Dialog

[Ardel]

Dialog

-Dlaczego haniebnego czynu dopuściłeś się?
  Przecież zawsze, tak zawsze!, szanowałeś mię!

-Rzecz tą uczyniłem.
   Przykro mi, zawiniłem.

-Czemu, pytałem. Słuchałeś?!

-Nie zrozumiesz. Ty tam nie stałeś...

-Jak to? Zmienia coś to?!

-Tak. „To” uczyniło to zło!

-Więc stałeś haniebnie czyniąc?

-Tak, a ty stałeś mnie winiąc.
   Za czyn, którego i ty dopuściłbyś się,
     Gdybyś na miejscu był mię.

-Nie!

-Źle!
   Nie wiesz co mówisz!
     I nie wiesz co robisz!

-Wiem!

-Złem
   Jesteś, gdy mówisz tak.
     Bo wszystko jest na opak.
   Dialog w duszy prowadzisz właśnie.
Z samym sobą rozpoczynasz waśnie!
   To sumienie twoje,
     A więc zarazem i moje.

-Zamknij się!

-Boisz się!
   Ze mną rozmawiasz.
     Do siebie przemawiasz...

[Neprijatel]

Rymy częstochowskie i błędy gramatyczne, ponadto - nie jest to wiersz.

[Eglarest]

no widze tu geniusz !
Wspaniale uzywa on imadła produkcji ojcow paulinow. Pieknie chyba zauwazam tu złotą rękę hydraulika co sprawniw na sile sciskał rymy i wyszedł wspaniay gniot.
Przypomniało mi to taki inny dialog dwóch panow z siłowni co też mogło by paasować:

- terefere!
- ty też terefere

mimo ze sama koncepcja nie nowa(niestety), ale ciekawa jest interesujaca, to już realizacja jest godna pożałowania. Czasem nie wiem czyj to dialog najpierw mam wrażenie, że to dialog dresow pozniej moze księdza z wiernym, a moze boga z... szatanem nie wiem na koniec dochodzę do wniosku, ze to chyba ktos z rozdwojenim jaźni. Zaistniała tu nieudana proba przekazu lecz dobrze że w ogole miała ona miejsce. Wazne jest to by mieć co do powiedzenia tylko błagam czemu takie truizmy? mniej wazne ale nadal wazne jest w jaki sposob się to przekazuje.