Otwórzcie szuflady!

[Narmo]

poniedzialek powiadasz...

[Hmm..]

/> w PIĄTEK?

[Waltos]

[/ekhm... mini - czat na forum? Oj, nieładnie panowie... uwielbiam pisac nie na temat ale by się zrekompensowac, macie tu parę wierszyków (nie koniecznie fantasy )

Piratom zbrzydły ryby!
Poszliby sobie na grzyby!
Ale jesienią ni wiosną,
Grzyby na morzu nie rosną!

Był se rycerz zwany Kinolem
Co z wrogami walczył... bejsbolem
ale któregoś dnia pięknego
złamał na glowie golema kija zlotego
I nawet na slinę skleić go nie może
"Co ja tera pocznę mój boże?"
I wtedy sie pojawil rycerzyk Dżedaj
"miecz świetlny podaruję, tylko kasy daj!"
Lecz skąpcem był co nie miara
I wojownikowi dał tylko pół talara.
Lecz ten nie dał mu miecza swietlnego,
tylko jakiegoś badziewia żelaznego.
"bież ten szajs i stąd mi wynocha!
Nie wpychaj już więcej tu swego nocha!"

była to historia powstania miecza
i na koniec perełka poezji wieśniaczej:

łubu-dubu, rach-ciach-ciach!
Zrobiłem świetny wymach!
Odciąłem potworowi głowę
i napiłem się vyborowej

[Asthner]

Hm. Hm-hmm. Ekhmmmm.......

Powoli dojrzewam, żeby jednak otworzyć tą szufladę i coś tu napisać z mojej "poważnej" twórczości. Ale mam dziwne przeświadczenie, że mój zeszyt z wierszami stoi na półce...

W każdym razie dzisiaj w szkole popełniłem "Pieśń Krasnoludzkich Wojowników" i nie mogę się powstrzymać od podzielenia się z Wami kilkoma strofami. Tylko kilkoma, bo jeszcze nie robiłem korekty, a mam zamiar wykorzystać utwór na najbliższej sesji, kiedy mój bard będzie miał okazję popisać się swoją twórczością. ;P

"Pieść Krasnoludzkich Wojowników"
(Na melodię Morskich Opowieści)

Kiedy kilof zgrzyta w skale
Krzesi iskier pół tysiąca,
Gasić musi swoje brody
Klasa pracująca.

Kto chce ten niechaj słucha,
Kto nie chce, niech nie słucha.
Niech z orka bucha jucha,
W wojów opowieści!

Złoto- piasek przy mithrilu,
Stal chwalebne kuje pieśni.
Wrogów naszych kładą w polu
Wojów opowieści!

Hej, ha! Kufel napełnij!
Krasnoludzkim spirytusem.
Łeb orkowi odejmij,
Toporzyska ciosem!

(...)

Bij orka, bij na zdrowie!
Niech topór szkarłatem spływa!
Niech pokotem drani mrowie
W kawałkach spoczywa!

Tylko tyle, bo kolejność zwrotek wymaga tuningu, etc. A i tak pewnie wyślę to w końcu do Taferny.

[Dorre]

Łoj.. nie dostałem Tawerny61 na mail'a..
..choć 'ktoś' tu się zobowiązał.. Hmm..

[Polana Lorien (a juz na pewno ten temat) nie jest odpowiednim miejscem dla takiego posta. Prosze trzymac sie tematu - Narmo]

[Dante]

Oto wiersz z serii Devil się naćpał i śpiewa.

Devil: Zaraz zginiesz straszliwą śmiercią ale do rzeczy oto wiersz wymyślony na poczekaniu.

"Polana Krwi"
I tak nadszedł wojny kres.
Może wylanych przez wdowy łez.
Pola walki krwią płynące.
Ten widok to wrażenie dla serca mego palące.
cdn...

[Łowczini wampirów]

Ja narazie załączam krótki wiersz, bo choć mam tego od groma to niegdy nie chce mi się etgo wklepywać na kompa.

"Motyl"
moje szczęście
rozwiał
motyl chłodu
w twoich oczach
uleciało tak
daleko
że go niedogonię
i w moich oczach ten sam motyl
już rozwija skrzydła

a może jeszcze jeden...

"Cisza"
Cisza- brak słów
Brak echa
Śmiechu dziecka
Płaczu starca
Zgaszony płomień świecy
Cisza- pustka
Nicość krzyku
Zagubienie wśród fal


Cisza - Ty i ja


To narazie tyle, mam nadziję, że choć troszkę się wam podoboało.

