"Ja - znów tylko o sobie.."

[Aurora]

Ja - znów tylko o sobie

Tak, najzwyczajniej w świecie lubię alkohol -
Nie byle jaki, najchętniej pijam czerwone wino
Z dobrego rocznika, jak szaleć to szaleć;
I to prawda, akceptuję nikotynę
Jestem w środku rażąco toksyczna,
Ironio, to już nawet nie boli, tylko wyniszcza:
Tak jest chyba gorzej, prawda?
Mam okropne przyzwyczajenia,
Mimo całej swej zwykłości jestem wyjątkowo nienaturalna.
Potrafię być boleśnie niemiła
Ranić jak igła wchodząca w ciało,
Ale potrafię też oddać swoją bliskość,
Tylko, że nikt jej już chyba nie chce.
Bywam leniwa - Może powinniście przestać mi rozkazywać?
W bagażu życia upchnęłam nadmiar autorytetów
I lubię smak swojej krwi,
Dlatego przegryzam wargi do krwi.
Jeżeli Bóg istnieje to stworzył mnie ateistką -
Nigdy tego nie zrozumiem, przecież skoro tak mówię
To jestem jakby wierząca, wierząca inaczej?
Wiem, czego nie należy mówić i czego robić -
Ale to sprawia mi najwięcej przyjemności!
Grzeczna? Nie.
Ironia, epmatia, otwartość - jak najbardziej.
I chcyba chciałabym nauczyć się kochać!
Może nawet wypracowałabym w tym swój styl...
Pragnę też pojąć zaufanie.
Fajnie byłoby też spojrzeć w lustro,
Ujrzeć swoją nagość, prawdziwą siebie, nie czując lęku -
Prostolinijnie. Bez obsesji podłości za plecami...
Nie chę już oddychać słodyczą papierosowego cyjanku
Odmawiać w pośpiechu niezrozumiałych modlitw, bo wypada.
Nie chcę już płakać w samotności, bez oparcia dla duszy
I nie chcę mieć w sobie tej grzeszności.
Zburzę swój prywatny świat i otworzę się na ludzi,
Tak naprawdę, a nie dla świętego spokoju.
Zamówię taksówkę na ulicę Prawdziwej Miłości.
To musi być ciekawe uczucie umieć oddać siebie
Już nie jedynie mężczyźnie, a aż człowiekowi!
Musi być fantastycznie dostawać drugie szanse, naprawiać błędy.
Czuć wiatr we włosach, w duszy - w biegu po zwycięstwo.
I nikt mnie nie pochowa...
Bo ja nie umrę, bo ktoś mnie zapamięta...
A w umieraniu jestem dobra. Chyba nawet najlepsza.

[Alucard]

Pięć...
A teraz to za co mnie kochasz platonicznie, czyli wyliczenie zalet i wad.

Zalety:
-Szczere
-wiele dobrych fraz nagromadzonych w jednym wierszy
-kontrastowanie krótkich i długich wersów co daje poczucie chaosu i emocjonalnej wymowy
-kilka zapadajacych w pamięć zwrotów
-nie słodzisz sobie i nie robisz z siebie famme fatale. Po prostu jestes rozchwiana
-Mam dobry dzień bo wróciłem z Tychów z festiwalu Riedela

Wady
-No właśnie... może za bardzo chaotyczne
-Jedno na moje oko kiepskie powtórzenie (cos o krwi)
-Przemieszanie stylów ( nie przepadam). Raz poetycko, raz jak dziecko nie mogące wyrazić swych myśli

Mimo wad które mało znacza całosc jest bardzo udana.