Francois Rabelais
"Czas jest ojcem prawdy"

 


Francois był francuskim lekarzem. To wybitny twórca renesansu. Kształcił się od 1520 roku w klasztorze franciszkanów, od 1523 benedyktynów. W roku 1527 wystąpił z zakonu, wiele podróżował po Francji, studiował medycynę w Montpellier, do 1532 był lekarzem szpitalnym w Lyonie, gdzie rozpoczął publikowanie licznych prac medycznych. Od 1537 po uzyskaniu doktoratu z medycyny wykładał ją na różnych uniwersytetach, zyskując znaczny rozgłos. Towarzyszył swojemu protektorowi, kardynałowi Joachimowi du Bellay, w rocznym pobycie w Rzymie, gdzie pogłębił znajomość kultury starożytnej. Jako zwolennik reformacji był atakowany zarówno przez przedstawicieli Kościoła katolickiego, jak i np. Jana Kalwina, posądzany o bezbożność i wrogi stosunek do chrześcijaństwa, wskutek czego okresowo przebywał poza Francją, mimo protekcji króla. Pod wpływem popularnej wówczas anonimowej opowieści ludowej o przygodach olbrzyma Gargantui napisał fantastyczno-satyryczną epopeję, znaną jako "Gargantua i Pantagruel", której część I pt. "Pantagruel Król Spragnionych..." ukazała się w 1532 roku, a część II zatytułowana "Żywot wielce przeraźliwego wielkiego Gargantui" w 1534. Obie książki potępił fakultet teologiczny Sorbony, co dało początek prześladowaniu autora. Mimo to księga III dzieła Rabelais wyszła w 1546, a księga IV w 1552 (autorstwo wydanej pośmiertnie - 1564 - księgi V jest kwestionowane), przekład polski całości T. Boya-Żeleńskiego 1916. Krytykując kościelno-feudalny porządek społeczny, ukazał Rabelais tchnący radością i optymizmem ideał wolnego człowieka w sposób pełen humoru, nierzadko rubaszny i dosadny. Była to pochwała naturalnej moralności laickiej i życia bez dogmatycznych ograniczeń.

Kilka przypisywanych Rebelais'owi powiedzień:
 - Wszystko przychodzi na czas temu, który potrafi czekać.
 - Spuście kurtynę, farsa skończona.
 - Natura nie znosi próżni.
 - Czas jest ojcem prawdy

"Gargantua i Pantagruel" - notka encyklopedyczna - Znana powieść zawierająca ostrą, ironiczną krytykę ówczesnej scholastycznej nauki (scholastyka została wyjaśnieona przy okazji artykułu o Erazmie z Rotterdamu), a gloryfikująca nowe czasy renesansu. Dzieło łączy humor z fantazją i realizmem powstającego humanizmu, cechuje się wielką werwą narracji i pełne jest ironii, niewybrednego, rubasznego miejscami dowcipu. Przedstawia realia ówczesnego życia w opozycji do mocno krytykowanych stosunków feudalnych. Autor piętnuje wszytskie ówczesne hamulce rozwoju i ostrzega jednocześnie przed niebezpieczeństwami tamtych czasów, dając nam wspaniały dokument tamtej epoki.


"Lepiej śmiechem jest pisać niż łzami,
Śmiech to szczere królestwo człowieka"
("Gargantua i Pantagruel")

JAN KALWIN - (Jean Cauvin) Żył w latach 1509 do 1564. Był francuskim reformatorem religijnym. Współtwórca kalwinizmu i kościoła ewangelicko-reformowanego. Pod wpływem poglądów Marcina Lutra w 1534 wystąpił z kościoła katolickiego. Rok później został zmuszony do opuszczenia Francji. Po krótkich pobytach w Bazylei, Genewie i Strasburgu, od 1541 roku do końca życia mieszkał w Genewie, którą uczynił ogólnoeuropejskim centrum kalwinizmu. Był autorem licznych rozpraw teologicznych i obszernej korespondencji. Posiadał wychowanie chrześcijańskie.

JOACHIM DU BELLAY - Żył od 1522 do 1560 roku. Był poetą francuskim; człowiek Plejady i wydawca jej manifestu "Defense et illustration de la langue francaise". Autor zbiorów sonetów.


UGRYWALNIENIE


Francois Rabelais jest bretończykiem. Za swoją odwagę i dążenie do prawdy zyskał olbrzymi szacunek wśród kapłanów Vereny, którzy wychowywali go, gdy był dzieckiem. Pragnął dobra i sprawiedliwości: za krytykowanie łapówkarstwa wśród kapłanów Sigmara musiał uciekać do Tilei. Na emigracji napisał dzieło traktujące o przygodach pewnego olbrzyma - krytykował w nim niespójność i zepsucie wśród bretończyków (szczególnie krytykował kapłanów, którzy powinni dawać przykład) wobec bardzo bliskiego zagrożenia z Północy. Obecnie powrócił do Bretonii.

 

 

Autor: Rallat

 

 

(c) Tawerna RPG 2000-2004, GFX by Kazzek, HTML by Darky