Tawerna RPG numer 99

Graal: Krew i śnieg

Graal: Krew i śnieg

Poszukiwanie świętego Graala od zawsze fas­cynowało człowieka. Kielich, z którego pił Jezus podczas ostatniej wieczerzy, miał zapew­nić nieśmiertelność i pokój na Ziemi na następne 1000 lat. Jeśli jednak wpadłby w nie­powołane ręce, świat nigdy nie byłby już taki sam…

Druga części serii Graal zaczyna się dosyć pesymistycznie. Wybrany okazał się zbyt próż­ny, aby odzyskać Graala, Mordred rośnie w siłę, a od Artura odwraca się coraz większa ilość wielkich lordów. Lancelot od wielu lat nie daje żadnych znaków życia, nadal pozostając uwięzionym w Dolinie bez Powrotu. Królestwo czeka wojna, wszystko zmierza do ostatecznego pojedynku sił Dobra i Zła.

Głównym bohaterem powieści jest Percewal – dziki, odważny i próżny Walijczyk, wycho­wa­ny przez dostojną matkę w lesie. Jego przygoda zaczyna się, gdy rycerze Artura ścigający Mordreda, wkraczają do jego lasu. Percewal będąc prostym i nieobez­na­nym ze światem młodzieńcem, omyłkowo bierze ich za anioły. Szybko zostaje wyprowadzony z błędu, a zarazem postanawia zostać rycerzem. Jak się okazuje, on również ma porachunki z Mordredem… Przeznaczenie zgotuje mu wiele niespodzianek, a życie zmieni go już na zawsze. W między czasie Ginewra udaje się do Pani Jeziora, błagając ją o uwolnienie Merlina, bowiem tylko on może pomóc Lancelotowi…

Akcja w drugim tomie zdecydowanie przyśpiesza. Już od początku mamy pościgi, potyczki, walki i przyrzeczenia. Mimo to, powieść nie traci klimatu pierwszej części. Nadal czuć atmosferę legendy, uczestnictwa w wielkich czynach. Sporą zasługę ma w tym przyjemny styl autora oraz mistyczna otoczka, w jakiej rozgrywana jest fabuła książki.

Spotykamy wielu starych znajomych, jednak na pierwszy plan wysuwają się postacie dotychczas nieopisywane lub pomijane. Percewal jest z jednej strony mężny, odważny i silny, jednak irytuje swoją głupotą, naiwnością, czy pewnością siebie. Merlin jest taki, jak sobie go wyobrażaliśmy – mądry, potężny, lecz zmęczony. Mordred nie może sobie poradzić bez matki, mimo że nie brak mu umiejętności, czy mocy. Postacie z pierwszego tomu – Ginewra, Artur, Pani Jeziora itd. – niewiele się zmieniły, nadal doskonale pasując do przedstawionych realiów. Cieszy również powrót Lancelota – tym razem starszego, wynędzniałego i przepełnionego smutkiem.

Książka jest niewiele krótsza od swojej poprzedniczki. Czyta się ją świetnie, szybko i bez zmęczenia. Podobnie jak Bezimienny Rycerz, Krew i śnieg jest zamkniętą całością, jednak, co oczywiste, znajomość pierwszej części pomaga w wyłapaniu wielu smaczków i elementów fabuły. Autor po raz drugi zafundował nam równie świetne zakończenie, po którym po prostu czuje się niedosyt i czeka na kolejną część.

Tłumaczenie stoi na wysokim poziomie i brak jest wpadek edytorskich, czy językowych. Kolejna świetna okładka. Nowi bohaterowie, ciekawe intrygi, rozwiązanie części starszych wątków. Przez całą recenzję przewijają się słowa ponownie, po raz kolejny, podobnie – to dlatego, że Krew i śnieg jest doskonałą drugą częścią. Trzyma poziom poprzedniczki, ma te same zalety i wady, nie odbiega klimatem ani jakością wykonania. Mimo wszystko, ze względu na bardziej intrygującego głównego bohatera, polecam najpierw zapoznać się z częścią pierwszą. Jeśli przypadnie Wam do gustu, będziecie już wiedzieć, na co odkładać pieniądze.

Całość wydano na 212 stronach w miękkiej okładce. Seria świetnie prezentuje się na półce i wielka szkoda, że nie ma na rynku wersji w twardej oprawie, przyozdobionej dużą ilością ilustracji.

Cykl Graal świetnie pobudza naszą wyobraźnię. Obie części dostarczają dobrej rozrywki, przy której nie trzeba zbytnio wysilać umysłu. Krew i śnieg to książka dobra dla każdego zainteresowanego tematem – o ile, oczywiście, odpowiednio się do niej podejdzie, nie spodziewając się dzieła, które przejdzie do kanonu gatunku. Ostrzegam jednak – jak już pisałem – książka pozostawia ogromny niedosyt!

A teraz idę poćwiczyć walkę mieczem, bo może kiedyś zostanę Pitowalem, rycerzem króla BAZYLa?

Tytuł:Graal: Krew i śnieg
Autor: Christian de Montella
Wydawca: Wydawnictwo Dolnośląskie
Rok wydania: 2007
Stron: 212
Ocena: 5=

Dziękujemy Wydawnictwu Dolnośląskiemu za egzemplarz do recenzji.

Autor: Pita

Pewne prawa zastrzeżone. Tekst na licencji Creative Commons.