Tawerna RPG

Ponad dachami świata, tli się światełko
Aura niecodzienności, tęcza utkanana z ostatnich tchnień -
Kilkunastu młodych wierzących w ideę łapania chwil,
Kilkunastu młodych wierzących w ideę pięknego życia

Gdzieś pomiędzy złudzeniami, na ścieżce do Nikąd
Zrodzone wielkie marzenia, walka o spełnienie -
Kilkunastu starych, nie wierzących już w nic,
Z nadwyżką w bagażu doświadczeń, zniszczoną nadzieją w kieszeniach;

Wszyscy cynicznie byli marzycielami, w pieprzonym tłumie racjonalistów -
Czyż świat nie zabrał im wszelkich szans na porozumienie?

Odeszli, odejść musieli - Ku przestrodze
Historia nadal się powtarza - Nikt nie pamięta imion

No a to nie podoba mi się w ogóle droga auroro Przez szacunek do ciebie nie wypowiem się zbyt ostro, ale to dotychczas (moim skromnym zdaniem) najsłabszy twój wiersz...
Daję 3. W ogóle mi to "pieprzonych" nie pasuje
Do następnego wiersza...

Niestety, akurat ten wiersz do mnie nie trafia. Czytając miałem wrażenie, że przeszedł gdzieś obok mnie. Nie poruszyło mnie, bo przekaz gdzieś uleciał między monitorem a oczami. A ponieważ się na poezji mało znam, to trzeba ciut więcej, żeby na mnie wpłynęła. No i to nieszczęsne słówko "pieprzonym". Ogólnie drażni mnie "mięcho" w tekstach, więc w sumie dam naciągane 4, głównie z sympatii do Twojej osoby. Następne wiersze na pewno będą lepsze

A ja przeciwnie do poprzedników zachwycę się nieco na tym wierszem. Po pierwsze moje motto życiowe( patrz podpis pod postem) poasuje idealnie
jako tytuł do tego wiersza, a zdanie " Wszyscy cynicznie byli marzycielami, w pieprzonym tłumie racjonalistów " chyba sobie gdzieś zapisze. Gdyby nie ta 2 część to wiersz bylby świetny a tak tylko 4.

No i następny mroczny wiersz Już nawet nie oceniam, bo i po co? One są takie same, w większości takie same...