Obraz srebrzystobiały
 

Powabnonogie nimfy płyną powoli
Po srebrzystobiałym jedwabiu rozsłanym
Na zniszczonej, śpiącej ziemi
A ich mleczne włosy muskają życie

Szkarłatne atłasu zasłony porozrywane
Opadają każdego chłodnego wieczora
Na hebanowe ręce zwrócone ku niebu
Śpiące... oczekujące... zimne... łagodne...

Szafirowe drogi płynące po horyzont
Skute stalą - czystą, przeźroczystą
Podążają skrycie wśród nagiej ciszy
Ku falom wszechszarego błękitu

W blady róg dmie niewidzialny tancerz
Srebrne pióropusze spływają z nieba
I tworzą płaszcz wysokich koron
Biały... chłodny... piękny... krystaliczny...

 

Autor: Zguba

 

 

(c) Tawerna RPG 2000-2004, GFX by Kazzek, HTML by Darky