Sonet do głupoty

[Neprijatel]

Tak sobie pomyślałem, że co mi szkodzi, i ja wkleję tutaj coś swojego gwoli ewentualnego obsobaczenia mnie przez tutejszych bywalców. Zaznaczam jednakowoż, że to jeden z moich pierwszych utworów, a samo tworzenie form lirycznych traktuję raczej zabawowo, jako formę ćwiczenia języka, która może zaprocentować i w tworzeniu prozy

Sonet do głupoty

[Alucard]

Genialne. Oczywiscie wiersz nie jest przełomowy, ale mimo średniego warsztatu, niewielkiej ilości odkrywczych środków i niekiedy zaburzonej rytmiki wystawiam pięc Po prostu przypadło mi to do gustu i tyle... nie będe sie trudził nad jakas logiczna krytyką. Chyba naucze sie tego na pamięc

Aha... i bravo za formę. Sonet to cięzka rzecz

[Neprijatel]

Dzięki, Alucard, ale co do tego warsztatu to wal mi wszystko prosto, między oczy, bom nowicjusz i rad byłbym się przyuczyć trochę

[Aurora]

Jak na pierwszy wiersz....

Jak jeszcze będziesz się rozwijał to ja jestem pełna optymizmu. 5 !

[Ardel]

Genialne... Pięknie naopisane i ogólnie 'bajeczne'.

Prawda prawdzie nierówna, a to jest...

Nie będę się nad tym rozwodził... Masz u mnie 6

[Tevery Best]

Dawno (oj, jak dawno) nie komentowałem wierszy. Dlaczego? Ano bo znudziły mi się teksty Alucarda i Aurory, robione wszystkie na jedno i to samo białe, emowate kopyto. Z całym szacunkiem dla nich, mam tego dość. Więc wszedłem sobie ot, tak, patrzę i co widzę? Sonet! Rymy! Rytm! Ciekawy temat! Żadne "duszy mojej pitolenie" czy "rozwodzenie się nad nieszczęśliwą miłością vol. 69286984986928". O to chodzi, wiersz jest super, masz u mnie 6 pewną jak w mordę strzelił. 6. 6. 666!

[Alucard]

Widac dawno nie byłeś.
-Też walnąłem kilka sonetów
-Oraz sporo tekstow nie noszących ani grama tego co charakteryzuje EMO
-Pojawiło się wielu wybitnie uzdolnionych wiec nie mów, że PL to tylko ja i Aurora

W sumie De gustibus non disputantus, szanuje twoje zdanie... WOjaczek też był EMO ? ( nie poruwnuje sie do niego, ale styl liryczny mamy podobny ) . Tyle. Juz kmończe moja księgę skarg i zażaleń.