Tawerna RPG

Nastrój (cisza)

Różowe opary w mglistości zasnuły, zakryły równinę,
W horyzont zaklęte hałasy wciąż żarzą się krwiście w oddali.
Ostatnie ich ślady błyskają - słoneczny się ogień wypalił.
Me dłonie zmęczone wciąż niczym w mgieł krwawych szkarłatów zawinę.

Za ciszę nie oddasz niczego - bo cisza, kunsztownie, w perfekcji,
Jest niczym - największym z nicości - odpowiedź Artysty na Otchłań.
Jest trelem wieczornym kwiecona, jest wiecznym wichrowych słów "zostań"
Odbiciem, jest echem bezlicznych słów w wietrze szeptanych - w dyskrecji...

Drewniane, sękate drzew palce, gdy ciszę w bogactwie swym niosło,
W ucisku zadrżały bolesnym - jak gdyby w niewidną dłoń drzewa
Samotność gwóźdź wbiła okrutnie - lecz drzewo się w ciszy nie gniewa.
W pokorze oddaje się Ojcu - bo cisza to Boże rzemiosło.

27 III 2007
22:26

***

Do Narmo - jeśli ten tekst uznasz za dobry, mimo to, nie zamieszczaj go w TRPG. Jeśli nie uznasz, to nie ma sprawy. Zależy mi tylko na ocenie tym razem.

Mnie się podoba (rzadko mi się to zdarza). Nastrojowe, klimatyczne, nieźle napisane i dobrze się to czyta, o co ostatnimi czasy ciężko . Dam -5, czyli w sumie 5, bo ma z sobie to nieuchwytne "coś"

impresjonizm po trochu...
lubię impresjonizm... ta gra kolorów...
U mnie mocna piątka ( póki co tylko Aurora takie noty 2 razy dostała )
Tekst mocny, dobrze sie czyta... rymy są takie, że ma sie wrażenie jakby ich nie było (a to dodrze... bo nienawidzę gramatycznych rymów) a jednocześnie nadają pewną melodyjność...
od utworu emanuje jakby spokój i pewna tajemnica...

Dla mnie miodzio

Haha, a mi ludzie nie wierzą, że znajomość stóp metrycznych jest bardzo przydatna. Przepraszam za odrobinę pychy, ale tekst dobrze się czyta m. in. ze względu na rozłożenie akcentów w wersach - wiersz jest napisany polskim heksametrem amfibrachicznym - przepraszam kompetentnych w kwestii wersologii za moją ewentualną pomyłkę. To znaczy że na trzy sylaby środkowa jest akcentowana. Pierwszy raz udało mi się napisać tak sylabicznie. Dzięki za oceny i komentarze.

PS Kocham poetykę, zwłaszcza wersologię i sylabotonizm.

carch widze ze eksperymentujesz i calkeim ci to niezle wychodzi
ja bym ci 5 niedał cos mnie tu wyraznie razi mimo eksperyemntu nieczyta mi sie tego dobrze ani tymbardziej lekko

Możliwe - praca nad wyrobieniem sobie zdolności pisania sylabicznie musi potrwać. Mimo, iż eksperyment, to nie oznacza to, że forma wysuwa się przed treść.

Carchmage pisze:Haha, a mi ludzie nie wierzą, że znajomość stóp metrycznych jest bardzo przydatna.

Kurde...
Faktycznie teraz to zauważyłem (uczymy sie tego na łacinie ale uważałem to za rzecz niezwykle niepotrzebną-teraz wiem ze byłem w błędzie). Kurde muszę popróbować, bo jak piszę długie 3 lata to do cholery ze stóp metrycznych nie korzystałem...
Musiało to być nieprzeciętnie trudne... Sam próbowałem eksperymentować z formą i ujarzmienie treści w sztywne ramy jest czyms niezwykle trudnym

Moje brawa tymbardziej

Rytm, rymy i treść - 5.
Wiersz może i nie jest lekki, ale wiersza tak naprawdę nigdy nie są proste - bo są odbiciem duszy..A czy dusza może być banalna? Każda ma w sobie drugie dno, swoją prywatną głębie.

Najlepszy na tym forum (zaraz po mnie ;P) .
6 - moje 1 ;]