Tawerna RPG

"Wojna"


Nigdy nie zapomni
Największego bólu życia
Miny niewinnego człowieka,
Który już nie otworzy oczu
Przytłoczony ciężarem mokej ziemii;


Wśród arii wystrzałów
Między rozedrganymi spojrzeniami strachu
Wśród symfonii nienawiści
Zgubił swe człowieczeństwo
Zabił swą niewinność

Na środku areny zła
Splunął na całą nienawiść,
Gdyż nigdy nie zrozumiał tej machiny
Blask pistoletu był dla niego światłem
Który miał torować drogę do dobra

Kula połaskotała skroń,
Ciepła krew zwilżyła usta
Odchodząc w stronę nadzieji
Odzyskał szacunek do samego siebie -
Bo ból śmierci
Był niczym
Przy uczuciu, którym szpikuje człowieka wojna

Bardzo dobrze, 2+

Nie no, żartowałem oczywiście. Mocna 5. Przejrzysty, miło się czyta. Może i nie znam się na poezji ale ten wiersz zasługuje na wysokie oceny. Aczkolwiek nie jest zbyt dobry na szóstkę.

Tak bardzo dobre widze kialka zgrzytow ale zamilczę

lecz ujęaś mnie szczegolnie puenta

Bo ból śmierci
Był niczym
Przy uczuciu, którym szpikuje człowieka wojna

daje ci słabe 5 ale 5!! :d
Gratuluje dobrego tekstu.

hej ci bardzo dobry wiersz , ma cos w sobie

W przeciwieństwie do twojego (nie mogłem się powstrzymać ). A co do wiersza Aurory, to daję piątkę. Wiersz lekki, przejrzysty, no i zgadzam sie z Eglarestem co do puenty.