![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
ROHAN
Rohan to kraina na zachodzie Śródziemia położona między lasem Fangorn od północy i Górami Białymi na południu. Jego wschodnią granicę formuje rzeka Anduina, zachodnią - Wrota Rohanu z rzeką Iseną.
Rohan był głównie krainą równinną z licznymi łąkami i kilkoma charakterystycznymi punktami w terenie. Część północnozachodnia dookoła rzeki Entwash i jej liczne ujścia do Anduiny to obszary bagienne. Północnowschodnie terytorium Rohanu zwane było Wschodni Emnet, a północnozachodnie - Zachodni Emnet. Południowe obszary u podnóży Gór Białych były najbardziej zamieszkane. Tereny te podzielono na Zachodni Fałd (od Iseny do Śnieżnego Potoku) i Wschodni Fałd, gdzie mieściło się Edoras, miasto stołeczne. Ziemie na najdalszym północnym wschodzie były nieurodzajne i bardzo słabo zaludnione.
Ważne punkty Rohanu bez wątpienia stanowią Wrota Rohanu, Helmowy Jar i Dunharrow. Niedaleko Wrót Rohanu mieściła się stara forteca Isengardu z wieżą Orthank pośrodku; długo miejsce to pozostawało puste, aż do momentu gdy zajął je czarodziej Saruman. W Helmowym Jarze (nazwa wzięta od imienia dawnego króla Rohanu) stała potężna kamienna twierdza i wieża Rogaty Róg. W górskim schronieniu w Dunharrow znajdowało się przejście na straszne Ścieżki Śmierci.
Mieszkańców Rohanu nazywano Rohirrimami. Natomiast oni sami siebie zwali Eorlingami, a w ich ojczystym języku Rohan nazywał się Riddermarchią, czyli Marchią Jeźców; nazwa Rohan jest pochodzenia sindarińskiego i oznacza "Kraj Koni". Przed przybyciem tam Rohirrimów w 2510 r. Trzeciej Ery, tereny te były częścią Gondoru, zwaną Calenardhon, 'Zieloną Prowincją'. Niestety wojny i plagi sprawiły, że coraz mniej ludzi zamieszkiwało te obszary, zatem Gondor, pod rządami namiestnika Ciriona, zaproponował Éotheodom, ludziom z Północy dowodzonym przez Eorla Młodego, by tam zamieszkali. Była to swego rodzaju nagroda za pomoc Gondorianinom w bitwie na polach Celebrantu. Pierwotni mieszkańcy Rohanu, wśród nich Dúnlendingowie, zostali wypędzeni na zachód i południe i od tej pory wielu z nich stało się zaciekłymi wrogami Rohirrimów.
Gondor i Rohan zawiązali między sobą pakt o wzajemnej pomocy w formie uroczystej przysięgi. Jednak gdy Rohan w 2758 r. został zaatakowany z dwóch stron, Gondor nie pomógł Helmowi Żelaznorękiemu, królowi Rohirromów, który został otoczony w Helmowym Jarze przez podburzonych, wściekłych i znów silnych Dúnlendingów. Później w roku 2885 Król Folcwine wysłał swoje oddziały do Gondoru, by wesprzeć go w walce z Haradrimami; obaj z jego synów wtedy tam zginęli. olitycznie król Rohanu, znany jako Król Marchii rezydujący w Meduseld, Złotym Dworze w Edoras, był także Dowódcą wojsk Rohanu. Pod jego zwierzchnictwem inni Dowódcy przewodzili żołnierzami, każdy odpowiedzialny za określony region.
W czasie Wojny o Pierścień armia Isengardu w postaci Dúnlendingów i orków zaatakowała Rohan. W Bitwach u brodów na Isenie poległ Théodred, syn Króla Rohanu Théodena. Jedna grupa Uruk-haiów z Isengardu porwała hobbitów Merrego i Pippina. Aż do Rohanu ścigali ich trzej łowcy - Legolas, Aragorn i Gimli. Razem z Gandalfem Białym przybyli następnie do Edoras i wzburzyli starzejącym się królem, by wypowiedział wojnę Isengardowi, której kulminacja miała miejsce podczas potężnej bitwy w Helmowym Jarze. Tam rozstrzaskano armię zdradliwego Sarumana, Isengard zburzono, a Orthank oblężono.
Kiedy groźbę z zachodniej flanki usunięto, Rohan mógł już wysłać swoją armię Gondorowi i wesprzeć go w wojnie przeciwko Czarnemu Władcy. Wprawdzie późno, ale nie za późno sześciotysięczna armia jeźdźców i ich król wkroczyła na Bitwę na Polach Pelennoru, by uratować dzień. Wtedy właśnie zginął Théoden, a jego siostrzeniec Éomer pomścił go na polu bitwy.
Po upadku Saurona Rohan odnowił przysięgę wiecznego sojuszu z Gondorem
i ujarzmienia pozostałości z armii Czarnego Władcy.
Autor: Nimloth email: nimloth@odeon.pl
|
||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |