Retrospekcje:
OPIS LOKACJI:
Dłoń Seldarine

 

Dłoń Seldarine jest odwiecznym, starożytnym miejscem zamieszkania odłamu Elfiej rasy zwanego Ar-Tel´Quessir. Odłam ten założył niejaki Larrel, potężny Arcymag Elficki, który według legend samotnie przemierzał szczyty gór Grzbietu Świata w poszukiwaniu odpowiedniego miejsca w Faerunie dla swoich braci. Larrel odnalazł dobre miejsce. Tam gdzie lasy ścieliły się gęst, pośród wiecznie zmrożonych gór, powstała w niedługim czasie Dłoń Seldarine, przez historię nazwana Odciętą Dłonią...
Historia Dłoni: Podczas wiekowych wojen z mroczną hordą zalewającą północ, Elfy Dłoni toczyły zaciekłe boje w obronie swych skarbów ukrytych w ich nowym domu, Seldarine. Jedyne prawdziwe mieszkanie Ar-Tel´Quessir zamieniło się wkrótce jednak w piekło. Najezdne oddziały Orków, Goblinów i Ogrów niszczyły i plądrowały pobliskie ziemie. Wkrótce zaatakowały i Dłoń. Elfowie bronili się dzielnie. Walczyli do upadłego, i z wielką zaciętością, za wszelką cenę starali się nie dopuścić do tego, by mroczna horda zagrabiła ich Nowy Dom. Wkrótce Ar-Tel´Quessir znaleźli sobie sprzymierzeńców, małych, krępych i silnych Krasnoludów z pobliskiej Głębi Dorna. Za czasów tej współpracy powstały najwspanialsze bronie i artefakty jakie kiedykolwiek ujrzały światło dzienne. Delikatny, kowalski kunszt Krasnoludów, połączony z subtelną magią Elfiego narodu dały przedmioty i bronie tak wspaniałe, że wkrótce zaczęły one przeważać na losach bitwy. Wszystko zapowiadało się dobrze, wręcz doskonale. Pewni zwycięstwa Elfowie walczyli z tym większą zaciekłością. Straszliwy konflikt między dwoma rasami wybuchł wtedy, gdy Elfi walczący dostrzegli wśród Orkijskich oddziałów broń, którą sami wyrabiali. Elfy oskarżały Krasnoludów o skąpstwo i żądzę zysku, co tłumaczyły rzekomym sprzedaniem tak drogocennych rzeczy przeciwnikom obu narodów przez Krzaty.Krasnoludy broniły się, lecz Elfy nie były skłonne im uwierzyć. W końcu rasy te podzieliły się. Krasnoludy odeszły z powrotem do Głębi Dorna, co wkrótce zaważyło także na ich klęsce. Elfy znów zaczęły przegrywać. Kiedy sytuacja była już naprawdę krytyczna, zaś wyszkoleni w boju Elfi "Pieśniarze Klingi" dokonywali szaleńczych działań w celu desperackiego osłabienia wrogich sił, kiedy Orki zaczynały się wdzierać do wieży i atakować kolejne jej poziomy, Larrel, wraz z innymi magami postanowił rzucić zaklęcie zwane Mythalem, jako jedyne źródło ratunku. Kilka dni trwało nakładanie potężnego czaru. Miało ono zebrać mistyczną moc natury z otoczenia i osłonić nią Dłoń przed najeźdźcami. Niestety Mythal zamiast wspomóc siły witalne samej Seldarine, wyssał życie z walczących, zamieniając ich w cienie, a martwych i poległych w boju, w nieumarłe potwory! Sam Larrel został przemieniony w wielkiego Licha. Ogromna eksplozja zagłady życiowej wstrząsnęła wtedu Dłonią Seldarine. Z jej dawnej chwały pozostały jedynie szczątki. Larrel został przeklnięty przez Elfich bogów, a wszystkie prawie cienie Elfów walczących za wyzwolenie oszalały i zmieniły się w krwawych zabójców. Zaklęcie mające się stać wybawieniem, było w istocie główną przyczyną zagłady.


3 pierwsze poziomy: Kiedyś siedziba Elfów, głównie wojowników. Mieli tam swoje pokoje prywatne, ale treningów, a co najważniejsze, wojskowe koszary. Najwięcej samych wojowników zbierało się w Dłoni na tych największych trzech poziomach. Wielkie schody wyryte w drzewie prowadziły jednego poziomu na drugi. Zastosowano tam też najnowszy wynalazek Elfich mędrców, windę. Dzięki niej znacznie szybciej można było zjechać na przywieszonej powierzchni w dół, czy wjechać na górę.