[Khazar]

To ja może umieszczę moje haiku (taki japoński 3-wersowy, nierymowany wiersz), które mam zamiar dać na taki konkurs fizyczny:

-----------------------------------------

Neutron każdy
Na proton i elektron
Podzielić się może

-----------------------------------------

I to tyle. Krótkie? Może i tak. Ale takie właśnie jest haiku. I rządzi się własnymi prawami. Oprócz tego, co wyżej napisałem, w 1 i 3 wersie musi być dokładnie 5 sylab, a w 2 musi być ich 7. Napisanie haiku nie jest takie proste, jak się wydaje.

[MAd Phantom]

Ale w 3 wersie masz 6 sylab:
Po-dzie-lić się mo-że ;-P

[Khazar]

Eee. O rany. No to ostateczna wersja haiku:

Neutron każdy
Na proton i elektron
Dzielić się może

I sory wielkie za błąd. Dzięki, MAd.

[Carchmage]

A to jest taki wierszyk moj malutki. Troche przyglupiasty, ale bardzo go lubie Ma ukryty sens?

Posłuszeństwo

Quo vadis?
- Zapytasz
Pax, pax!
- Zawołasz

Kto usłyszy,
Kto posłucha?
Kto przybliży
Ucha?

[Narmo]

Sens ukryles doskonale, do dzis go szukam
myslalem nawet o wieloznacznosci slowa pokoj ale co wtedy z druga strofa...

[Carchmage]

Zastanawiam sie czy to nie jest na tyle banalne, ze az nie ma ukrytego sensu tylko to co widac ;p Skomplikowane to, ale wole sie nie zaglebiac .

[Dorre]

Proszę Państwa, blisko rok minął od czasu mojego ostatnie go posta w tym topicu zamieszczonego..



"***"

Idąc przed siebie nie zważają na nic,
Myślą tylko o obronie swych granic,
Idą nadal, do przodu wciąż prą,
Życie swe nazywając losu grą.




"Wszystko to"

Wszystko to co widzisz może być Twoje,
Wszystko to co widzisz niszczysz jak swoje,
Wszystko to co widzisz pragniesz zagarnąć,
Jednak nic zrobić nie możesz, tylko pragnąć.


Dwa wierszyki wymyślone a poczekaniu.. =]

[Carchmage]

Mój świt

Gdy z daleka skądś niesie tym echem,
Co o ściany bije, o duszę,
Pieśń klasztorną, co strzeże przed grzechem
Brać mniszą w habitach, ja muszę

Wyjść i stanąć na połoninie,
Gdzie wiatr podnosi się z wrzosów
Trwać w tej chwili, póki nie zginie
Trwać w podziwie ziemskiego losu.

A gdy mgieł złocista zasłona
Otoczy me wzgórze słonecznie,
Wtedy noc odejścia dokona,
A gwiazdy zgasną ostatecznie.

I nic piękniejszego mi nie czuć
Nad podziw ten, każdoranny,
I nic piękniejszego nie widzieć
Nad kryształ jezior rozlanych.

I skłębionych chmur tkanina,
Tu i tam przetarta niebem,
Polnych ziół barwna lawina,
Nad tym wszystkim widzę siebie.

Woń słoneczną, świt dnia Ojca świata,
Mgła złocista z mych dolin uniesie,
Pieśń klasztorna nie zabrzmi z ust brata,
Gdy z daleka skądś niesie tym echem...

Dzień.

[Narin\Angel]

Proszę (tylkoże to jest raczej text piosenki ale liryka:) )

Sól

Nie ma teraz nic... tylko Ja i pustka wokół mnie...
Cisza koi sumienie, którego już nie słucham...
W głowie snują się słowa bolesna jak ostre światło dnia
po długiej drodze ciemności...
Słyszę szepty w oddali... zimne kroki... czyiś śmiech...
I nikt nie zauważa mnie...
- To dobrze - mówi mój Anioł, który już dawno upadł...
Ktoś powraca, ktoś odchodzi- jak przypływ i odpływ,
obmywając moje rany jak morze brzeg...
Lecz sól tamtych dni pozwala mi pamiętać o tym,
że nigdy nie jestem sama!
- To dobrze - szepcze mój Anioł, który już dawno upadł...
Ale powstał! Z uniesionymi skrzydłami!


I cio? Ładne

[Dorre]

Trudny, ale dobry..