Nadzieja

[Isabela]

Dotykiem ciepła
unoszę falę w otchłań,tam ,
gdzie pływa ryba
i mieszkał koralowiec.

Marzę o raju
błękitnym i szczęśliwym,
gdzie kwiat polny
rozmawia z drzewem,
gdzie ludzka naiwność
nie jest głupotą
,a świat to miłość
i nie jest chwilą ulotną.

Pragnę tęsknotą
obudzić swe moce
,które mi wyjdą
na przeciw ,po drodze,które
oddadzą światu to
co we mnie warte.

Z tą nadzieją
przez życie chodzę
jakby na pozór
tam i z powrotem.

Walczę cicho modlitwą prostą
błagając Boga o śmierć łagodną,
która zapadnie w pamięci innych
i wzbudzi do życia ludzi naiwnych,
będzie wieczna,trwała i silna
i będzie prosta, samokrytyczna.

I by ktoś kiedyś pisząc pamiętnik,
odnalazł siebie,swój oddech
,swoje myśli
i życie ulotne.

[Elfin]

Troche melancholiczny..... Temat tez taki, czesto wybierany aczkolwiek majacy duzo aspektow do rozwazenia.... Dam 4- bo niezbyt mi sie podoba... Przedstawienie przedstawia troszke do zyczenia ale i tak jest dobrze

Walczę cicho modlitwą prostą
błagając Boga o śmierć łagodną,
która zapadnie w pamięci innych
i wzbudzi do życia ludzi naiwnych,
będzie wieczna,trwała i silna
i będzie prosta, samokrytyczna.

Tu troszke rytmika zaburzona (moze nawet nie troszke ) Ale to da sie dopracowac.... Pisz dalej...

[Aurora]

i publikuj co 40sty.. ;]


3-