego, że słucham aktualnie Captain Beefheart, ale...

.. ale widze dojrzałą kobietę z papierosem w ręku, która patrząc w ścianę nieprzytomnym wzrokiem mówi z ironią:
Ars pro artis! Niech będzie
to nasze życie jedną wielką grą;
...

Osobiście traktuję to jako próbę demaskowania pewnych reguł rządzących światem? życiem? tym, co życiem nazywamy a nim nie jest? Chyba t ostatnie.
Dla mnie próba udana. Trafiło. Osobiście twoje wiersze jakoś dotychczas sprawiały pozytywne wrażenie, ale mnie nie miażdżyły - tym razem uderzyło. Co prawda będę móg spac spokojnie bez setki nowych ptań po lekturze, ale przynajmniej uśmiechnę sie jakąc na rowerze nad rzekę dzisiaj wieczorem.

OK. Koniec pieprzenia, bgo moje opinie nic z profesjonalną krytyką wspólnego nie mają ;p

Próbuję się zmusić do interpretacji własnego tekstu, ale ileż bym się nie nagłowiła, dalej nie wiem, co mam rzucić. Wytłumacz mi, proszę, Dorre.

AsiaWZieleni pisze:Ars pro artis! Niech będzie
to nasze życie jedną wielką grą;
wieloma grami o płynnych regułach,
których mijanie razi tylko tych,
co mają oczy.

Wiem, że te wszystkie wersy mają ukryty sens. Jednak nie przedstawiasz go w miarę jasno, a kluczysz między sensownymi zwrotami i zawiłymi ich wersjami

AsiaWZieleni pisze: Z rozmysłem
wtapiajmy się w nierozwagę,
a smak i sens niech nas poniesie
ze swoim mętnym nurtem.

Tutaj to samo. Przekaz jest jasny ale tylko do pewnego momentu. Takie wiersze naprawdę się trudno interpretuje i tak do końca nigdy nie dowiesz się o co chodzi ich autorowi

AsiaWZieleni pisze: Oto jabłko: szczerość, nieszczerość
to kolejne denka wielkiego pudełka
obłudy.

Tu już lepiej. O wiele łatwiej się połapać co chciałaś przekazać, ale dokładnie o co Ci chodziło wiesz tylko Ty (mówiąc o całości) nie powinnaś brać mojego poprzedniego posta na serio. Nie jestem też żadnym pro interpretatorem czy coś. wiem jednak jedno. jeśli chcesz w wierszach przekazać coś co Ci leży głęboko na dnie serca musisz ubrać myśli w prostsze słowa. Myślę że nie będzie źle, ale to że nie ma nawet fonetycznych rymów uniemożliwia łatwe przyswojenie przekazu. choć niektórym tak się lepiej czyta i mają się nad czym zastanowić. Po głębszym przemyśleniu masz pewną 4.

Dzięki za odpowiedź. Od siebie mogę tylko powiedzieć, że nie jestem skłonna traktować pisania wierszy zbyt poważnie. To bardziej rozrywka, która ma sens, czasem płytszy, czasem niejasny, ale, ponieważ nie uprawiam tu filozofii, nie przyprawia mnie to o wyrzuty sumienia.
Poza tym wszystkim interesuje mnie raczej aspekt lingwistyczny, a także pewna doza mistyczności, którą można zawrzeć w poezji, niż pełna jasność przekazu.

Oczywiście masz rację. Każdy ma inny gust i dzięki temu jesteśmy indywidualnościami a jak wiemy o gustach się nie dyskutuje:) pozdrawiam i zapraszam do interpretacji moich wierszy:)