Thomas More
Bunt wywołują najczęściej ci, którzy nie mają nic do stracenia.

 

Thomas MoreSir Thomas More (lub z łaciny Morus) urodził się 7 lutego 1478 roku w Londynie. Był angielskim filozofem moralnym doby renesansu, pisarzem politycznym, mężem stanu oraz wykształconym prawnikiem. Można powiedzieć, że był człowiekiem swojej epoki, w której edukacja i wszechstronność odgrywały bardzo ważną rolę. More był humanistą: jednym z głównych reprezentantów idei społeczno-politycznych i filozoficznych odrodzenia.

 

Gdy miał 12 lat umieszczono go na dworze kardynała Mortona, który sprawował godność kanclerza. Jako szesnastolatek został umieszczony w Inns of Law i tam odbierał wykształcenie prawnicze. W roku 1499 spotkał się i zaprzyjaźnił z 11 lat od siebie starszym Erazmem z Rotterdamu. Thomas był nad wyraz uczciwym człowiekiem. Dowiódł tego już w młodości, gdy po wybraniu go do parlamentu jako adwokata, od razu stoczył pojedynek na słowa z królem Henrykiem VII. Król próbował wymóc na parlamencie uchwalenie nowego podatku, który byłby w stanie pokryć wydatki na wystawne uczty na zamku. Morusowi tak zagrało na nerwach uchwalanie takiego podatku, gdy wielu Anglików głoduje, że wygłosił przed parlamentem taką mowę, że podatek został odrzucony. Thomas wiedział, że Henryk będzie się mścił - i miał rację. Wkrótce ojciec More'a został aresztowany pod byle pretekstem i osadzony w więzieniu, a sam młody adwokat, nie chcąc pozostawiać ojca w takim strasznym miejscu, zmuszony do zapłacenia wysokiej grzywny i zadośćuczynienia.

 

Morus, nie chcąc narażać się na dalsze represje urażonego władcy, wstąpił do zakonu Kartuzów. Jednak nie wytrzymał tam długo - cztery lata po przekroczeniu bramy klasztornej opuścił zakon i ożenił się. Został sędzią nieprzekupnym. Powiadano, że gdyby rozsądzić miał między własnym ojcem a diabłem, a słuszność miałby ten drugi, przyznałby rację diabłu.

 

Jego sprawiedliwość doceniali ludzie, docenił ją także nowy król Henryk VIII, który zaczął go odwiedzać w jego domu w Chelsea pod Londynem. Pod rządami nowego króla Morus był wykorzystywany także jako doskonały dyplomata - nic dziwnego, że wkrótce został awansowany na Kanclerza Królestwa i został pierwszym po królu człowiekiem w Anglii. Król obsypał go także innymi, pomniejszymi zaszczytami: zarządca uniwersytetu oksfordzkiego, łowczy królewski, przewodniczący sądu, doradca królewski.

 

Jednak wszystko co miłe kiedyś się kończy. Henryk VIII, po odmowie udzielonej mu przez papieża w sprawie dania rozwodu z Katarzyną Aragońską, ogłosił się głową kościoła w Anglii. Thomas More - zgodnie ze swoim sumieniem - nie złożył przysięgi wierności oraz oddał wszelkie swe tytuły (w tym urząd Kanclerza) i wycofał się z życia publicznego. Uznano to za zdradę stanu i wkrótce osądzono prawdopodobnie najbardziej sprawiedliwego Anglika swej epoki. 1 lipca 1535 roku odbył się sąd (m.in. przy użyciu fałszywych świadków). A oto jak brzmiał wyrok:

 

"Ma być włóczony po ziemi, potem powieszony, ale odcięty zanim się udusi. Brzuch ma mieć rozpruty, wnętrzności wycięte, następnie ma być poćwiartowany, części jego ciała powieszone na czterech bramach miasta, głowa zaś na moście londyńskim."

 

Jednak król złagodził wyrok do zwykłego ścięcia toporem ze względu na okazywaną Thomasowi niegdyś przyjaźń. Tą właśnie śmiercią zginął Thomas More, 6 lipca Anno Domini 1535. W roku 1935 został kanonizowany, a później, za pontyfikatu Jana Pawła II, ogłoszony patronem polityków.

 

Thomas przez całe życie kochał dzieci i nigdy nie tracił poczucia humoru (o czym świadczy ułożona przez niego modlitwa). W jednym ze swoich listów napisał: "Pocałunków dałem wam wiele, a uderzeń mało. A jeśli was biłem, to ogonem pawia. Dziś, moje drogie, kocham was nieskończenie więcej niż tylko dlatego, że jesteście dziećmi, które zrodziłem". Natomiast poczucie humoru zachował do swoich ostatnich chwil. Gdy przed ścięciem przez kata zaproponowano mu ścięcie brody, odpowiedział: "Broda jest zupełnie niewinna. Przecież urodziła się w więzieniu i nie mogła tam popełnić przestępstwa". Zaiste był to bardzo dziwny (pozytywnie) człowiek.

