Tawerna RPG

Mogę budzić się obok niego, chwytać
jego dłoń i białą sukienkę
zamienić na białe prześcieradło -
ale obiecaj, że po mnie wrócisz.

Mogę nie śnić, nie marzyć,
nie budzić się z płaczem
i pisać wiersze na tych
czy innych ścianach, rozumiesz?

On będzie widział jak mokre
włosy zwilżają mi ciało
i jak najlepsze lata
spływają z moich ramion razem z kroplami wody.

Nie splami mnie dotykiem,
jedyną czernią jaką poznam będą
zabrudzone kawą kubki
i moje sukienki.

Jedyne co będzie we mnie to
dym z papierosa,
spóźnione śniadanie i kilka
twoich ostatnich słów.

Więc będę tak trwać niewzruszona
tylko przyrzeknij mi,
że nie spóźnisz się
o całe życie, rozumiesz?

Bez spektakularnych wybuchów, ale skromne fajerwerki zasłużone.

Zastanawiałaś się nad stworzeniem cyklu?

Mam pomysł jak ten cykl zatytułować ....

:>

tam jakiś polotów

wot ?

potęcjał

wiem, wiem, hiperpoprawność, ale to raczej literówka nie jest

Z biegiem czasu człowiek nabiera rozwagi i doświadczenia. Mineło już trochę czasu od kiedy przeczytałem Twój wiersz i muszę powiedzieć, że bardzo lekko mi się go czytało. Przyjemne i delikatne nawiązania do upływu lat. Dla mnie bomba. Zastanów się faktycznie nad cyklem.