Właśnie ukończyłem Tron Baala, co oznacza, że ukończyłem całą trylogię po raz pierwszy w życiu
(tzn grałem tą samą postacią od części pierwszej aż do samego końca). A wszystko w ramach Baldur's Gate Trilogy - wyczesanego moda :] I muszę przyznać, że moja postać to był niezły paker na samym końcu - wojownik/kapłan rasy półelf, 17 siły, 18 zręczności, 15 kondychy, 13 inteligencji, 21 mądrości i 18 charyzmy
Dwa młoty i heja banana
Generalnie wypasik. A i Korgan z Mazzy ładnie kosili. Haer'dalis niestety gdzieś od końcówki Cieni stał się praktycznie nieprzydatny, za to Imoen radziła sobie całkiem nieźle. No i Sarevok, którym zastąpiłem Nalię - tu w odmianie egzotycznej, bo zdualowany na złodzieja. Szkoda tylko, że zdążyłem mu dać tylko jedną zdolność specjalną przed walką ostateczną.
Zresztą, był to też drugi raz, jak skończyłem Tron Baala i muszę przyznać, że teraz o wiele bardziej doceniam ten dodatek, niż te n lat temu. Bo choć fabularnie nie jest aż tak dobry jak Cienie Amn, nie mówiąc już o rozbudowaniu czy ograniczeniu się w rąbance, nie mniej samo odgrywanie charakteru postaci zostało tu rozwiązane o wiele lepiej, niż w poprzednich częściach. W końcu opłaca się być złym! W końcu jest wyraźne rozgraniczenie! O to właśnie chodzi w RPG!
Tak czy inaczej, bawiłem się świetnie. Może teraz w końcu skończę Icewinda
Przy (chyba dialogach) Aerie. To pewnie przez instalację modu zwiększających interaktywność postaci...
Nudzi mnie po prostu no.
). To może dlatego gra wydała mi się fascynująca... Alę wątpię 
Dlatego wolę się pomęczyć trochę 
Kto ci każe je wszystkie robić, zawsze możesz kazać npc'owi iść do diabła!
