Tawerna RPG

Oczy rozdarte
Niczym struny skrzypiec
Zagubione i dalekie
Nie wiedzą co mają grać
W spokoju
W ciszy
Bez słowa rysują odbicia
Wołają
Na nic zdaje się krzyczeć
Schody przestały się ciągnąć
Drętwe lampy zgasiły światło
Na co czekać
Jeśli czekanie oddala nas tylko
Od zapomnienia
Szarością omdlewa
i przemywa czoło
Jak chore zwierciadło
Pokazuje mi inne światło

niby poprawnie choc niewiem czy to bialy wiersz czy az taka czestochowa mhmm no nic przedewszystkim niewiem oczym to jest chyba niezrozumialem ... nie bede ocenial w takim razie.