%-- --%>
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]()
|
![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
Broń
biała Koncerze Koncerzy używała przede wszystkim husaria, wożąca je przy siodle pod lewą nogą. Były to bardzo długie (120-160 cm), proste szpikulce o zamkniętej "szablowej" rękojeści. W ręku husarza koncerz działał jak lanca, zdatny do przebijania konnych i pieszych przeciwników przy znacznej przewadze długości. Szarżujący husarze dobywali koncerzy bezpośrednio po skruszeniu kopii na pierwszych szeregach wroga. Do walki koncerzem stosuje się umiejętność Włócznia lub Rapier. Pałasze Obok szabel i rapierów można było spotkać jedno- lub obosieczne pałasze o prostym i szerokim ostrzu. Rękojeści miały zamknięte na kształt szabli lub otwarte i krzyżowe, przypominając wówczas miecze. Niektórzy husarze wozili pod lewą nogą pałasze zamiast koncerzy. Pałaszem walczymy korzystając z biegłości Szabla lub Rapier. Berdysze Ciężkie, dwuręczne topory piechoty. Umiejętność władania berdyszem rzadko była spotykana u szlachty, bo to broń chłopska i niegodna człowieka szlachetnie urodzonego. Biegłość Berdysz. Kopie husarskie Pięciometrowej długości drzewca zakończone ostrym grotem, zaopatrzone w kulę dla oparcia dłoni oraz chorągiewkę. Husarze wozili je w tulejach przy siodle, sterczące ku górze jak maszty, albo złożone w taborach na wozie. Służyły tylko do jednego celu - do uderzenia w szarży. Dłuższe od pik używanych przez pikinierów , pozwalały husarzom rozbijać zwarte szeregi piechoty szwedzkiej czy niemieckiej. Biegłość Włócznia. |
![]() |