Tawerna RPG

Mogłeś nie gasić światła
I nie wplatać się we mnie
Każdym swym oddechem
Rozpalać i palić od środka
Mogłeś nie trzymać ręki na lampie
Nie mówić że ciemność sprzyja namiętności
Gładko i w bezdechu
Jeździłeś dłonią po mojej skórze
Niby nic a zostałeś we mnie
Nawet jak byliśmy szklani
I nie chciałeś mnie puścić
To dziwne ale wtedy myślałam
Że oboje się potłuczemy
Czar pryśnie i żarówka wysiądzie
Nie pozwoliłeś mi przestać
A teraz jakby nigdy nic
Mówisz ‘do widzenia’
I zostawiasz włączone światło

Ogólnie wiersz całkiem dobry. Pomyśl tylko nad porządnym tytułem
Trochę kuleje sformułowanie "Jeździłeś dłonią po mojej skórze". Niby wiadomo co masz na myśli ale budzi to we mnie mieszane uczucia.
Pomiędzy 3 a 4. Jeszcze się zastanowię.

a ja mam wrazenie ze juz to czytalem i komentowalem mhmmmm
mam paranoje? ;/

W sumie dobry temat, nie boisz się odważnych sformułowań.

Niby nic a zostałeś we mnie

No chyba że czegoś nie zajażyłem.

Początek lepszy od końca. Językowo twój najlepszy utwór na Tawernie.

Jeździłeś dłonią po mojej skórze

może być dorze się komponuje z resztą. Ocena 4/3 jeszcze sie zastanowię.

Force ray, dziekuje. W zdaniu "niby nic, a zostałeś we mnie" chodziło mi o to, że nawet jeśli ktoś fizycznie odejdzie, zostawi cie, zniknie... i tak w Tobie zostanie. Uważam, że każdy napotkany w życiu człowiek pozostawił coś we mnie, choćby najmniejsze wspomnienie, do którego kiedys wróce. Zostają równiez uczucia, szczególnie te silne i prawdziwe, które nawet z przemijającym czasem bedą w twoim sercu. Pozdrawiam

Spaczony, spaczony mój umysł erotomana...

Napisany niezle, moze nie jest odkrywczy, ale podoba mi sie kilka fraz ( "Nawet jak byliśmy szklani", albo "oboje się potłuczemy"). Mam dosc ambiwalentne odczucia, ale ogolnie moze byc - slaba 4. Nie wiem, ale na kacik to chyba za mało, choc trafiały sie już gorsze teksty.

Pisz, pisz.