Większość osób sięgnie po książkę zwabiona zapewne nazwiskiem jednego z autorów. Terry’ego Pratchetta nie trzeba bliżej przedstawiać. Wspólnie z cenionym twórcą fantastyki naukowej, Stephenem Baxterem, stworzył Długą Ziemię.
Kategoria: Literatura fantastyczna i komiks
Literatura fantastyczna i komiks nie są obojętne żadnemu miłośnikowi gier fabularnych. Dlatego w tym dziale publikujemy recenzje książek fantastycznych wydanych w naszym kraju – zarówno rodzimych pisarzy, jak i zagranicznych. Jeśli chcesz poznać naszą opinię o jakimś tytule, szukasz książki na jesienne wieczory lub po prostu próbujesz się inspirować przed planowaną sesją, zajrzyj tutaj, a zapewne znajdziesz to, czego potrzebujesz.
Oprócz literatury swoje miejsce mają tu także komiksy. Jeśli więc jesteś miłośnikiem superbohaterów, masz ochotę sięgnąć po jakiś komiks, ale nie bardzo wiesz, od czego zacząć, zajrzyj do naszych recenzji.
Naturalnym uzupełnieniem tego działu, jest kącik filmów i seriali, gdzie nierzadko znajdują się recenzje ekranizacji opisywanych tutaj tytułów. A z racji tego, że coraz częściej komiksy i książki przenikają także do świata rozrywki elektronicznej, może warto także zajrzeć do działu z grami komputerowymi?
Prawie każdy z nas miał w swoim życiu jakiś amulet, który uważał za przynoszący szczęście – zakładkę, breloczek czy kamyk. A gdyby przedmiot ten w istocie okazał się być szczęśliwym talizmanem, na dodatek pożądanym przez siły o wiele potężniejsze, niż możecie przypuszczać?
Jakiś czas temu w moje ręce wpadł drugi tom Wyrzutków, nowej serii Johna Flanagana, autora niemal kultowego już w naszym kraju cyklu książek Zwiadowcy.
Z książkami z gatunku horror jest pewien problem. Autor nie dysponuje znanymi z kina rozwiązaniami, które powodują, że w pewnej chwili zaczynamy żałować obfitego obiadu, zjedzonego parę chwil przedtem (patrz: seria Piła)…
Nie oceniaj książki po okładce to powiedzenie, chyba każdy słyszał. Od lat wchodząc do księgarni powtarzam to sobie jak mantrę i… zawsze robię na odwrót. Na odwrót, ale chyba ze skutkiem przeciwnym niż planowali marketingowcy.
Uczta dusz – pierwszy tom opowieści o Magistrach – była dobrze napisaną książką, poruszającą klasyczny temat odradzającego się, pradawnego Zła. Od niedawna dostępna jest jej równie dobra kontynuacja. Skrzydła gniewu miejscami są nawet lepsze, ale kilka rzeczy tu zgrzyta.
Malowany człowiek to książka zabita przez wydawcę. Może to nieco za ostre słowa, ale niedoskonałości pierwszego tomu bledną wobec przewiny Fabryki Słów, która zdecydowała się wydać tę powieść rozdzieloną na dwoje.
Pan Lodowego Ogrodu to powieść, po którą musiałem sięgnąć. Zbyt głośna, zbyt zachwalana i zbyt ważna, abym o niej zapomniał. A mimo to czas upływał, a ja, zwykle mając większy wybór, sięgałem po inne pozycje.
Debiutancką powieścią Brandona Sandersona zainteresowałem się przypadkiem, ponieważ dopiero przeczytaniu recenzji Ziezióra w Tawernie RPG. Choć miałem okazję sięgnąć po nią chwilę po premierze, i mimo zainteresowania, które we mnie budziła, coś zawsze stało na przeszkodzie abym ją przeczytał.