Tawerna RPG

Krótki opis:
1. oda w stylu patetycznym *
2. odpowiedź na ostentacyjne pozbawianie mroku blasku i godności
3. spełnienie prośby niejakiego Pana N., któremu się wydaję, nie mam pojęcia dlaczego, że ja mam co publikować
Jak to mawiała moja starsza szacowna ciocia: mata i żryjta**.

***

Mroku piękny
w którym powietrze staje się gęste
w którym myśli rozsypane po
podłodze ciężko zebrać palcom
skostniałym od rozważań i brudnym
od kurzu
umaczanym w zmieszaniu
sercu milknie wrażliwość na rozum
jakby wzrok decydował o sprawności
mózgu on nawet w Tobie
znajduje psychice zajęcie
schizofreniczne bo w mroku
sam szuka siebie
wtedy
kiedy zgaśnie iskierka nadziei
że człowiek jest jeden i Ty jeden
przyjmij mnie w siebie

niech to będzie mój raj
reinkarnacja lub piekło
żeby moje oczy
zastygłe na słońcu
nie musiały wieczność
patrzyć w świętość

--------------------------------------------------------------------------------
*nie bierzcie tego zbyt poważnie
**miłej lektury

Dlaczego mi się wydawało, że masz co publikować? A bo więcej osób pisze, niż czyta. A jeżeli ktoś czyta, to z reguły i pisze

Nie będę jednak ukrywał, że się zawiodłem ;>

1. Straszecznie dużo ogólników i abstrakcji; zahacza trochę o to, co zwykło się określać mianem bełkotu.
2. Brak interpunkcji nie pomaga tekstowi, ale mu szkodzi. Utwór sam w sobie jest dość gęsty, brak przecinków i ta wersyfikacja czynią go męczącym i nieczytelnym.
3. Ale osso chozi?
4. Ech, bełkot.
5. Ale widać w nim, że nie jest pisany bezmyślnie, a Autorka w pewnym sensie daje radę.
6. "Patrzeć", a nie "patrzyć".
7. Dużo kuriozalnych wyrażeń. Ba, prawie same kurioza - skostniałe od rozważań palce można jakoś wytłumaczyć, chociaż to mętne. Tak, jak wszystko można wytłumaczyć - chociaż to mętne.
8. Im dłużej się wgryzam, tym mniej to smaczne. Surowe to i niezgrabne, momentami pogubione i niegramatyczne.
9. Już dziewiąty punkt, a ja nie napisałem, że jest tu sporo banału i chaosu, za to brak tekstowi celu i kręgosłupa?
10. Wiersz potrzebuje przystanku, przemyślenia, ciszy, spokoju. Czasu, kawy, złości. Przede wszystkim jednak potrzebuje 'samoswojej' Ciebie - tekst bez Ciebie będzie nudny. Pokaż siebie.

Trójczyna.

Kłaniam się i CHCĘ JESZCZE,
Pan N.

Ad4. Absolutnie się zgadzam.
Ad6. Oboczność, jeśli mi nie wierzysz, sprawdź: Słownik. Tu Cię mam
Ad7. Utwór nie jest kuriozum; większe dziwactwa widziałam
Ad9. Ależ cel tego istnieje, być może jest to po prostu meta-cel
Ad10. Jak dla mnie to jest i tak za dużo. Ale warto dla takiego komentarza

Drodzy Państwo, dlaczego nikt więcej nie komentuje tego tekstu? :>

Bełkot, chaos, ale zdaje się przemyślane, zgrabne dosyć też... Klimatyczne. Cztery mniej i pisz dalej.