4 poziom: Prowadzi do wszystkich pięciu wież Dłoni. Można tam znaleźć sklep, w którym przebogate towary sprzedaje Lehland, można zajrzeć do gospody ze sceną, w której występuje najwspanialszy bard krain, Elf Telanis, można wypić najlepsze trunki w wielkiej błękitnej tawernie, lub też wypocząć w 2 sypialniach. Jedną z nich prowadzi piękna Elfia panna, wraz z córeczką Sehriyą. Przebywać zwykł też na tym poziomie jeden z najwspanialszych "Pieśniarzy Klingi" Lethias Enaril. Jest to bardzo mądry i szlachetny Elf.


Wieża Sehanine: W tej wieży Elfi magowie i kowale wytwarzają i zaklinają wszelkiego rodzaju magiczne artefakty, nie tylko bronie, ale też pierścienie, amulety i inne. Podczas wojny ściągnięto Orkijskie oddziały do wieży i przy wybuchu mocy połączonych artefaktów, wysadzono w powietrze Orków, samą wieżę, artefakty i "Pieśniarza Klingi", który poświęcił swe życie za sprawę, Lethiasa. Szczątki wieży Sehanine do dziś wiszą w powietrzu! Unoszą się dzięki magii.


Wieża Labelasa: Jeśli nie przebywają w Wieży Sehanine, czarodzieje Dłoni najczęściej przesiadują właśnie tam. Wewnątrz znajduje się olbrzymia biblioteka pełna ksiąg o wiedzy i historii Elfów prowadzona przez niejakiego Custhantosa. Do wieży Labelasa prowadzi most z Wieży Sheverasha. Znajdują się tam też prywatne kwatery magów, zaś na samym szczycie widnieje wspaniałe astrolabium, w którym Larrel i inni mędrcy badają sprawy związane z gwiazdami, czasem i przestrzenią.


Wieża Corellona: W wieży Corellona zapada większość najważniejszych decyzji o rasie Ar-Tel´Quessir. Podczas wojny służyła jako główne miejsce obrad taktycznych. Znajdują się tam: Wielka sala przemówień (w czasie wojny przemawiali w niej dowódcy), wielka sala taktyczna (sala obrad, z makietą terenu i mnóstwem map), prywatne kwatery dowódców i arboteum prowadzone przez miłośnika natury, Druida Valestisa. Hoduje on w nim rośliny i małe zwierzątka.


Wieża Sheverasha: W wieży Sheverasha "Pieśniarze Klingi" jak i normalni, Elfowi wojownicy brali nauki od głównej mistrzyni, Kaylessy. Stamtąd brano też ekwipunek do walki. W wieży znajdują się: Siedziba Kaylessy (są tam także więzienia dla potworów i przestępców, którzy dopuścili się zbrodni niedaleko Seldarine), 3 poziomy szkoleniowe dla wojowników i łuczników, w których walczyli, ćwiczyli i omawiali elementy walki, oraz szczyt wieży, czyli nieskończone miejsce, z odsłoniętym dachem. Jest tam kilka drzwi, które kryją nieskończone ściany i wiszące nad przepaścią podłogi. Z wieży Sheverasha prowadzi też most do wieży Labelasa (dokładnie z trzeciego pomieszczenia dla wojowników).


Wieża Solonora: Jest to siedziba kapłanów. Zapewniają oni duchowe usługi Elfom, oraz pomagają chorym i rannym. Główną kapłanką wieży Solonora jest Denaini, wielki autorytet wśród kapłanów. Wieża ta ma 4 poziomy: Siedzibę Denaini, z pomnikami Elfich bogów i przejrzystymi źródłami czystej wody,oraz z przepięknym ogrodem kwiatów, dwie świątynie dla kapłanów, jedna poświęcona Solonorowi, druga Labelasowi, z pięknymi ławami, wyłożone żółtymi płytkami, oraz pokoje i prywatne siedziby kapłanów.


Na tym kończę mój opis wieży Seldarine, zwanej Dłonią, lub Odciętą Dłonią. Umyślnie używałem formy "jest" w przypadku opisu tego jak kiedyś wyglądał dom Ar-Tel´Quessir, a także formy "było" w przypadku opisu straszliwej wojny, która zniszczyła Dłoń, jakobym opisywał zły sen, który dawno już minął.


Chociaż jestem wam daleki i czarnoskóry, zaś serce moje pokrywa mrok, życzę wam dalecy bracia moi, choć jakże mi teraz bliscy, byście zasnęli w pokoju po wieki i aby koszmar bycia cieniem życia więcej was nie dręczył.


Pamięci Dłoni Seldarine... Elf Jarlaxle.

 

 

Autor: Jarlaxle

 

 

(c) Tawerna RPG 2000-2004, GFX by Kazzek, HTML by Darky