"Dziwni ludzie"

[Aurora]

Dziwni ludzie
Nie rozumieją rzeczywistości,
Wciąż jeszcze walczą z losem
Choć walkę tę dawno przegrali -
Dziwni ludzie
Wciąż jeszcze pełni złudzeń;

Dziwni ludzie
Liczą zyski, nie pamiętają strat
Egoistyczne dzieci marzeń
Z teczką sukcesów, reklamóką porażek
Dreptają ścieżką krętą do trumny
Egoistyczne dzieci niespełnionych ambicji;

Dziwni ludzie
Chcą miłości, nie mają serc,
Któreś z nich znów próbuje tłumaczyć świat
Nie umiejąc wyjaśnić siebie - pusta walizka,
Obowiązkowy bagaż w podróży do Nikąd
Któreś z nich znów próbuje zmienić świat;

Dobry Boże, dziwny Boże
Drepczesz wokół swoich spraw, szef -
Mogłbyś jeszcze odjąć łez
Głodnym dumy, sytym upokorzeń -
No patrz, przecież wołają
Mówią, że możesz mogłeś od tysięcy lat,
Ale nie, nie nie pomożesz.

[Eglarest]

powiedzial bym tak dziwni ludzie piszą takie teksty

[Aurora]

powiedzial bym tak dziwni ludzie piszą takie teksty

potraktuje to jako komplement
wszystko jest juz tylko kopia kopii kolejnych kopii..milo byloby byc orygnialem..matrycją nowych kopii

[Eglarest]

hehe nie no etraz mnei tym zamotałaś

oczywiscie to było w pozytywnym sesie z tamtym moim komentem

[AC]

Lepszy niż ten o miłości, zupełnie nie zgadzam się z tym co napisałaś, ale jako wiersz może być. Bohaterstwo to nie dziwność, a z przeznaczeniem można wygrać