"POŻEGNANIE"

[Jassmina]

No cóż- lubię być zakochana... chyba każdy to lubi, a im miłość niebezpieczna tym bardziej podniecająca..... Więc to taki sobie wierszyk, który napisałam, kiedy taką to właśnie miłość przeżywałam... a watro było choć się skończyło Może następnym razem zamęczę Was jakąś świeżyzną............

POŻEGNANIE

Jeszcze jeden szybki pocałunek
Jeszcze jeden dotyk
Ukradkowe spojrzenie na siebie
I nikt tego nie może zobaczyć
*
Całujesz moje dłonie, palce
Ja całuję szybko usta Twoje
Teraz tylko to możemy zrobić
To moment, chwilka jak muśnięcie wiatru po policzku
*
Jeszcze nie odchodzisz
A ja już tęsknię, że aż to boli
Odejdziesz za czas jakiś
A moja dusza już pełna rozpaczy
*
Kiedy Cię Miły zobaczę?

[Eglarest]

Ech co to miało byc? O tęsknocie? Miłości czy wyznanie czternastolatki, ktora przezyła pierwszą, jak jej sie wydawało, miłość i musi sie teraz z nia rozstać, a moze zauroczenie którego trudno jest się pozbyć. Jak już jesteśmy przy urokach to to rzuca na mnie jakiś zły urok bo zaciskam zęby i nie moge już dłużej znieść myśli, że oto mam przed sobą kolejny gniot i to jeszcze taki prosty bezkształtny nieuformowany, a przecież ktoś miał ambicje stwozyć go neizwykłym.
Puenta rytmika, aj ileż tu zgrzytów trzaskań i połamanych trybików. Pewnie to wszystko sprawa tego smutku, cierpienia, ktore przesyca tę jakże szczesliwą czy nieszczesliwą w końcu, miłość.
Nie będę tego tekstu oceniał.

[Artos]

Jeśli chodzi o warstwę jezykową, to fakt - tragedia, nie wspominając już o tym:
"A ja już tęsknię, że aż to boli"

A co do uczuć to też nie najlepiej, ten wiersz sam w sobie jest rozdarty i tak narawdę nic nie opisuje i nie ma wartości emocjonalnej, a szkoda, bo to najbardziej mnie pociaga w wierszach.

Powodzenia następnym razem