Tawerna RPG

Byłeś moją obietnicą Boga,
Krwią z obgryzionych żalem warg
Jak woda kojąca spieczone usta -
Odwieczny zakazie nienawiści
Ostatnia nadziejo,
Strawiona ogniem wątpliwości;

Byłeś moją spójnią:
Gdy deptałam resztki ludzkiej godności
Ty podawałeś im rękę,
Szukałeś dla mnie usprawiedliwienia -
Znalazłam Go,
Żyjącego w Tobie -
Oddałeś mi wiarę w człowieka...



O prawdziwej przyjazni....

Wiersz dobry ( Czyli mocne 4 ). Podobają mi się szczególnie pierwsze dwa wersy. No cóż. teoretycznie ma wszystko czego potrzebuje dobra literatura ale nie mogłem doszukać się tego czegoś... tego dreszczyku łamiącego kręgosłup
Bardziej podobały mi się inne twoje prace ( MOŻE KWESTIA GUSTU )

Aha... i ten ostatni wers pasuje mi do całości jak pięść do nosa Uwierz w inteligencję czytelnika

Mocna czwórka

hihi to ostatnie to nie wers tylko wstęp ale na koncu...

epilog po prostu .

Aaaa... Chyba ze tak.
W takim razie wybacz ignorantowi.
Ps.Mam coś zrzucone w tym dziale. Gdybyś mogła zerknąć i ocenic byłbym wdzięczny. Czekam na twoje nowe teksty

czuje powazny neidosyt zcegos mi tu brak cos zazgrzytało neiwiem czy w moim umyśle tylko... to nei to do zcego mnei zaczelas przyzwyczajac... moz e tekst zbyt osobisty? cos tu brakuje hmmm czyzby tej przyjaźni....