 

Utopia

 

"Prawdziwie złota książeczka o najlepszym urządzeniu rzeczypospolitej i o nowej wyspie Utopii" - tak brzmiał pełny tytuł najbardziej znanego dzieła Thomasa More'a. Napisane w roku 1516 dzieło opowiadało o rządzącym się demokratycznymi zasadami, sprawiedliwym społeczeństwie. W tej społeczności nie ma miejsca na prywatną i osobistą własność, a każdy obywatel jest zobowiązany do pracy na jej korzyść i ma prawo do czerpania z jej owoców według potrzeb. Jednak sam autor przyznaje, że ta wizja jest nierealna tymi słowami: "Niemożliwy jest idealny stan rzeczy na ziemi, gdyż wszyscy musieliby być doskonali, a tego nie spodziewam się przed upływem wieków..."

 

Z Encyklopedii

 

Nobilitacja (z łaciny: uszlachcenie) Jest to prawne nadanie szlachectwa osobie (i jej potomkom) należącej do innego stanu (np. wieśniakowi, mieszczaninowi lub księdzu). W Polsce znana od połowy XIV wieku, od 1601 wyłącznie w gestii sejmu.

Kanonizacja - W Kościele katolickim i prawosławnym akt uznania osoby zmarłej za świętą i przyznanie jej publicznego kultu. Zwykle jest poprzedzana beatyfikacją. Kanonizacji dokonuje papież, w prawosławiu sobór danego autokefalicznego Kościoła. Święty zostaje wpisany do wykazu świętych. Kanonizację poprzedza długotrwały i dokładny proces.

 

Cytaty...

 

"Gdzie wszystkie dobra są wspólne, tam nie można żyć szczęśliwie."

"Mylą się ci, którzy myślą, że ubóstwo jest warunkiem pokoju. Gdzież bowiem można spotkać więcej bójek, niż między żebrakami."

"Któż silniej dąży do rewolucji niż ten, kto żyje w opłakanych warunkach? Bunt wywołują najczęściej ci, którzy nie mają nic do stracenia."

"Nie sztuka zachować tytuł króla, lecz jego powagę. Od szczęśliwości narodu zależy powaga króla."

"Niemożliwy jest idealny stan rzeczy na ziemi, gdyż wszyscy musieliby być doskonali, a tego nie spodziewam się przed upływem wieków..."

 

...oraz modlitwa autorstwa Morusa

 

"Panie, daj mi dobre trawienie

I oczywiście, coś do trawienia.

Daj zdrowie memu ciału

I dobry humor żeby je utrzymać.

Daj mi zdrową duszę, Panie,

Abym miał zawsze przed oczyma to, co dobre i czyste

I żebym się nie oburzał w obliczu grzechu,

Ale żebym umiał mu zaradzić.

Daj mi duszę, która nie zna nudy

Pomruków, westchnień ni lamentów.

I nie pozwól, bym traktował zbyt poważnie

Tę rzecz w środku, która nazywa się "ja".

Daj mi, Panie, poczucie humoru.

Spraw, abym umiał śmiać się z dowcipu

Abym umiał wynieść z życia nieco radości

I abym mógł ją dzielić z innymi."

 

Ugrywalnienie

 

W Starym Świecie bardzo rzadko zdarzają się osoby posiadające jakiekolwiek poczucie humoru. Już nie mówiąc o takich ludziach w skorumpowanej klasie prawników! Jakież będzie zdziwienie graczy, którzy spotkają sprawiedliwego, nieprzekupnego i uśmiechniętego człowieka... w sądzie. Prawnik, który przywróci graczom wiarę w człowieka, wywracając jednocześnie całą specyfikę Warhammera do góry nogami. Uśmiechnięty człowiek w adwokackiej todze, lubiący bawić się z dziećmi będzie się wydawał drużynie zapewne dość ekscentryczny. Bliższe poznanie z pewnością spowoduje wzrost sympatii - uczciwość, bezpośredniość i prostolinijność połączona z niesamowitą inteligencją i uśmiechem mogą dać bardzo ciekawą mieszankę. Może gracze spotkają Thomasa jako młodego adwokata, który z całych sił stara się walczyć z korupcją i zepsuciem pożerającymi Imperium oraz cały Stary Świat? Może natkną się na wysokiego urzędnika, znanego i docenianego, który uczciwie wypełnia swą pracę, tworząc jednocześnie książkę opisującą system rządów idealnych? Wybór jak zwykle zależy od Ciebie - od Mistrza Gry...

 

Thomas More

Sz WW US S Wt Żw I A Zr CP Int Op SW Ogd
4 25 26 3 3 7 34 1 57 72 79 62 69 58

 

Umiejętności:

- Prawo
- Rozpoznawanie magicznych przediotów
- Krasomówstwo
- Cichy chód w mieście
- Czytanie i pisanie
- Posłuch u zwierząt
- Bystry wzrok
- Historia
- Ukrywanie się w mieście
- Heraldyka
- Błyskotliwość
- Znajomość języka obcego - bretoński
- Etykieta

 

 

Autor: Rallat

 

 

(c) Tawerna RPG 2000-2004, GFX by Kazzek, HTML by Darky