Tawerna RPG

Zimowe pałace

Nie mogę się wstrzymać
Z pogardliwym grymasem
Z parsknięciem pod nosem
Gdy słyszę jak ludzie
Więżą świat w zasadach

Dostarcza mi to szczęścia
To że ja mogę być wolnym
Nie muszę całować w dłonie
Skromnej Matki Natury

Oni są tacy żałośni
W kręgu mroźnych uścisków
dłoni
Przyklejonej radości miłości
Kapiącego makijażu na posadzkę
Prawdy Bolesnej

W dziecięcych błądząc butach
Nie spodziewałem się zimy
Zaskoczyły mnie maski
Na przyjaznych twarzach z pozoru

Wzdycham z radoscią - może to złe szczęście -
Ja mogę umknąć w zboża
Uciec za wzgórze wolności
Zachód słońca budzi we mnie szczerość
Wschód słońca wzbudza we mnie życie

Mijając się z definicjami
Moich wywrotowych zachowań
Śmieję się w swym kącie

Mogę wyjść nie wychodzę
Posiedzę z wami o marni
Dajcie mi radość z siebie
Bądźcie po prostu normalni

11 III 2006

Wiersz jak najbardziej udany, dostanie mocna 4, albo 5 z minusikiem.

"mijajac sie zx definicjami" - swietna fraza
Tekst kojarzy mi sie z Szymborska.

Na poezji się nieznam niestety, a tym bardziej na "nierymowanej" także sprawiedliwie tego dzieła ocenić nie mogę, ale ze względu na sens to daje piątkę bo naprawdę napisane z głową!

Wiersz mnie naprawdę wzruszył, ale jak by było trochę lepiej, czyli bardziej zrozumiale (niektóre wersy są dla mnie niezrozumiałe), to dał bym 6, aktualnie daje 5. Pisz dalej, pisz!

heh... to troche dziwne - oceniac poezje nizej dlatego, ze sie jej nie rozumie. Od kiedy "lepiej" znaczy "bardziej zrozumiale"? Chyba nie tedy droga.

Za lepiej uważam bardziej wyrażające moje uczucie ;]
Dzięki za ocenę.